Fotoğraftaki Yansıma

Mücadele

Alarmım çalmaya başladığında uykusuz bir halde alarmımı kapattım ve maillerini okuyan Adin'e baktım. 

İkimiz de sabaha kadar uyuyamamıştık.

"Kendime kahve yapacağım, ister misin?" diye sordum.

"Olur aslında."

"Tamamdır, yaparım." 

Odadan çıkıp mutfağa indiğimde Alara'nın mutfak adasının arkasındaki sandalyeye oturmuş uyukladığını gördüm.

Miraç da kahve yapıyordu.

Makineyi daha çalıştırmadığını görünce "İki fincan daha ekle." dedim ve Alara'nın yanına oturdum.

"Siz de mi uyuyamadınız?" diye soran Alara'ya "Siz de mi?" diye sordum. 

"Uyumak için yatağa uzandım ama olanları düşündükçe gözümü kapatamadım."

"Ben de daha çalışıyordum. Alara uyuyamayınca birlikte oturup kafa dağıtmaya çalıştık." diyen Miraç ile Alara, "İşe yaradığından şüpheliyiz." dedi.

"Peki Bahar? Uyuyabildi mi?" diye sordum. 

"Sabaha doğru ağlayarak uyuyakalmış. Fatih de uyanırsa diyerek sabahlamış." diye açıklama yapan Alara ile "Bugün bir de cenaze var. Gün sonunda hepimiz yıkılıp kalacağız." dedim. 

Miraç, "Umarım Bora cenazede sorun çıkarmaz." derken Adin yanımıza geldi.

"Hele bir yapsın. Karşılığını benden çok güzel alır." 

Miraç kahveleri fincanlara dökerken Fatih, "Ben de kahve istiyorum." diyerek içeri girdi.

"Kendin yaparsın, ihtiyacın olabilecek her şey tezgahta." diyerek bize kahvelerimizi veren Miraç ile Fatih tezgahın başına geçti.

"Dünden yiyecek bir şeyler kalmıştı. Acıkan varsa onlar dolapta saklama kaplarında." diyen Alara ile "Hepimiz yesek iyi olacak. Sonrasında hazırlanmamız lazım. Cenaze işleri var." dedim.

Fatih dolaptan yemekleri çıkarırken Bahar ayaklarını sürüyerek geldi ve yanıma oturdu.

"Nasılsın?" diye sorduğumda dudaklarını büzerek bana baktı. 

Ağlamaktan gözleri kızarmıştı. 

"Şibidik bu saatlerde yatağıma çıkıp yüzümü yalardı. Şimdi bu soğuk havada dışarıda bir başına. Ne yaptığını bile bilmiyorum."

Gözünden yaş aktığında "Gel buraya." diyerek onu kolumun altına aldım.

Bahar hıçkırarak ağlarken "Fatih biz cenazeye gittiğimizde sen kızlar ile burada kal." dedim.

"Bana da götürebilirim." 

Bir yandan Bahar'ın saçlarını okşarken "Bora senin adamlarını öldürmeyi başardı. Burada kalırsanız içim daha rahat eder." dedim.

"Benim için fark etmez." 

Kahvemden büyük bir yudum aldım  ve "Biz de çıkalım. Saat geç oluyor." dedim. 

"Ee daha kahvaltı yapmadık." diyen Miraç'a "Yiyeceğini yanına al. Yolda yersin." dedim.

Miraç istemeyerek kopardığı peçete kek koyarken kahvemi ikinci yudumumda bitirip ayağa kalktım.

Adin de ayağa kalkarken Bahar'ın yanağından öptüm ve "Her şey düzelecek, merak etme." dedim.

"Onları bulamaz mıyız? Belki dediği gibi farklı şehirlere bırakmamıştır."

"Üzgünüm Bahar."

Bahar bakışlarını öne eğerken Fatih, Bahar'ın önüne kahve koydu ve "Ağlamaktan başın ağrımıştır, iyi gelir." dedi.

"İstemiyorum."

"Sevdiğin kreplerden yapmamı ister misin?" diye soran Fatih ile Bahar tekrar "İstemiyorum." dedi.

Fatih ne yapacağını bilemeyerek Adin, "Biz gidelim. Babamı gömmeliyiz." dedi.

Adinler ile mutfaktan çıktığımda portmantodan kabanımı alıp üzerime geçirdim. 

"Keşke bir çare olsaydı." dedim.

"O kedileri görmemiş olsam belki yalan söylüyordur diyerek kendimi avuturdum." diyen Miraç'a baktım. 

O da etkilenmişti.

"Bugün muhtemelen Bora kendini gösterir. Onu yakalayıp yaptıklarının cezasını çektireceğiz." diyen Adin'e baktım.

"Ama yaptıklarını geri alamayacağız. Öyleyse bu kadar mücadele anlamlı mı?" diye sordum.

"Bu mücadeleleri anlamlandıran bizleriz."

Adin'e gözlerim dolarken baktım.

"Onun yüzünden biz diye bir şey kalmayabilir."

Adin ellerimi tuttu ve "Buna izin vermeyeceğim. Lütfen üzülme." dedi.

"Eğer o şerefsiz cenazeye gelirse dokunmayacaksınız. Onu ben öldüreceğim." dediğimde Adin gülümsedi.

"Yardım bile etmeyeceğim."

"Gözlerimin önünde romantik romantik konuştuğunuza göre gidebilir miyiz?" diye soran Miraç'a baktım. 

"Adam öldürmek hakkında konuşuyorduk."

"Sizin romantikliğiniz de öldürmek zaten."

Gülerek kapıyı açtım.

"İltifatın için teşekkürler."

"Rica ederim." diyerek evden çıktığında Adin ile arkasından çıkıp kapıyı örttüm.