"

3K 144 10
                                    

"Bırakın beni!Aslan!Yemin ederim kızımı kurtarıp geri gelicem!Yalvarırım gitmeme izn ver!" Roberto kelepçeyi çıkartmaya çalışıyordu.Aslan içeri girdiğinde durmuştu. "Aslan yalvarırım.Kızımı kurtarmam gerek." Aslan kelepçeyi çözüp düz bir ifadeyle kapıya baktı. "Baba!" Roberto şaşkınlıkla kollarına koşan küçük kızına sarıldı. "L-Luna?Kızım..." Kızının sarı saçlarına öpücük kondurup kokusunu içine çekti. "İyisin dimi?Bir şey yaptılarmı sana?" Kız babasının yanağına öpücük kondurdu. "İyiyim baba.Aslan abi bana çikolata aldı biliyor musun?" Aslan Lunanın elinden tuttu. "Şimdi sana aldıklarımı yeme zamanı.Hadi sen abiyle git,biz birazdan gelicez." Kapıdakı koruma Lunayla birlikde odadan çıkmıştı.

"Aslan...Sana ne kadar teşekkür etsem az..."  Teşekkürle düzelicek konu değildi ki. "Kes.Bana başına gelenleri anlatsaydın bunların hiçbiri olmazdı!Ama sen korkak gibi en kolayını seçtin!Ölmem kolaydı değil mi?!Yaptığımız tüm anlaşmaları unut.Sen kaybetmekten korkan bir zavallısın sadece!"

Musa bilmem kaçıncı kahvesini içip kafasını duvara yasladı.Uykunun kollarına kendini bırakmamak için direniyordu. "İyi misin?" Barış Musanın yanına oturdu. "İyiyim doktor.Beni değil hastanı düşün." Barış gülümsedi. "Bir zamanlar sende hastamdın.Ne çabuk unutdun." Barış ayağa kalktı. "O, parmağına yüzük takmadan önceydi doktor.Şimdi öleceğimi bilsem bile sana gelmem."

Çek tetiğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin