Çek tetiği

"

"Yine mi geldin!?Söyledim sana,onları içmek istemiyorum!" Kadının arkası Emreye dönüktü.Bu yüzden kimin geldiğini görememişti.Emrenin bakışları masada duran ilaçlara kaydı. "B-ben..." Daha ne söyleyeceğini bilemezken kadın ona dönmüştü.Bu sesi ilk defa duyuyordu. "Sende kimsin?" Hülya Erdem.Yılların eskiltemediği güzellik...Saçlarındakı beyazlar bile hoş görüntüye sahipdi.Ela gözleri öfke ve hüzünle doluydu.Kaç gündür su içmediği için dudakları kurumuştu.

"Kimsin!Konuşsana!" Hülya hanım ona doğru yürüdüyünde Emre bir kaç adım geri gitmişti. "Ben Emre." Kadın duyduğu isimle donup kalmıştı.Annesinin gözlerine baktığında elaların çoktan sulandığını görmüştü. "E-Emre?" Kafasıyla annesini onayladı.Hülya hanımın titreyen elleri Emrenin yüzüne doğru kalkmıştı. "Büyümüşsün..." Gözlerini kapatıp yaşların akmasına izn verdi.Hiç beklemediği bir şey oldu.Annesi yıllar sonra ilk defa gözyaşlarını silmişti. "Seni kaç yıldır bekliyorum haberin var mı?" Kapattığı gözlerini açıp annesine sarıldı. "Özür dilerim anne.Seni bu kadar çok beklettiğim için."