I Was Wrong (Teen wolf S1) voltooid

Naar het ziekenhuis

We lopen binnen bij het ziekenhuis en gaan naar de afdeling waar ik een paar dagen geleden ook was. "Hallo, wat kan ik voor je doen?"vroeg een receptionist. "Waar is Melissa Mcall?"vroeg ik. "Ik ben hier"zei ze en kwam achter een hoek vandaan achter de bank. Of waar die vrouw zit. "Is alles oké, hoe is het me je enkel?"vroeg ze en kwam achter de receptie vandaan. "Alles is oké, denk ik ik voel er niks meer van"zei ik. "Dat is raar zit misschien het gips niet te strak? Kom maar even mee"zei ze en liep binnen in een kamer die vrij was en naast de receptie zat. "Ga maar zitten"zei ze. Ik ging op die bank zitten die je met zo'n rug ding omhoog kan zetten. Stiles pakte m'n krukken en hield ze vast. "Probeer je tenen te bewegen"zei ze en dat deed ik. "Doet dit geen pijn?"vroeg ze."Nee"zei ik kort en keek haar vragend aan. "Dan zit ie dus niet te strak"zei ze en liep weg. "Wat ga je doen?"vroeg ik. "Ik ga het open maken zodat je er niet meer mee hoeft te lopen"zei ze. Ik keek Stiles aan en hij snapte het ook al niet. Ik keek door de deur en zag dat Scott bij de receptie stond. "Hey Scott!"zei ik en zwaaide. "Hey wat doe jij hier?"vroeg hij. "M'n gips mag eraf"zei ik. "Das snel"zei hij en kwam binnen lopen. "Dat vond ik ook al"zei Melissa die terug kwam ban het gips weg gooien. "Hey mam, ik heb eten voor je"zei hij en haalde de zak tevoorschijn. "Is mijn prachtige, getalenteerde en wonderbaarlijke zoon mij eten aan het brengen?"lachte ze. "Ik dacht dat je het niet erg vond om de cafetaria vanavond over te slaan"zei Scott. "Slijmerd"zei ik en lachte naar hem. "Jij bent echt de meest lieve, integrerende kleine oplichter ooit"lachte ze naar Scott. "Maar de auto krijg je vanavond niet"zei Melissa. "Kom op, waarom niet?"vroeg Scott. "Er is een avondklok, geen auto. Maar dit wil ik wel"zei ze en pakte de tas uit de handen van Scott. "Nu weg ik ben met een klant bezig"zei ze en duwde Scott uit de kamer. "Ik hou van jou"zei ze. "Ik ook van jou"zei hij. "Nou, volgens mij is alles oké, maar probeer eerst even te staan"zei ze. Ik stond op en er kwam een geur van bloed door m'n neus. "I... Ik ben zo terug"zei ik en liep naar buiten. "Wat ga je doen?"vroeg Stiles. "Ik ga... even naar de wc"zei ik. Ik deed de deur achter me dicht. Ik zag Scott de deur open maken waar de geur vandaan kwam. Ik leek gehypnotiseerd maar Scott was er gewoon bij. "Sophie?"hoorde ik hem zeggen. "Wat doe je?"hoorde ik hem zeggen. Ik schudde m'n hoofd en rende weg.

Ik ren het ziekenhuis uit, en ren ergens heen. En kom uit in het bos. Ik krijg hoofdpijn echt niet normaal. Ook krijg weer de geur van bloed in m'n neus. Ik volg m'n neus weer en zie een politieauto die naar het huis van Derek rijd. En daar stopt. Ik sluip achter bomen langs totdat ik best dichtbij ben. Ik maak m'n lippen nat, en sta klaar om naar de man toe te sprinten. Ik sprong omhoog maar ik werd door iets weg geduwd. En belande hard op de grond, ik stond gelijk op en keek de man aan. Het was Derek. "Wat probeerde je te doen?"vroeg hij zoals gewoonlijk. "I..ik weet het niet, ik wilde heb aanvallen en open rippen"zei ik en kreeg een raar gevoel. Derek pakte geijkte naar m'n enkel en deed m'n broekspijp omhoog. "Het is genezen?"zei hij verbaasd. "Ja, een dokter was ook al verrast"zei ik en trok m'n been terug. Intussen staat de man bij Derek voor de deur. Derek keek naar de hond in de auto, en zijn ogen werden blauw, de honden draaide helemaal door. En binnen een paar seconden was de politie weg. Ik zag dat Scott opeens tevoorschijn kwam. "Ik weet dat je me kan horen"zei hij gewoon op een normale manier. Wat ik raar vond is dat ik het versta. "Ik heb je hulp nodig"zei Scott erachteraan. Derek liep via de zijkant de veranda op en stond in het midden stil. En ik liep hem achterna. "Wat doe jij hier?"vroeg Scott aan mij. "Woon jij hier dan? Het is hier wel een beetje afgebrand"zei ik tegen hem. "Laat maar. Oké, ik weet dat ik deel maak van je situatie en dat ik de jagers heb verteld dat je hier woont. Ik weet ook niet wat er tussen jou en je zus gebeurt is. Maar ik denk dat ik afgelopen nacht iets heb gedaan"zei Scott. "Je had een droom over iemand, maar iemand anders raakte gewond en nu blijkt dat de droom echt gebeurd is?"vroeg ik. "Hoe weet je dat?"vroegen Scott en Derek tegelijk. "Klonk het meest logisch"zei ik terug. "Denk je dat je de chauffeur hebt aangevallen?"vroeg Derek. "Heb je gezien wat ik afgelopen nacht hem gedaan"vroeg Scott. "Kun je me op z'n mist de waarheid vertellen? Ga ik iemand zeer doen?"vroeg Scott. "Ja"zei Derek kort. "Kan ik iemand vermoorden"vroeg Scott. "Waarschijnlijk"zei Derek. "Ga ik iemand vermoorden?"vroeg Scott. "Ja"zei Derek weer kort. "Niet alleen jij maar deze naast me ook"zei Derek. "Hoezo Sophie?"vroeg Scott. "Ja, hoezo ik?"vroeg ik. "Ik weet nog niet wat je bent, maar he verschilt niet veel met ons"zei Derek. "Cool!"lachte ik. Scott en Derek keken me aan en ik veranderde snel mijn reactie. "Ik bedoel waaat?"zei ik snel. "Maar ik kan je laten zien hoe je het kan herinneren"zei hij tegen Scott. "En je de verandering kan controleren"zei Derek. "Maar niet voor niets"zei Derek. "Wat wil je dan?"vroeg Scott. "Daar kom je nog wel achter"zei Derek. "Ga nu terug naar huis, voel het, zie het. Laat je zintuigen het voor jou herinneren"zei Derek. "Dat is het?"vroeg Scott. "Gewoon naar binnen gaan?"vroeg hij erna nog. "Wil je weten wat er gebeurd is?"vroeg Scott. "Ik wil weren of ik hem pijn heb gedaan"zei Scott. "Nee, dat wil je niet"zei Derek. "Je wilt weten of je haar pijn hebt gedaan"zei ik. "Ik zie het in je ogen"zei ik wees naar z'n ogen. Ik knipperde 1 keer met m'n ogen en Derek was gelijk weg. "Laten we Stiles bellen"zei Scott.