I Was Wrong (Teen wolf S1) voltooid

Niet de enigste 'Nieuwe'

Ik hoorde het geluid waar iedereen in de morgen gek van word. Het liefst blijf ik nog even in m'n bed liggen, maar ik heb geen zin om m'n eerste dag te laat te komen. Dus ik trek snel m'n kleren aan en kam door mijn haren, doe een beetje mascara op, ook trek ik alvast mijn schoenen aan, ga dan naar beneden om wat eten te pakken. Net toen ik een hap wilde nemen, keek ik op de klok, maar ik ben vergeten om mijn bril op te zetten, dus ik moet weer naar boven. Hij lag op m'n nachtkast, gelijk nam ik mijn tas mee, ook al heb ik er niet veel in zitten. En ga uiteindelijk naar beneden. Toen ik op de klok keek zag ik dat dat ik nog maar 15 minuten had, en ik heb sowieso 10 minuten nodig om te fietsen. Ik zei snel 'Doei' tegen m'n moeder en pakte mijn fiets.

Ik was aan gekomen op Beacon Hills High school, en zag dat er veel mensen waren. Het was ook een grote school, en hoorde al snel het geluid van de schoolbel, owh nee toch, ik kom nog te laat. Ik fiets sneller, en kijk rond voor het fietsenrek. Binnen een paar seconden is het plein leeg. Naast het fietsen dingetje staat een Porsche, er zitten dus ook rijke kakkers op deze school. Ik hoop dat ze aardiger zijn dan op m'n oude. Iedereen is binnen en zit in een klaslokaal. En ik ben nog buiten, een echte rebel. Nee, dat ben ik niet ik durf in de avond niet eens het bos in. Er is een meisje buiten die op de bank zit, zou ze ook nieuw zijn. Haar telefoon gaat opeens af. Ze neemt op en rommelt onhandig in haar tas. Ze lijkt op het meisje van gisteren. Ik sta nog een beetje ver weg, maar ik weet zeker dat het haar moeder is. Er kwam een man naar buiten, dat is zeker de baas van de school. Ik zie hoe de man naar haar toe loopt en haar begroet, ik sta nog steeds een beetje verder weg. En weet dat ik hartstikke verlegen ben, maar ik ben in een nieuwe stad, dus dat betekent dat ik overnieuw kan beginnen. Ik loop naar hun toe en sta voor hun stil, net voordat ik me wil voorstellen ken de man me al. "Jij bent zeker Sophie" Vroeg hij. "Ja, dat klopt" zei ik. "Het is toch waar dat je uit Nederland komt?" vroeg de man. "Ja" zei ik kort. "Waarom ben je dat weg gegaan?" vroeg het meisje. "Ik weet het niet, het leek me leuk om even daar weg te gaan" zei ik. "Ik ben Allison trouwens" zei ze en lachte. "Sophie, maar dat het je al gehoord" zei ik. "Ja, maar het is altijd goed om het 2 keer te horen" zei ze.

"En jij vertelde dat San Francisco niet de plaats is waar jij opgroeide?" vroeg de man. "Nee, maar we hebben daar iets meer dan een jaar gewoond, wat ongewoon voor mijn familie is" zei het meisje. "Nou, hopelijk is Beacon Hills voor een poos voor jullie allebei de laatste halte" zei de man. We stonden stil voor een deur van een klaslokaal, maar uiteindelijk deed de man, de schoolhoofd, de deur open en we liepen naar binnen. "Dit zijn onze nieuwe studenten, Allison Argent en Sophie Jones, doe je best om hun te verwelkomen"zei de man en ging weg. Ik zag dat er 2 plaatsten vrij waren, eentje voor en achter een jongen die niet wist wie hij aan moest kijken. Ik volgde Allison naar de plaats, zij ging voor hem zitten en ik ging dat wel achter hem zitten. Net toen ze zat, tikte de jongen haar aan, en gaf haar een pen. Allison keek me verward aan. Maar ik snapte niet waarom hij dat deed dus ik haalde mijn schouders op. Allison keek weer naar de jongen, en zei lachend 'Dankje' en draaide weer om.

Tijdens de les zat een jongen naast mij, me de hele tijd aan te staren. Of hij keek naar de klok, dat zou ook kunnen. Ik draaide mijn hoofd naar hem en zwaaide een keer met mijn hand. Hij schudde zijn hoofd en keek weer naar het bord. "We beginnen met Kafka's metamorfose op pagina 133" zei de leraar.