I Was Wrong (Teen wolf S1) voltooid

Een man

Eindelijk ben ik bij m'n fiets, die grote school en die kinderen, die alles willen weten omdat je nieuw bent en omgaat met Lydia Martin. Maar eindelijk kan ik naar huis. Maar onderweg zie ik dat Mccal, en z'n vriend in het bos lopen. Wat zijn ze daar aan het doen? Ik zet mijn fiets op slot, en zet 'm tegen een boom aan, zo sluip ik zachtjes naar ze toe. "Ik weet niet wat het was, het was alsof ik alle tijd had om die bal te vangen"hoorde ik Mccal zeggen. "En dat is niet het enige vreemde, ik kan dingen horen die ik niet zou moeten horen. Ik ruik dingen"zei hij er nog achter aan. "Je ruikt dingen? Zoals wat?"Vroeg die vriend. "Zoals de pepermunt mojito kauwgom in je zak"zei Mccal. "Ik heb geen mojito kauwgom.."hij voelde in zijn zak en er kwam een mojito kauwgom uit. 'Wat is hier aan de hand?'zei ik in mezelf. "Het begon allemaal met een beet"zei de vriend. "Wat als het een infectie is, en dat mijn lichaam zich vol pompt met adrenaline voordat ik in shock ga?"vroeg Mccal. "Weet je wat? Ik denk dat ik hier eerder van gehoord heb. Het is een specifice infectie"zei de vriend. "Meen je dat?"vroeg Mccal. "Ja, ik denk dat het lycanthropy heet" zei de vriend. Waar heeft hij het nou over? Ik wil best hun namen weten. Maar ik kan toch niet zomaar naar hun toe gaan? "Wat is dat? Is dat erg?"vroeg Mccal bang. "Het is heel erg, maar het is maar een keer in de maand"zei de vriend. "Een keer per maand?"vroeg Mccal. "Op de nacht tijdens een volle maan"zei de vriend, en maakte het geluid erbij van een huilende wolf. Hij kon er om lachen maar Mccal niet echt. Waar hebben ze het over ik wil het nu echt weten. Ik stap op ze af, maar weet niet wat ik moet zeggen. "Jij bent de gene die een wolf hoorde huilen"zei de vriend. "Hoi"zei ik. Ze draaide alle bij om, ze wisten niet hoe snel ze het moesten doen, de vriend struikelde zelfs nog. "Wat doe je hier, en wie ben jij"vroeg Mccal op een blije maar ook een geschrokken manier. "Ook hallo, ik ben Sophie, ik zit bij jullie op school"zei ik. "Ja, dat wist ik wel, maar wat doe je hier?"vroeg hij weer. "Ik ben gewoon 2 mensen aan het stalken, op een zonnige middag"zei ik. "Zonder sarcasme"zei hij. "Ik heb gehoord dat hier een halve lijk ligt, en wil het best zien"zei ik. Ze leken verrast, zeker omdat de meeste meisjes er niet van houden. "En jullie"vroeg ik na een lange stilte. "We zoeken naar zijn inhaler"zei de vriend. Mccal gaf hem een stomp op zijn arm. "Dude, ik wil geen loezer lijken"zei hij. "Geloof me daar heb jij geen inhaler voor nodig"zei de vriend. "Zal ik mee helpen zoeken?"vroeg ik. "Nou..."zei Mccal, en hij kreeg nou een stomp terug. "Ja, als je het wil"zei hij. "Natuurlijk"zei ik. We liepen een beetje verder, en ik wist nog steeds hun namen niet. "Maar hoe heten jullie dan?"vroeg ik. "Scott"zei Mccal. "Stiles"zei de vriend. We stopten op een gegeven moment en Scott keek om zich heen. "Ik weet zeker dat ik 'm hier heb later vallen"zei hij, en schoof de bladeren aan de kant. "Het lichaam, het dier dat aan kwam rennen"zei Scott. "Wacht, je hebt het lichaam gevonden?"vroeg ik. "Uumh, ik dacht van wel, het kon ook zijn omdat ik best moe was, dat ik het me verbeelde"zei Scott. "Misschien heeft de moordenaar het lichaam verschoven"zei Stiles. "Als hij dat heeft gedaan, hoop ik dat hij mij inhaler heeft laten liggen, dat hoop ik ook voor je die dingen kosten ongeveer 60 euro"zei ik. "Ik ga denk ik naar huis, ik moet mijn spullen nog opruimen"zei ik, en draaide me om. Er stond opeens een man, die niet lelijk is. Ik hoop dat dit vaker gebeurt. "Uumh, is dit een vriend van jullie?"vroeg ik. "Wat doen jullie hier, dit is privé eigendom"zei de man, en liep me voorbij. Zo naar Scott en Stiles. "Sorry dat wisten we niet"zei Stiles. "We zochten alleen naar iets, maar laat maar zitten"zei Scott, en de man gooide iets naar hem. Het was zijn inhaler, en hij liep daarna weer weg, toen hij langs me liep keek hij me op een rare manier aan.