I Was Wrong (Teen wolf S1) voltooid

Hij is overal

Na 5 minuten is het wat minder geworden. Ik liep maar buiten alsof er niks aan de hand was en ging naar het lokaal om m'n tas te halen. Maar die was er niet meer. Ik rende naar buiten en zag Stiles in z'n auto springen. Snel rende ik naar hem toe en stapte in de auto. "Alles oké, wat gebeurde er?"vroeg Stiles. "Ik werd misselijk"zei ik snel. "Nou, doe de deur dicht, dan breng ik je naar huis"zei ik. "Maar ik ben op de fiets"zei ik. "Als je die pakt leggen we 'm achterin"zei Stiles en startte de auto. Hij trapte op het gaspedaal en reed achteruit, Derek sprong opeens voor de auto. En Stiles trapte op de rem. "Wat doet hij hier?"vroeg Stiles en keek me aan. "Owh ja Derek is hier"zei ik. We keken weer naar Derek en hij viel op de grond. "Maak je een grapje, hij is echt overal"zei Stiles en keek achter zich. En stond een rij met ongeduldige mensen. Ik stapte snel uit en ging naar Derek zitten en hielp hem rechtovereind te zitten. "Wat doe je hier?"vroeg Scott en er ook gezellig bij kwam. "Ik ben beschoten"zei Derek. "Je ziet er niet goed uit"zei Stiles die achter mij stond, wat geen goed idee was. Ik sloeg hem op zijn been.  "Auwh!"zei Stiles. "Deed dat echt pijn?"vroeg ik. "Nee"zei Stiles en ging met z'n handen in z'n zei staan. "Maar waarom genees je niet?"vroeg Scott. "Dat kan ik niet, het was een ander soort kogel"zei Derek. "Een zilveren kogel?"vroeg Stiles. "Nee, idioot"zei Derek.  "Dat bedoelde ze dus toen ze zei dat je 48 uur had"zei Scott. "Wat? Wie zei 48 uur?"vroeg Derek. "De ene die je neerschoot"zei Scott. En kwam een pijn door m'n arm en dat gebeurde ook bij Derek. Stiles en Scott keken ons aan. "Wat doe je? Hou daar mee op!"zei Scott. "Dat kan hij niet, breng hem naar de dierenkliniek"zei ik en hielp Derek omhoog. "Zoek uit wat voor kogel het was"zei Derek tegen Scott. "Hoe moet ik dat doen?"vroeg Scott. "Ze is een Argent. Ze hoor hij hen"zei Derek. "Waarom zou ik helpen?"vroeg Scott. "Je hebt me nodig"zei Derek. "Oké, ik zal het proberen"zei Scott en liep weg. Stiles stapte in en startte de auto weer. "Ik zie jullie daar"zei ik en rende naar m'n fiets. Zo snel mogelijk fietste ik naar de dieren kliniek. Toen ik aankwam, was Stiles er nog niet. Ik belde hem gelijk op. "Hey Sophie!"klonk zijn stem. "Waar blijf je?"vroeg ik. "Wat bedoel je?"vroeg Stiles. Ik hoorde Derek gewoon zuchtte. "Je moest naar de dierenkliniek komen, dat heb ik nog gezegd!"zei ik boos. "KOM!"zei ik. "Ja, oké"zei hij en hing op. Ik hoorde even later zwaar gehijg en ik had het gevoel alsof ik werd aangestaard. In de verte zag ik Stiles aankomen. En binnen een minuut was hij er. "Wat doe je hier alleen in het donker?"vroeg Stiles. "Ben je bezorgt?"vroeg ik. "Nee..."zei hij en keek weg. "Ik pak de sleutel"zei Stiles en liep weg. Derek kwam met moeite aanlopen. "Moet ik helpen?"vroeg ik. "Zie ik eruit alsof ik hulp wil?"zei hij boos. "Oké, ik wilde alleen helpen"zei ik en liep naar de voordeur. Stiles kwam aangelopen en maakte de deur open. Ik keek hem vragend aan. "Heeft Scott verteld"zei hij en liep naar binnen. Toen we binnen waren ging Derek ergens zitten en Stiles kreeg een berichtje binnen. "Komt Northern blue monkshood je bekent voor?" Vroeg Stiles. "Het is een rare vorm van wolf.." Zei Derek maar trok een pijnlijk gezicht. "Hij moet de kogel brengen"zei Derek. "Waarom?"vroeg Stiles. Ik zette Derek in een stoel. "Zonder het ga ik dood"zei Derek. We keken hem verschrik aan. Ik hielp hem om te lopen, toen we binnen in een kamer waren trok hij z'n shirt uit. Hij legde z'n arm op de tafel in het midden en ik kreeg weer de geur van bloed door m'n neus. "Dat ziet er niet erger uit dan een aspirine en een goede nachtrust niet kan helen"grapte Stiles. "Wanneer de infectie m'n hart bereikt, ga ik dood"zei Derek. "Positiviteit staat gewoon niet in jouw woordenboek, toch?"vroeg Stiles. Ik begon weer zwaar te ademen. "Wowh, Sophie, is alles oké? Vroeg Stiles. Ik ga even naar buiten"zei ik. "Waarom?"vroeg Derek. "Ik voel me niet goed"zei ik en deed de deur dicht. Toen ik buiten kwam was het minder. Maar nog steeds niet goed genoeg. "Sophie?"hoorde ik Scott vragen. Ik keek op en zag dat hij naar binnen wilde lopen. "Waarom ben je niet bij Stiles en Derek?"vroeg hij. "Ik moest even een luchtje scheppen"zei ik en liep naar hem toe. We kwamen de kamer binnen en we zagen Stiles met een zaag op de arm van Derek. "Stiles? Wat ben je aan het doen?!"vroeg Scott. "Je hebt zojuist een leven lange nachtmerries voorkomen"zei Stiles. "Heb je het?"vroeg Derek. Scott pakte de kogel uit z'n jaszak en gaf die aan Derek. "Wat ga je ermee doen?"vroeg Stiles. "Ik ga..."Derek liet de kogel op de tafel vallen en die Rolde onder een kast. Scott probeerde die nog te pakken maar hij was te laat. Derek viel bewusteloos op de grond. Ik en Stiles rende naar hem toe, Stiles probeerde hem wakker te maken door op z'n hoofd te slaan. Maar het werkte niet. "Wat doen we nu?"vroeg Stiles. "Geen idee"zei Scott. "Hij wordt niet wakker"zei Stiles. "Sla hem wakker?"vroeg ik. "Wat?!"zei Stiles. "Doe het nu!"zei ik. Hij luisterde en sloeg hem steeds harder. "Dood me alsjeblieft niet"zei Stiles en sloeg hem hard. "Ik heb de kogel!"zei Scott blij. We hielpen hem omhoog. Derek leunde tegen de tafel en beet de kogel kapot op en iets uit te halen. En legde het spul op de tafel. "Ga je het snuiven?"vroeg ik. "Wat denk je zelf?"zei Derek. "Sorry ik heb ook soms m'n momenten"zei ik. Derek pakte een aansteker uit z'n zak en stak het spul in brand. Er kwamen allemaal sterretjes vanaf. Hij veegde het op z'n hand en twijfelde even. Maar toch deed hij het spul op het gat. Hij schreeuwde het uit. En viel op de grond. Binnen een paar seconden was er niks meer van te zien. "Dat, was, Ge-Wel-Dig!"zei Stiles. "Dude"zei ik en sloeg hem op z'n arm. "Gaat het?vroeg Scott. "Behalve de ontzettende pijn"zei Derek en stond op. "Het gebruik van sarcasme is een goed teken"zei Stiles. Derek keek op en geïrriteerd keek hij naar Stiles. Scott en Stiles zette allebei een stap terug. "We hebben jouw leven gered en dat betekent dat je ons met rust laat, begrijp je dat?"vroeg Scott. "En wanneer je dat niet doet, ga ik naar Allisons vader en ga ik hem alles vertellen"zei Scott. "Je gaat ze vertrouwen?"onderbrak Derek hem. "Denk je dat zij je kunnen helpen?"vroeg hij. "Waarom niet? Ze zijn aardiger dan jou"vroeg Scott. "Ik kan je laten zien hoe aardig ze zijn"zei Derek. "Wat bedoel je?"vroeg Scott.
Scott is met Derek naar het ziekenhuis en ik kon het niet laten om ze te volgen. Waarom? Geen idee. "Wat doen we hier?"Hoorde ik Scott zeggen. Maar Derek liep verder, ik legde m'n fiets weg en volgde hun. En even later liepen ze een kamer binnen. Ik wachtte en keek door het raam naar binnen. Er zat gewoon een man in een rolstoel. Wat is er erg aan.  Derek pakte de rolstoel en draaide die. "Aaah!"schreeuwde ik  te hard. De helft van z'n gezicht was afgebrand. Ik liep naar binnen en keek Derek aan. "Dat kunnen de Argents niet gedaan hebben"zei ik. "Is hij net zoals jou?"vroeg Scott. "Dat was hij, nu is hij amper mens"zei Derek. "6 jaar geleden waren m'n zus en ik op school en ons huis vatte vlam. 11 mensen waren erin gevangen, hij was de enige overlever"zei Derek. "Waarom ben je zo zeker dat zij het huis aan hebben gestoken?"Vroeg Scott. "Zij waren de enige die van ons wisten"zei Derek. "Nou dan hadden ze een reden"zei ik. "Zoals? Vertel mij wat dit rechtvaardigt"zei Derek en wees naar de verbrande kant. "Ze zeggen dat ze alleen een volwassene vermoorden met echt bewijs, maar er waren mensen in mijn familie die compleet normaal waren in dat vuur. Dit is wat zij doen. En het is wat Allison gaat doen"zei Derek. "Wat doen jullie hier?"vroeg een stem achter ons. "We gaan net weg"zei Derek. Ik keek de man nog na en hij keek me aan en ik zweer dat er iets met z'n ogen gebeurde.