"

2.2K 111 1
                                    

"Yaşıyorsun..." Sultan hanım Emreyi baştan aşağı süzüp gülümsedi.Kesinlikle içten bir gülümseme değildi bu. "Hoş geldin." Aslan araya girip ona sarıldı.Karşılık aldığında buruk bir şekilde gülümsemişti.Bir anlık Emrenin evden gitmesinin iyi olucağını düşünmüştü. "Hiç değişmemişsin.Aynı abim gibisin.Bakışların,hareketlerin hepsi aynı."  Akif gözlerini devirip Aslana bakmıştı.Asla babası gibi değildi,öyle düşünüyordu. "Seni yeniden görmek beni çok mutlu etti."  Aslan konuşuyordu lakin kadın hala bakışlarını Emrenin üzerinden çekmemişti.Varlığına bir türlü alışamıyordu. "Odana geçelim.Konuşacaklarım var." Ardından Aslana baktı. "Özel."  

"Konuşalım bakalım." Aslan koltuğa oturup halasına baktı.Kadının düşen yüzü içten içe komiğine gitmişti.Çünkü Emre şu an odadaydı. "Barışın düğünü varmış diye duydum.Seni yalnız göndermek istemiyorum.Yanına yakışan bir hanımefendiyle düğüne katılman gerek." Böyle bir konu konuşulacağını bilseydi Emreyi asla içeri sokmazdı. "Ebru kızımızdan haberin vardır.Oğuz söylemiştir sana.Kendisiyle konuştum.Düğünde sana eşlik edicek." Emrenin bakışları Aslanı bulmuştu.Ebrunun varlığından bile haberi olmaması onu çok üzmüştü..

Çek tetiğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin