MAHPUS

Bölüm 26

Şu canım kör kafeslerde.
Kaçacak yerim yok senden.
Çözemiyorum boğazımda ki düğümleri.
Sende saklı sevdamın anahtarı.
Kimler yanar benim gibi ateşte.
Yel olup sarılsam tenine.
Sadece sana tutunup senin olsam.
Bir kuple şarap ile dudaklarından tatsam.
Sen bilmiyor olsan bile.
Sevdam dinmeden sana deli divane.

Çalan kapı sesiyle Sıla derin uykusundan fırladı. Etrafına baktı tekrar kapı çalınca yataktan çıkıp kapıya yöneldi.
Kapıyı açınca karşısında Zeynep hanımı gördü:
-Hayırdır Zeynep Abla.
-Günaydın gelin hanım rahatsız ettim galiba uyuyordunuz.
-Yok da bir şey mi oldu.
-Hanımım sizi çağırdı.
-Armağan hanım mı, Baranı mı çağırıyor?
-Hayır sizi.
-Beni mi?
-Evet.
Sıla öylece durdu içini bir korku sardı.
-Tamam geliyorum.
Kapıyı kapattı.
Öylece durmaya devam etti.
-Kimdi o?
Baranin sesiyle arkasını döndü.
-Ne?
Baran Yatakta doğruldu.
-Kim geldi?
-Zeynep Abla.
-Ee Ne diyor?
-Annen beni çağırmış.
-Seni mi?
-Evet öyle dedi.
Baran yataktan çıkıp sılanın yanına geldi.
-Niye ki?
-Bilmem. Ben..
-Gitme, ben giderim.
-Hayır İyiyim gidicem korkma bir şey olmaz.
Sılanın elini tuttu Baran.
-Sıla emin misin?
-Merak etme sen.
Sıla odadan çıkıp Armağan hanımın odasına gitti.
Kapının kulpunu tuttu.
-Allahim yardım et.
Derin bir nefes alıp içeri girdi.
Armağan yatakta oturuyordu.
Sıla kafasını eğmiş bir şekilde yanına gitti.
-Beni çağırmışsınız efendim.
Armağan eliyle koltuğu gösterdi.
-Geç otur.
Sıla koltuğa oturdu.
-Sen benim gelinimsin korkma benden ben senin iyiliğini isterim.
Sıla kafasını salladı.
-Senden bir ricam olacak fakat gizli bir şey.
-Tamam.
-Baran bilmesin sanada banada kızar.
-Peki.
-Turan.
Sıla bu ismi duyunca şaşkınlığını gizleyemedi.
-Turan mı?
-Evet farkındaysan ortalıkta yok. Turan bana emanet kızım sen aramızdaki bağı bilmezsin o Baran ile büyüdü oğlum gibidir.
-Anlıyorum. Benden ne istiyorsunuz?
-Onu eve getirmeni?
-Anlamadım..
-Turan ile tartıştık biraz bazı iş konuları o da gitti daha gelmedi arıyorum açmıyor. Eğer barana söylersem konuyu abartırlar sende Turanın arkadaşısın sana değer veriyor onu getir.
-Ama ben nasıl...
-Sana kaldığı yerin adresini vereceğim onu bugün git getir ben hasta olmasam...
Sılanın annesi canlandı gözünde o burda olsaydı ona kıyamazdı.
-Getiricem siz bana nerde olduğunu söyleyin sadece.
-Saol kızım.
Çekmeceden bir kağıt alıp Sılaya uzattı.
-Buradadır.
Sıla kağıdı alıp odadan çıkmak için kapıya yöneldi.
-Baran bilmesin.
Geri dönüp kafasını salladı.

Sıla odaya girip kapıyı kapatıp yaslandi. Göğsünün daralması ona iyi şeyler olmayacağını hissettiriyordu. Armağana karşı bilmediği bir güvensizliği vardı.
Baran banyodan çıktı.
-Geldin mi? Ne dedi.
Sıla elindeki notu sıkıca tuttu.
-Hiç.
-Ne demek hiç kötü bir şey mi oldu?
-Hayır sadece bir kaç kadın sıkıntısı işte hatta bana sen benim gelinimsin dedi.
Baranda annesinin bu haline bir anlam veremiyordu. Sılayı sevmediği açıkça ortadayken böyle olması onuda düşündürüyordu.
-İyi sevindim sana dedim her şey güzel olacak diye.
Sıla Baranın güldüğünü görünce gözleri doldu.
Ona uzun uzun baktı.
-Niye hep senden gizli olmak zorundayım neden hep çaresizim ben yine elimde bir not ve ben sana yalan söylüyorum ve ben yine Turana gidiyorum. Sen bana gül bahçeleri vaad ederken ben hep yalana bulaştırıyorum bizi.
Baran donup kalan sılaya dokundu.
-İyi misin?
Sıla Barana sarıldı.
-İyi ki yanımdasın. Sen benim her şeyimsin.
Baran da sardı kollarını ona
İçinde bilmediği bir acı hissetti.
-Sende iyiki varsın.
Sıla geri çekilip Baranin elini tuttu.
-Senden bir şey isteyeceğim.
-Söyle.
-Enesin yanına gitmek istiyorum. Çok daraldım biraz onun ile sohbet etmek istiyorum.
-Benden mi sıkıldın?
-Hayır sadece disqri çıkmak için ben...
-Şaka yapıyorum gidebilirsin tabikide ama şoför götürsün.
-Tamam.
-Ben Şirkete gidiyorum geç gelebilirim.
-Tamam iyi işler.
Baran odadan çıktı.
Sıla daha fazla nefes alamadığını fark edip kendini balkona attı.
Baran arabaya binecegi sırada balkonda duran sılaya baktı.
-Geç oluyormuş gibi geliyor değil mi sanada sanki acı çok uzağımız da değil tamda içimizde gibi. Yaşıyoruz yan yanayız fakat çok uzak acıya alışmış gibi her şey. Sen gideceksin ve ben seni tutamayacakmışım gibi.
Sıla kafasını çevirip Barana baktı.
-Bu son olacak bu son sana söz affet beni sevgilim hissediyorsun değil mi olanları?