Çek tetiği

"

Annesinin dizine yatmıştı.Bu yaşananları başka türlü kaldıramazdı çünkü.Saçlarını okşayan ellere yıllardır hasretti.Anne kucağı tüm dertleri unutturacak bir yerdi. "Eskiden de böyle başını dizime koyardın.Babanla hep bu yüzden atışıyordunuz." Hatırlayınca gülümsemişti. "Babam tüm bunları neden yaptı anne?" Kafasını kaldırıp annesine baktı.Gözleri dolmuştu. "Baban ölmeden bir hafta önce öğrendim her şeyi...Haindi.Ona o kadar çok kızmıştım ki.Neden yaptığını sordum.Bizi korumak için yaptığını söyledi." Emrenin kaşları anında çatılmıştı. "Boşanıcaktım babandan.Bir hainin oğlu olarak anılmanı istemedim.Ancak kader ağlarını çoktan hörmüştü.Baban öldü."

Hülya hanım ağlamaya başlayınca Emre ona sıkıca sarıldı. "Senin suçun yok anne." Bu hikayenin en masumu belki de Hülya hanımdı. "Benim yüzümden kaçmak zorunda kaldın.Özür dilerim oğlum.Ailen olan adamı geride bıraktın." Annesinin yüzünü elleri arasına alıp gözyaşlarını sildi. "Beni anlar diye düşünüyorum." Yalandı.Aslanın onu bulunca neler yapacağını biliyordu. "Onunla hiç yüz yüze görüşemedim.Ama ona minnettarım.Ölmene izn vermediği için...Sana aile olduğu için ona çok minnettarım." Emre kalbine saplanan ağrı yüzünden yüzünü buruşturdu. "Oğlum iyi misin?" Kafasıyla annesini onaylayıp dışarı çıktı.

Nefes almaya ihtiyacı vardı.Hayır,Aslana ihtiyacı vardı.Lunaparkta çektiği fotoğrafa baktı.İlk ve son fotoğraflarıydı.Ekran kilidine fotoğrafı koyup telefonu kapattı.Galiba artık Aslanı yalnız fotoğrafta görecekti.