Fırsat

767 78 89
                                    

Fatih, bahçemizden geçip kapımıza geldiğinde açık sokak kapısında onu babamla bekliyordum.

Babamın peşime taktığı iki adam, gördükleri kişinin Fatih olduğunu onlaylarken Fatih merakla bana baktı.

"Acil gel dedin. Sorun ne?"

"Seninle özel konuşmam lazım."

"Tabii, konuşalım."

Kapının önünden çekildim ve "İçeri gel." dedim.

Fatih içeri girince kapıyı kapattım ve ona sert bakışlarını gösteren babamı işaret edip "Babam." dedim.

Fatih tebessüm ederek "Memnun oldum efendim." derken babam, "Daha iyisini bulabilirdin." dedi.

Gülerek "Senin kriterlerine uygun birini bulana kadar ölürüz." dedim.

Fatih anlamayarak bize bakarken babam, "Gidin, konuşun. Eğer olumlu bir cevap gelirse tanıştırırsın." dedi.

"Tamam babacığım." dedikten sonra Fatih'e "Odamda konuşalım. Peşimden gel." dedim.

Fatih ile üst kattaki odama çıkarken babamın kıskançlık dolu bakışlarını hissedebiliyordum.

Odama girdiğimizde Fatih, "Beni neden bir anda çağırdın? Neler oluyor?" diye sordu.

Kapımı kapatırken "Yardımına ihtiyacım var." dedim.

"Peki... Benden ne istiyorsun?"

"Benimle nişanlanacaksın."

"Ne?" diye bağırdığında "Gerçek bir nişan değil tabii ki." dedim.

"Bir de gerçek olsaydı Esila."

"Bak ikimiz için de güzel bir fırsat bu."

"Bunun nereden çıktığını bana anlatır mısın?"

"Babam, yeraltından çıkmayı ve başka bir şehre taşınmayı planlıyor."

"Ve?"

"Ben bırakmak istemiyorum ama aracı olmadan işimi yürütemem."

"Ve bu yüzden benimle nişanlanmak mı istiyorsun?"

Ona polis kısmını anlatmadan durumu izah etmek istemiştim ama bu imkansızdı.

Her türlü öğrenecekti.

"Babam tanık korumaya girmemizi sağlayacak. Bu yüzden bu hayatım ile bir bağlantım kalmamalı."

"Tanık koruma mı?" diye sordu, şaşkınlık ile.

"Bizlere dokunmayacak. Sadece düşmanlarını ifşalayacak."

Fatih rahatlayarak bir nefes verdi.

"Gitmeden önce son bombasını patlatacak desene."

"Öyle."

"Ama sen babanın aksine işine devam etmek istiyorsun."

Kafamla onu onayladım.

"Eğer ben doğrudan bağlantı kurarsam tanık koruma bir işe yaramaz. Yerimiz deşifre olur ama kimse senin bizimle alakamız olabileceğini düşünmeyeceği için işimizi sorun olmadan devam ettiririz."

"Esila benden ne istediğinin farkında mısın? Hayatımın tamamen değişmesini istiyorsun."

"Bunun karşılığında sana ödeme yapacağım."

"Bunu niye baştan söylemiyorsun?"

Tepkisine gülerek "Teşekkür ederim." dedim.

"Sizinle tanık korumaya girebilmem için nişanlı olarak görüleceğiz."

"Aynen öyle."

"Şimdi ne yapacağız?"

"Babamın yanına inmeliyiz."

"Babanın beni öldürmeyeceğine emin misin? Bakışları pek hoş değildi."

"Aşağı indiğimizdeki bakışlarını gör bir de." dedim ve odamın kapısını açtım.

"Esila."

"Efendim."

"Patron beni öldürmeni istediyse direkt çek vur, babanı karıştırma."

Dalgasına "Çok geç." dedim ve odadan çıktım.

Fatih arkamdan gelirken "Umarım hızlı öldürür." diye mırıldandı.

Merdivenlerden inerken Fatih'e baktım.

Babamdan ciddi anlamda çok korkuyordu.

"Abartıyorsun."

"Tabii öyle yapıyorumdur."

Önüme döndüm ve merdivenlerden indim.

Babam, salonda oturuyordu.

Fatih, salon kapısından onu görünce yutkundu ve "Emin misin?" diye sordum.

Ona cevap vermeden içeri girdim ve "Baba." dedim.

Babam bakışlarını bize çevirdikten sonra "Karşıma oturun." dedi.

Lafını ikiletmeden birlikte ikili koltuğa oturduğumuzda babam, "Kararınız ne?" diye sordu.

"Fatih de bizimle gelecek."

"Kızım için sen de işini ve hayatını geride bırakabilecek misin?" diye sordu, babam.

"Evet, efendim. Bırakırım."

"İki işinden de mi?"

Babam, Fatih hakkında araştırma yapmış olmalıydı.

Fatih'i benden iyi tanıyor olmalıydı.

"Evet, iki işimden de."

Babam bana döndü ve "Esila bizi dışarıda bekle. Biz özel konuşacağız." dedi.

"Peki baba." dedim ve ayağa kalktım.

Fatih'e baktığımda gitmemem için yalvarır gözlerle bakıyordu.

Ağzımı oynatarak "Üzgünüm." dedim ve odadan çıktım.

Yaklaşık yarım saat sonra babam ve Fatih de odadan çıkmıştı.

Babamın yüzü gülerken Fatih büyük bir korku yaşıyordu.

"Baba... Adamcağıza ne yaptın?"

"Hiçbir şey."

Fatih'e döndüm ve "İyi misin?" diye sordum.

"İyiyim sanırım."

"Bak iyiymiş." diyen babamla güldüm.

"Çok iyiymiş baba."

Babam omuz silkerek çalışma odasına giderken Fatih'e yaklaştım.

"İyi olduğuna emin misin?"

"Utanmasam korkudan altıma yapacaktım."

"İyiymişsin, sorun yok."

"Yarın cenazeye geleceğim. Orada görüşürüz."

"Tamam, görüşürüz."

Fatih evden çıkınca derin bir nefes aldım ve odama yöneldim.

Fotoğraftaki YansımaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin