"

1.6K 89 0
                                    

Robertonun cesedi odadan çıkarılmıştı.Lakin kanı hala masada duruyordu.Şimdi biri gelicek ve o kanlı koltuğa oturacak. "Tatsızlık için özür dilerim beyler.Şimdi size yeni arkadaşımızı takdim edicem." Geliyordu gelmekte olan. "Akif Akbulut." Masadakı tüm gözler şaşırarak Aslana dönmüştü.Onunda diğerlerinden farkı yoktu. "Otursana Akif." Bakışlarını Aslandan kaçırıyordu. "Bir aileden iki kişinin masada olması ne kadar doğru?" Masadakı diğer kişiler konuşmuştu.Haklılardı,ilk defaydı böyle durumla karşılaşıyordular. "Sakin olun beyler.Ben ilklerin adamıyım.Akif bey kaç yıldır aramıza katılmayı bekliyordu.Artık zamanı."

Aslan masayı terk edip dışarı çıktı. "Anahtarı ver." Musadan anahtarı alıp gaza bastı. "Ne oluyor lan?" Emrede onun gibi şaşırarak Aslanın ardından bakıyordu. "Hadi hepiniz araçlara!" Sinirden direksiyonu sıkıyordu.Bu nasıl ola bilirdi?Amcasının masada ne işi vardı!Aklındakı sorular onu çıldırtmaya yetiyordu. "Sultan hanım!" Tüm ev ayağa kalkmıştı. "Abi, ne oluyor?" Oğuz uykulu gözlerle salona inmişti. "Sultan hanım!" Emreyi görünce tekrar onu sordu. "Ne oluyor?" Kimse bilmiyordu ki. "Aslan,oğlum iyi misin?" Sinirden kahkaha atıp kadının önüne geçti. "Kardeşin masada!" Salondakı herkes şaşırarak birbirine bakıyordu. "Akif Akbulut masada!Aslan Akbulutun karşısında!" Dengeler değişiyordu.

Çek tetiğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin