MAHPUS

Bölüm 9

Bir hikayede kahraman olsaydınız kim olmak isterdiniz? Iyi mi,kötü mü?Peki ya elinizde ki hayatın biri tarafından yazılıp, çizilmesine ne kadar müsammanız olurdu? Bu hayat da tıpkı böyle değil mi kim olduğumuzu kendimiz seçemeyeceksek niye varız ki? Hiç sordunuz mu kendinize siz bu hayatta kimsiniz ,neredesiniz ya da ipleriniz kimlerin elinde ve onlara bu izni veren kim?

Gelen bebeğin ağlama sesiyle araladı gözlerini Sıla. Yatağın köşesine baktı yoktu. Fırladı yataktan etrafına baktı hızla koştu odanın her köşesinde yoktu. Banyoya daldı Baran aynanın karşısında saçını kuruluyor üzerinde tişörtü yoktu bir refleks ile kapattı gözlerini:
-Şey ben şey onu bulamıyorum.
Baran kendisine sinirli gözlerle bakıp yaklaştı yanına
- Ne yok?
-Bebek yok ağlıyor ama yok.
Baran kendisini köşeye itip odaya geçip beşiğin yanına gitti.
-Burada.
Sıla elini gözlerinden çekip koştu yanına.
Derin bir oh çekti.
-Ben..
-Sen ne ayakta uyuyorsun.
Aynı anda beşiğe eğildiler. Elleri üst üste geldi. Baran elini çekip kolundan tutup çekti köşeye.
-Kendine gel derdin ne senin.
-Yok bi derdim bırak kolumu ağlıyor.
Baran gittikçe sıktı.
-Kes bu oyunlarını ne yapmaya çalıştığını biliyorum.
-Canımı yakıyorsun bırak kolumu.
-Sıla!
-Ne var!
-Sen...
-Ben ne ha ben ne bırak kolumu!
Kolunu hızlıca çekip kurtardı. Bebeği kucaklayıp odanın diğer köşesine geçti. Baran ters ters baksa da görmezden geldi.
Baran söylene söylene girdi banyoya.
Sıla yatağa oturdu.
-Anladı mı acaba nereden anlayacak ki? Metanetini koru Sıla başarmalısın.
Baran tekrar banyodan çıkınca bebeği yatağa bırakıp koşup önünü kesti.
-Bir şey diyecektim.
-Ne?
-Şey. Onun adı... Yani onun bir ismi yok.
-Eee.
-Ne Eesi adı yok diyorum sana bir tek bana mı garip geliyor?
-Bir tek sana garip gelmiyor senin üzerine düşmüyor bu konu.
-Ne? Ne demek düşmüyor. Ben annesi değil miyim?
Baran şaşkınlığını gizleyemedi.
-Derdin ne senin bir günün diğerini tutmuyor.
-Asıl senin neyin var annesi olduğumu söyleyen sensin. Ona bir isim koymalıyız.
-Annem koyar.
-Baran...
Kolundan tutup köşeye itip odadan çıktı.
-Offf gerçekten Off yani uğraştığım şeylere bak beyinsiz mi bu adam ya.

Baran saatlerce toplantılara girsede aklında sadece dün gece vardı. Kalbi hızla çarpıyor, dün gece gözünün önünden burnun da sılanın kokusu geçmiyordu. Yanındaki adam seslendi kendisine.
-Baran!
Baran kendine gelip adama baktı.
-Ne oldu abi bir şey mi var?
-Yok bir şey selim devam edin.
-Ne devam edin abi toplantı bitti. Bütün gündür neyin var evde bir sorun mu var?
-Yok bir sorun ben...
Telefonu çaldı.
-Buna bakmalıyım.
Masadan kalkıp telefonu cevapladı.
-Efendim avukat.
-Merhaba Baran Bey ben eşiniz için aradim.
-Ne oldu?
-Biliyorsunuz kendisi alman vatandaşı.
-Evet.
-Burada ikametgah etmesi için belgeleri doldurması gerekiyor ayrıca bebeği sahiplenmeniz için doldurmanız gereken evraklar var.
-Bugün mü?
-Evet Efendim.
-Tamam ofisinde misin?
-Evet.
-Geliriz bi kaç saate.
Kapattı telefonu.
-Ne oldu ?
-Sıla için arıyor avukat evraklar varmış alman vatandaşı....
Sustu birden.
-O Almanya da mı yaşıyormuş?
-Ne?
-Yok bir şey Selim ben çıkıyorum.
-Abi...
Kapıyı vurup çıktı.

Sıla balkondan İstanbulu izliyor Bahçede ki çiçeklere ağaçlara bakıyordu.
Günlerdir o odadan çıkmamıştı. Yaşadığı koca konakta ev halkını dahi bilmiyor tanımıyordu. Biri bile merak etmeyip yanına gelmemişti sözde torunları için olan bu intikamı düşündü günlerdir torununu dahi merak etmemişlerdi. Düşündü
- ya onuda benim gibi abimin bir parçası gibi görüp kendilerinden ayırıyorlarsa.
Bari bu koca balkona bir kaç çiçek koysam onada izin vermezler. Benimde abim öldü ama onlar koca bir karanlığın içinde yasa bürünmüşler. Bu konağın duvarları dahi ağlıyor.
Beşikte mışıl mışıl uyuyan bebeğe baktı:
- Onun bu konağa getirdiği ışığı dahi görmüyorlar. Ne kadar da körler bu hayat için.
Odanın kapısının açıldığını duyunca içeriye girdi. Gelen Barandı. Gerçi ondan başka kimse gelmiyordu.
Baran, balkonda anlamsızca kendine bakan Sılanın yanına yaklaştı:
-Ne oldu yine?
-Yok bir şey. Sen niye geldin?
-Gidiyoruz.
-Nereye
-soru sorma hadi.
Kolundan tutup arkasından sürükledi.
-Ne yapıyorsun bebeğe kim bakacak.