Fotoğraftaki Yansıma

Tehlike

Fatih ile otururken telefonuna baktı ve "Patron." dedi.

"Ne kadarını biliyor?"

"Sadece bundan sonra onun hizmetinde olmadığını, benim de yerini bilmediğimi söyledim."

"Benimle aynı zamanda nereye kaybolduğunu sorgulamadı mı?" diye sordum, merakla.

"Sorguladı ama benden cevap alamayınca bıkıp işin peşini bıraktı. Sanırım senin yerine başka rahatsız edecek bir kadın buldu."

"O şerefsizden de anca bu beklenir." dedim, sinirlenerek.

"Şimdi derdimiz bu değil. İstanbul karışmış."

"Ne olmuş?" diye sordum.

Meraklı gözlerim Fatih'in oynatacağı ağzını bekliyordu.

"Fethi Korkusuz bizi vermeleri için adamlarını Bekir Polatlı'nın mekanlarını basmış. Öldüğünüze inanmıyorlar."

"Öyleyse yakında kaçtığımız duyulur."

"Duyulmasına gerek yok. Bizi aramaya başlamışlar."

Yaşananlar beni boğmaya yetmişti.

Ayağa kalktı ve "Hadi kalk." dedim.

"Niye?" diye sordu, Fatih.

"Dışarı çıkacağız. Evde otur otur canım çıktı."

"İyi, çıkalım." dedi Fatih ve ayağa kalktı.

Birlikte koridora çıktığımızda portmantodan hırkamı alıp giydim.

Fatih de portmantodan ceketini aldığında "Çıkalım mı?" diye sordum.

"Bekle, az dur."

Ceketinin cebinden yüzük kutusunu çıkardı ve "Bunu unuttuk." dedi.

Parmağımdaki babamın aldığı yüzüğü gösterdim ve "Parmağım dolu." dedim.

Fatih dediğimi umursamayarak elimi tuttu ve babamın yüzüğünü çıkardı.

"Hey! Onu çıkarmak için izin almalıydın."

Fatih onu takmadan kendi yüzüğünü parmağıma geçirdi ve babamın yüzüğünü elindeki kutuya koydu.

Kutuyu portmantoya bırakırken "Babamı kendine düşman edeceksin." dedim.

Fatih tabancasını beline koyarken "O zaten bana düşman." dedi.

"Benimle bir ilişkin var sanıyor adamcağız. Sence de normal değil mi?"

"Belki..."

Gülerek kapıyı açtım ve "Bu kadar yaptığına şükret." dedim.

"Doğru diyorsun."

Birlikte evden çıktığımızda Fatih, "Seni nerelere götüreyim, sevgili nişanlım?" diye sordu.

Sırıtarak ona yanaştım ve "Birazcık yaramazlık yapalım mı?" diye sordum.

Fatih'in kaşları dediğimi anlamayarak çatılırken bana bakıyordu.

"Yaramazlık için evde kalmalıydık sanki."

"Fatih!"

Omzuna vurdum ve "Onu mı kast ediyorum ben?" diye sordum.

"Öncelikle Gökhan, nişanlım. İkincisi yaramazkık dersen yanlış anlamam gayet normal."

"Of!"

Fatih gülerek kolunu omzuna attı ve "Nasıl bir yaramazlık yapalım diyorsun?" diye sordu.

"Sakin bir yerde oturuyoruz. Buranın karanlık mahallelerine inip ortamı öğrenelim diyorum."

"Var ya, çok isterim."

"Arabanın anahtarı yanında mı, nişanlım?"

"Yanımda, nişanlım."

Birlikte arabasına bindiğimizde Fatih aracı sürmeye başladı.

"Patronun himayesinden ayrıldık. İyi hoş ama işe nasıl devam edeceğiz?" diye sordum.

"Patronun buradaki dostlarında işe başlayacağım. Patron benim için buradaki iş arkadaşları ile konuştu. Seni yanımda götürüp işe aldırırım."

"İşe hemen başlamasam iyi olacak. Dikkat çeker. Hele İstmabul'daki patron yanında bir kız götürdüğünü duyarsa ben olduğumu anlar."

İşe ara verecek olmak canımı sıkıyordu.

"Öyleyse bir süre herkesten gizli bana görevlerimde yardım edersin. Birlikte çalışırız."

"Seni gerçekten seveceğim, yapma böyle." dedim, gülümseyerek.

"Kıyamet kopar, sakın."

"Direniyorum."

Fatih dediğime gülerken telefonumu açtım ve babama yazmaya başladım.

"Babacım biz Fatih ile hava almaya çıktık."

"Eve gelirsen göremeyip telaş yapma."

"Sevme dedik diye hemen başka erkekler aramaya mı başladın? Kime yazıyorsun?" diye soran Fatih'e "Bu tavırlarını yazdığım erkeğe de takınmak ister misin?" diye sordum.

"Babana mı yazıyordun?" diyerek geriye çekildiğinde güldüm.

"Öyle yapıyordum."

"Öyleyse ikinci adam olmaya hazırım."

Fatih'in dediğine gülerek babamın cevabına baktım.

"Tamam güzelim."

"İyice eğlenin, kafanızı dağıtın."

"Ama dikkatli olmayı unutmayın."

"Damada da söyle, sana bir şey olursa onu kurşuna dizerim."

Gülümseyerek "Tamam babacım." yazdım ve telefonu kapattım.

"Eğer bana bir şey olursa babam seni kurşuna dizermiş."

"Keşke bunu yola çıkmadan önce söyleseydi. Çünkü kızını tehlikenin göbeğine götürüyorum."