ÖLÜM MELEĞİ

1.Geçmişin Sırları

16 Temmuz 1383

İskoçya Harrison Malikanesi

Louis kahvaltı sofrasına nihayet teşrif edip tüm güzelliği ve şirinliğiyle anne babasını öpen kız kardeşine sırıttı. "Bana yok mu? " Genç adam yanağını gösterdi lakin Laura kendisine minik bir reverans yapıp yerine geçti. Laura bundan tam üç yıl evvel Eathan onu herkesin orta yerinde korkunç bir şekilde reddettiğinde zayıflama kararı almış ve bunu büyük bir azim ile başarmıştı. Tabii Louis kesinlikle kilolu halini tercih ederdi. Laura annesinin esrarengiz güzelliğine sahipti. Güzel kelimesi onların yanında basit kalıyordu ve geçen ayki takdim balosu ardından evlilik talepleri çığ gibi büyümüş Louis babası ile artık delirecek kıvama gelmişti. Kız kardeşi kararı onlara bırakmıştı. Genç adam her ne kadar huzursuz olsada Eathan geçen ay bir davetiyesi olmasına rağmen gelmemişti ve Lord Champbellin son birkaç aydır Laura ile evlilik isteğini balo ardından onaylamışlardı. Yarında nişanlanıyordu. "Lord Champbell son bir ayda üç düellodan galip çıktı. Adam nişanlanmadan evvel ölmese iyi" dedi. Louis içinde bir yerlerde adamın ölmemiş olmasından memnun değildi.

"Galip çıkmak kazandığını gösterir ki üç ciddi bir sayı yeniden ona yanaşacaklarını sanmam. Yarına kadar yaşasa iyi eder." Maeve kıkırdadı.

"Anne?" Laura annesine baktı. "Adamdan deneme tahtasıymış gibi bahsetmeyi kesin."

"Şuna bak... Şimdiden nişanlısını koruyor." Adelard kızına kaş çattı.

"Onu uygun görüp seçen sizsiniz elbet korunmaya değer biri olduğunu düşünüyorum" Laura omuz silkti. "William'ı da tanımıyorduk lakin şu an çok seviyoruz öyle değil mi?"

Maeve kızına göz ucuyla bakıp hafifçe gülümsedi. "İyimser olma Laura..."

"Her ne ise... Balo salonu yemek için hazırlandı mı?"

"Sonunda bitti. Aile arasında çok da büyük bir nişan olmayacak."

"Olmasın!Daha fazla düello istemiyorum" Louis göz devirdi. Geçen hafta ısrarcı pislik herifin teki ile bir düello gerçekleştirmiş adamı indirmiş olsa da karnından hafif bir yara almıştı.

Adelard bir müddet masada konuşulanlara gözlerini dikip bakması ardından merceklerini yeniden gözlerine çekip önündeki kağıtlara döndü. "Louis kahvaltı ardından konuşmamız gereken birkaç şey var."

"Elbet baba." Louis başıyla onayladı. "Üst katta konuşalım yoğun konular tütün ve uzun saatlerin getireceği bir konuşma olacak belli" Genç adam sırıttı. Babası ciddi görünüyordu ve böyle zamanlarda susmak bilmiyordu. Kim bilir yine aklına ne gelmişti.

"Çocuğumun başını şişirme Adelard."

"B-ben bu gün Ferguson kalesinden çağırıldım Leydim " Doris gülümsedi.

"Kaç Doris..." Adelard kadına kafa salladı. "Seni de evlendireceğim!"

"Lordum!"

"Donald!"

"Adelard!"

"Maeve!"

"Baba!"

"Ne!" Laura kıkırdadı. "Sahiden konuşası var Doris kaç..."

"Beni Sinclair paklar gelmediler mi daha?" Adelard masadakilere kaş çattı.

"Bugün gelirler" Louis dudak büktü. Lauranın takdim balosuna gelmemesine bozulmuş olsa da yine de özlemişti Eathanı... Göz ucuyla annesiyle derin bir sohbet içinde olan Lauraya baktı. Sİnclair adını duymak dahi artık onu tedirgin etmiyormuş gibiydi. Umuyordu ki bu iyi birşey olsundu.