Çek tetiği

"

"Çıldırıcam!" Odanın altını üstüne getirmişti. "Karşımda oturmuş pişkin pişkin gülüyor birde!" Elindeki bardağı cama fırlattı.Sonunda delirttiler adamı. "Aslan!" Emre kollarını ona sıkıca sardı. "Lütfen sakin ol.Lütfen." Boynuna sarılan kollar hareketini engellemişti.Ağır nefesler alıp kendine gelmeye çalışıyordu. "Böyle davranırsan bir sonuç alamayız." Emre ona bakıp yüzünü okşadı. "İyisin dimi?" Kafasıyla çocuğu onaylayıp koltuğa oturdu.Emreyi kucağına çekip başını boynuna gömdü.

"Son bakışları hep aklımda kalacak.Böyle ölüceğini hiç tahmin etmemiştim.Tek isteği kızıyla beraber mutlu bir hayattı.Onun hayatını bağışlamıştım." Gözyaşlarını sessizce akıttı. "Kader.Keşke önüne geçe bilsek." Keşke.

"Kısacası, Akif Akbulut kedi olalı bir fare tuttu." Musa Oğuza bakıp gülümsedi.Haksız sayılmazdı.Kaç yıldır masada olmak için çabalıyordu. "Robertonun ölümünün komiser Feritle ilgisi var mı?" Musanın yüzündeki gülüş anında silinmişti. "Belli ki,masanın toplanacağı haberini Robertodan almış.O komiser sınırlarını çok fazla zorluyor." Bilmezmiydi.Oğuz belki çoğu kişiden daha iyi tanırdı onu. "Kulüpte iken benide görmeye geldi." Bardağı taşıran son damla. "Siktir!Herif aklını mı kaçırmış?!Bir şey yaptı mı sana?" Oğuzun yüzünü kavrayıp dikkatlice baktı. "İyiyim ben.Boş tehditler savurdu sadece." Geçmişi anlatamazdı tabi.O kadarına gerek yok dimi? "Bundan böyle kulüpe gitmek yasak!Duydun mu?" Gülümseyerek Musayı onayladı.Zaten başka şansı yoktu.Bazı gerçekler sonsuza kadar sır olarak kalmalıydı.