Çek tetiği

"

"Nasıl bu kadar rahat uyuyorsun?" Kanepede uyuyan çocuğa yaklaştı.Saçlarının hafif kıvırcık olduğunu farkettiğinde gülümsedi.İzmirin sıcağında teni bronzlaşmıştı. "Kipriklerinin sayını bilirdim ben..." Yüzündeki gülümse kaybolmuştu.Mutfağa gidip bardağa su doldurdu.3,2,1!

"Ne oluyor!" Emre şaşkınlıkla Aslana baktı.Sırılsıklam olmuştu.Uykudan böyle uyandırılır mıydı?  "Kaç kez seslendim uyandıramadım.Bende böyle deneyeyim dedim." Kaşlarını çatıp Aslana baktı.Ona seslenseydi çoktan duymuş olurdu.Bir şey demeden ayağa kalktı.Yüzünü yıkayıp yeniden salona geldi. "Kahvaltıyı hazırlarım şimdi." Esneyerek dolabı açtı. "Seninle aynı sofraya oturacağı mı düşünüyor musun gerçekten?" Sigarayı dudaklarından alıp dumanı Emrenin yüzüne üflemişti.

"Kahvaltı yapmazsan başın ağrır." Aslanı düşünerek söylemişti lakin karşı tarafı sinirlendirmişti. "Sikerim senin tavrını!Bana oynama lan!" Emrenin kolundan tutup öne itti. "Düş önüme.Seninle aynı ortamda daha fazla kalamam." Çocuğun kafası iyice karışmıştı.Hiçbir şey yapmadan gidermiydi gerçekten?Aslan bu.Sağı solu belli olmaz.

"Günaydın.İyi uyuya bildiniz mi?" Mesut gülümseyerek Aslanın yanına gelmişti.Emre çoktan üzerini değiştirip işe koyulmuştu.Aslanın bir gözü üzerindeydi.Tamirhanede çalışacak kadar iyi miydi? "Teşekkür ederim.Çalışanınız işinde iyi gibi." Mesutun bakışları Emreyi buldu. "Ne yalan söyleyeyim zeki çocuk.Ben ne yaptıysam aynısını yaptı." Emreden övgüyle bahsediyordu. "Yalnız yaşıyor galiba.Kimsesi yok mu?" Mesutun yüzü düşmüştü. "Babasını çocukken kaybetmiş.Annesi desen bu yakınlarda sizlere ömür." Aslanın kaşları havalanmıştı.

Hülya hanım öldü mü?İşte şimdi kahvelerdeki hüznün sebebini öğrenmişti.Kalbine giren ağrı nefesini kesmişti.Kendini dışarı atıp elini göğsünün üzerine koydu. "Neden sana kızgın olmama izn vermiyorsun çocuk!"

Üzüyorsun beni Emre