Çek tetiği

"

"Yaşıyor olman beni çok mutlu etti!"  Emre gülmemek için dudaklarını ısırıyordu. "Bende seni gördüğüme çok sevindim.Abilerin henüz kanını içmemiş bakıyorum?" Bu defa gülmemek için dudaklarını ısıran Musaydı. "Çok kötüsün!Ama yinede abimi kurtardığın için bir meleksin." Emre kafasıyla Oğuzu onayladı. "Yalnız şeytan da bir melektir." Oğuzu bilemem ancak Emre ona takılmayı çok seviyordu. "Abi,şeytanına bir şey söylesene!" Emre Aslana baktı.Şu ana kadar hiç ona bakmamış,tek kelime dahi etmemişti. "Çok konuşuyorsun.Kahvaltını yap çıkalım." Bekledi...Ama o gözler yine ona bakmadı.

Aslan masadan kalkıp odasına doğru ilerledi.Kızgındı,daha çok kırgındı.Neye kızgın olduğunu bilmiyordu,lakin kime kırgın olduğunu iyi biliyordu.Gömleğinin önünü açıp açılan kapıya baktı. "Konuşabilir miyiz?" Emre kapıyı kapatıp içeri geçti. "Sonra." Dolabından beyaz gömleği çıkartıp banyoya geçmek istedi.Kolundan tutan el buna izn vermemişti. "Konuşalım." Kolunu çekip Emreye baktı. "Valizini hazırla istersen.Geç kalma." Gitmeye kalktığında Emre bu defa önüne geçmişti. 

"Özür dilerim." Aslanın umursamayan bakışları altında eziliyordu.Böyle olmak zorunda mıydı? "Neden?Ona gitmek istemen suç değil." Emre kaşlarını çatıp yumruklarını sıktı.Sabr taşı sonunda çatlamıştı. "Yeter lan!Yeter!Seni bıraktım mı hiç?!Söyle lan!Seni hiç yalnız bıraktım mı?!" İşaret parmağını Aslanın göğsüne koydu. "Burdan çıkarta bilir misin beni?" Sonunda çıldırttığı çocuğa şaşkınlıka bakıyordu. "Bende yapamam lan.Kaç yıl oldu yapamadım." Derin bir nefes verip kafasını yere eğdi.Gitmek için harekete geçtiğinde Aslan ona arkadan sarılmıştı.Kırılan tarafın kendisi olduğunu sanıyordu.Lakin yanılmıştı. "Özür dilerim.Üzerine çok geldim,özür dilerim." Kafasını boynuna gömüp küçük bir öpücük kondurdu.Bazen sinir iyidir,ama bazen...

Arkadaşlar telefonum otomatik çeviriyor yazdıklarımı.Ben aynı gün içerisinde 3,4 sayfa yazıp atıyorum.Kusura bakmayın ama gerçekten yazdıklarımı düzenleme fırsatım olmuyor.

Yazı hataları yüzünden özür dilerim.Lütfen bu konu kapansın artık.