Fotoğraftaki Yansıma

Birlikte

Pizza hazır olduğunda Adin'e döndüm.

"Oldu."

"Görebiliyorum."

"Ee?"

"Ee?" 

"Yiyecek miyiz?"

"Yiyelim."

"Tabaklar?" dedim, sorarcasına.

"Dolapta."

Tuhafça ona baktım.

Bunu ciddi bir ifade ile söylemişti.

"Hangisinde?"

"Haa."

"Haa" diyerek onu taklit ettiğimde bana kaşlarını çatarak baktı.

"Arkandaki dolaplarda."

Arkamı dönüp dolaptan tabakları çıkardım ve masaya koydum.

Pizzayı da tepsisi ile çıkarıp masaya koyduğumda sandalyeye oturdum.

"Kesseydin keşke." dediğinde "Aa onu unutmuşum." dedim.

"Aaa."

Az önce ona yaptığım gibi beni taklit etmişti.

"Ayıp. Küçük çocuk musun?"

"Laf edeceğine bıçak al. Yoksa..."

"Babamlara mı zarar verirsin?"

"Nasıl anladın bunu söyleyeceğimi?"

"Acaba?"

"İlginç açıkçası..."

Tezgahtan bıçak alırken "Seni bıçaklayacağım." dedim.

"Denemek serbest."

Pizzayı kestikten sonra yemek yerine bir dilim alan Adin'e baktım.

"Dikkatli de izledim, zehir koymadın. Niye yemiyorsun?"

"Dikkatli izlediğini fark ettim ama yemeklerden çok beni izliyor gibiydin."

"Yemeği yapan sendin."

"Mermileri tabancadan çıkaran da sendin."

"Cidden ben çıkarmadım." dediğinde "Şansa mı yaşıyorum lan ben?" diye sordum.

"Miraç çıkardı."

"İstemiyorsun işte ölmemi."

Duymamış gibi pizzadan bir ısırık aldı ve "Fena değilmiş." dedi.

"Emir! Cevap ver."

"Emir mi?"

"Evet, Emir. İkinci adın değil mi sonuçta?"

"Evet de sen ilk adımı kullanıyordun." 

"Artık kızdırdığında Emir diyeceğim."

"Peki."

"Artık cevap ver."

"Sadece sana can borcum olduğunu fark ettim. O yüzden öldürmüyorum."

"Başka nedeni yok mu?"

"Yok."

"Peki öldürmeyeceksen serbest bırak. Nişanlıma gitmek istiyorum."

"O herif mi cidden?" diye sorduğunda "Başka bir arzun mu var beyefendi?" diye sordum.

Omuz silkti ve "Bana ne. İstediğin yanlış seçimleri yapmakta özgürsün."

"Yanlış seçim?"

"Doğru bir seçim mi sence o?" 

"Neymiş doğru seçim? Onu da söyle bari."

"Bilmem."

Pizzayı kestiğim bıçağı elime aldım ve Adin'e doğrultup "Seni keserim." dedim.

"Hadi git nişanlına. Tutmayacağım." dediğinde ayağa kalktım. 

Mutfak kapısından çıktığımda da bir şey demeyince şaşırarak devam ettim.

Sokak kapısını açtığımda sandalyesinin sesini duyarak güldüm ve mutfağa döndüm.

Adin mutfak kapısından çıkınca kollarımı kavuşturdum ve "Ne oldu?" diye sordum.

"Seni uğurlayacaktım."

Sokak kapısını kapattım ve Adin'e doğru bir adım attım.

"Beni seviyorsun."

"Sevmiyorum."

Ellerimi arkamda birleştirirken ona doğru bir adım daha attım ve "Seviyorsun." dedim.

"Ben senin gibi oyuna gelmem. Sevmiyorum."

"Bence benim plan da işe yaramış. Seviyorsun."

"Planın işe yaramış olsa kaçırılmazdın ve sevmiyorum."

"Planım işe yaramamış olsa ölürdüm ve seviyorsun."

"Pes etmeyeceksin değil mi?" 

"Etmeyeceğim."

Belimden tutup beni aniden kendine çekince kafamı geriye çekerek ona baktım.

"Seviyorum ama senin planın yüzünden değil. Kendi planım esnasında sevdim."

Kollarımı boynuna sararken "Senin planın işlerken benimki de işliyordu." dedim.

"Senden dolayı değil, kendimden dolayı seviyorum."

İyicene ona yaklaştım ve "Kabul et. Kendimi sevdirttim." diye fısıldadım.

"Biliyor musun? Pizzadan daha iyi şeyler yemek istiyorum."

Kastettiği şey ile gülümsedim ve "Kendisini sevdirtmeyi başaran birisi ile mi?" diye sordum.

"Kendi başıma sevdiğim kadın ile."

"İnatçı."

"Ben de seni seviyorum."

Adin beni öpmek için eğilirken yukarıdan tıkırtı sesi duyuldu.

"İçeride biri var."

Adin beni arkasına alarak merdivenlere baktığında "Dışarıda onca adam varken nasıl içeri biri girdi?" diye fısıldadım.

"Çoğu şu an izinde. Arka taraftan girilebilir."

"Ne yapacağız?" diye fısıldadım.

"Sizdendir gelenler."

"Doğru." dedikten sonra Adin'e sert bir tokat attım.

"Ne yapıyorsun lan?" diye bağırdığında "Babama birlikte olduğumuzu söyleyebileceksen buyur." dedim.

"Karşı taraflardayız. Böyle bir şey yaparsak hem bizim taraf hem de sizin taraf ayaklanır."

"Günaydın."

"Dur bir saniye."

Ona baktım merakla.

"Birlikte miyiz?"

"Sırası mı?"

"Doğru."

"Öyleyse ne yapıyoruz?"

"Kavga ediyoruz."

"Canını fark etmeden yakarsam özür dilerim."

"Ben bilerek yakacağım." dedim ve onu sertçe ittirdim.

"İlişkimizin ilk kavgasını mı yapıyoruz?" diye fısıldadığında güldüm ve "Bırak beni şerefsiz!" diye bağırdım.

"Ayıp be." diye fısıldadı ve "Kes sesini! Yoksa ben susturmasını bilirim!" diye bağırdı.

"Sustursana."

Adin dediğime gülümserken "Babam seni gebertecek pis herif!" diye bağırdım. 

Adin saçlarımdan tutup beni kendine çektiğinde canımı acıtmamak için uğraşıyordu.

"Kızımın saçını bırak Adin!"

Babamın sesini duyduğumda gülümseyerek merdivenlere baktım.

Elindeki silahı Adin'e doğrultuyordu.