Part 16 - အတိတ်ကာလက အမှတ်အမြင့်ဆုံး ကျောင်းသား

2.1K 437 36
                                    

မဒမ်ထန်၏ မျက်နှာမှာ ပြောင်းလဲသွားလေသည်။ သူမသည် ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် လက်အား ပြန်ချလိုက်ပြီး အသံပြတ်ပြတ်ဖြင့် မေး၍လာသည်။

"မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ? ငါတို့ မတွေ့ရတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာနေပြီလဲ? မင်း ငါ့ကို မလွမ်းဘူးလား? မင်းကို ငါ ဘယ်လောက်တောင်မှ သတိရနေသလဲဆိုတာရော သိရဲ့လား? ငါ ပို့ပေးလိုက်တဲ့ ဆေးမှတ်တမ်းကိုရော ဖတ်ကြည့်ပြီးပြီလား? ငါ ဒီလောက်တောင်မှ သေကောင်းပေါင်းလဲ ဖြစ်နေတာ၊ မင်းမှာ ဘာမှပြောမရှိဘူးလား?"

ထန်ချူ့ ဘာမှမပြောနိုင်သေးခင်မှာပင် ထန်ချီက အရင် အံ့ဩတကြီးဖြင့် မေးခွန်းထုတ်လိုက်လေသည်။

"ဘာဆေးမှတ်တမ်းလဲ? ကောကောက ကျွန်တော် အမေ့ကျန်းမာရေး အကြောင်း ပြောပြလိုက်လို့ ပြန်လာတာ မဟုတ်ဘူးလား?"

"မင်း သူ့ကို ပြောလိုက်လို့ ! မင်း သူ့ကို ပြောတာ ဘာများ အသုံးဝင်လို့လဲ? လွန်ခဲ့တဲ့ ၂လကတည်းက ငါ မင်းကို ငါ့ကျန်းမာရေး အခြေအနေအကြောင်း ပြောပြခိုင်းသေးတယ် မဟုတ်လား၊ အဲ့တုန်းက သူ ပြန်လာခဲ့လို့လား?"

ထန်ချီသည် ထန်ချူ့အား စိတ်ရှုပ်ထွေးသော အမူအရာလေးဖြင့် ကြည့်လာလေသည်။ ထန်ချူ့မှာတော့ တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

"ကျွန်တော် အမေ့ဆီကနေ စာအရှည်ကြီး တစ်စောင် ရခဲ့လို့ သူ့ကို တွေ့မလို့ ပြန်လာဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာ"

"အမေ ကောကောရဲ့ လိပ်စာကို ဘယ်လိုသိတာလဲ? "

ထန်ချီမှာ တစ်စုံတစ်ခုအား တွေးမိလိုက်ပြီး မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် မေးလိုက်လေသည်။

"အမေ ကျွန်တော့်ကွန်ပျူတာကို ကျွန်တော် မသိအောင် ယူသုံးခဲ့တာလား?!"

သားဖြစ်သူ၏ အသံမှာ မဒမ်ထန်အား နာကျင်သွားစေသည်။ သူမသည် မာရေကြောရေဖြင့် ပြော၍လာသည်။

"မင်း ကွန်ပျူတာကို ငါ သုံးတော့ ဘာဖြစ်လဲ? အဲ့တာက ငါ့ပိုက်ဆံနဲ့ ဝယ်ထားတာ မဟုတ်လို့လား ? မင်း ပြောသလိုပဲ မင်း ကွန်ပျူတာကို တစ်ယောက်ယောက် ကို ဖွင့်ခိုင်းခဲ့တာ၊ အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ? မင်း ငါ့ကို မင်းရဲ့ ကွန်ပျူတာကိုရော၊ ဖုန်းကိုရော ပေးမကြည့်ဘူး၊ အဲ့တာကြောင့် မင်း ငါ့ကို ဘာတွေဖုံးကွယ်ထားသလဲဆိုတာ ငါ သိချင်ခဲ့တာ! နောက်ဆုံးတော့ ငါ တွေးတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေတာပဲ ! မင်းမှာ ဘယ်လို ရည်ရွယ်ချက်ရှိလဲတော့ ငါ မသိဘူး၊ မင်းက မင်း အစ်ကို နေတဲ့လိပ်စာကို မသိဘူးလို့ လိမ်ပြောခဲ့တယ်၊ နောက်ဆုံးတော့ ငါ့ဘာသာငါ ရှာနိုင်သွားတာပဲ မဟုတ်လား?"

ဒီလို အေးတိအေးစက်နိုင်တဲ့ စာရေးသူမျိုးကို တွေ့ဖူးကြပါရဲ့လား?(Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora