Çek tetiği

"

Son şişeyi boşaltıp ayağa kalktı.Ceplerini aradı belki sigara bulur diye.Bulamayınca sinirlenip taşı tekmelemişti.Kafasını kaldırıp yıldızlara baktı. "Halimi görüyor musun baba?Oğlunla gurur duy...hayatta kalmayı başardığı için." Kafasını öne eğerek evine doğru yürümeye başladı.İkinci kata gelip anahtarı kilide taktı. "E-Emre?" Kaşlarını çatıp kızıl saçlı kıza baktı. "Yeşim?S-sen evde miydin?" Yeşim Emrenin içeri geçmesine yardım edip onu kanepeye oturttu.Kendisi mutfağa gidip bol köpüklü,sade kahve yaptı. "Hadi iç,kendine gelirsin."

Kahvesini içip kafasını geriye yasladı. "Sigaran var mı Yeşim?" Kız kafasıyla onu onaylayıp çantasından sigarasını çıkarttı. "Kullanmıyorsun diye biliyordum.." Emre sigarayı alıp yaktı. "İşlerin nasıl?İdare edebiliyor musun?" Yeşim kanepeye Emrenin yanına oturdu. "İyi.Çok şükür yolunda her şey.Evini senden almam dışında sorun yok." Emre gülümseyip Yeşime baktı.Trip atıyordu kendince. "Çalışıyorum biliyorsun.Hem burası seninde evin.Benim diye bir şey yok.Numaram var,neye ihtiyacın olursa ara." Çoğu zaman Aslanla kaldığı için eve uğrayamıyordu.Yeşimi iki yıl önce kadın ticareti yapan çetenin elinden kaçarken yakalamıştı.Aslan her ne kadar bu durumdan rahatsız olsada,Emre Yeşimi vermemekte ısrar edince kabul etmişti. "İyi değilsin Emre." Sigarasını söndürüp gülümsedi. "Hiç iyi olmadım ."