I Was Wrong (Teen wolf S1) voltooid

Ontzichtbaar draad

Scott stond nog steeds op de hoek de sheriff af te luisteren. We stonden achter hem en een paar seconden later draaide Scott zich om. "Avondklok vanwege het lijk"zei Scott. "Ongelofelijk!" Zei ik. "M'n vader zoekt naar een woedend beest terwijl de klojo, die het meisje heeft vermoord gewoon een beetje rond hangt, en doet wat hij wilt"zei Stiles. "Je kan je vader niet de waarheid vertellen"zei Scott. Ik pakte de schouder van Stiles en trok me zelf naar voren en zei "Over Derek". "Ik kan iets doen" zei Stiles en keek Scott en mij aan. "Wat dan?" Vroeg ik. "Je gaat toch niet de andere helft van het lichaam zoeken?"vroeg ik. "Dat is wel een soort van mijn idee"zei Stiles en liep weg. Ik en Scott keken elkaar aan. "Meen je dat?"zeiden we allebei te gelijk. We zuchten, Scott ging tegen de muur aan staan. En ik zag dat Lydia, Allison aan het voorstellen was. "Je kan maar beter niet die kant opkijken"zei ik. "Waarom niet?"vroeg hij en draaide naar de kant waar ik ook naar keek. "Wat zeggen ze?"vroeg ik. "Niets, gaan we het wedstrijdje nog doen"vroeg hij en liep er van door. Lydia keek naar mij, en ik schudde m'n hoofd naar haar en liep toen ook weg. Ik zag dat Scott bij z'n fiets stond, en toevallig moest ik daar ook zijn. "Dus waar gaan we het wedstrijdje doen?" Vroeg ik. "In het bos" zei Scott. En sprong op z'n fiets. "Wacht op mij"zei ik en maakte mijn fiets los. En even later zat ik er ook op. We wilde verder rijden, maar Allison kwam voor ons staan. Het enige wat me opviel was dat ze haar jasje terug had. "Waar heb je dat vandaan?"vroeg Scott. "Mijn jasje? Het lag in m'n kluisje. Ik denk dat Lydia het terug heeft gebracht van het feestje, ze weet mijn combinatie..."zei Allison, maar Scott onderbrak haar. "Of iemand gaf haar het jasje" zei Scott. "Zoals wie?"vroeg ik. "Zoals Derek" zei Scott. "Je vriend?"vroeg Allison. "Nee, het is niet z'n vriend"zei ik, en ze keken me allebei aan. "Hoeveel heb je met hem gesproken toen hij jou naar huis bracht?" Vroeg Scott. "Helemaal niet veel?"zei Scott. "Wat zei jij?"vroeg Scott. "Ik moet echt gaan"zei Allison en liep naar een auto en stapte in. Scott keek me aan, en je kon zien wat hij van plan was. Het duurde niet lang of hij was al meters verder. Ik begon ook maar te trappen. Ik kon hem net niet inhalen. We waren in het bos aangekomen bij een afgebrand huis, is dit waar Derek woont? Scott sprong van zijn fiets af en gooide z'n helm op de grond. "DEREK!" Schreeuwde hij een paar keer achter elkaar. Even later stond ik helemaal buiten adem naast hem, en Scott keek naar een plek. "Houdt hij van tuinieren?"vroeg ik. Scott keek me aan, maar kon niet lachen. We keken allebei terug en Derek stond tegen een paal aan, naar ons te kijken. "Blijf bij haar weg!" Schreeuwde hij naar hem. Derek kwam naar ons toe gelopen, en Scott was nog steeds naar hem aan het schreeuwen. "Ze weet helemaal niks!" Zei Scott. "Owh ja?" begon Derek.  "Denk jij dat je vriendje Stiles 'weerwolven' kan opzoeken op Google, en dan alle antwoorden heeft? Je snapt het nu nog niet, maar ik pas op jou. Denk aan wat er zal gebeuren. Je loopt op het veld, de agressie neemt het over, en je verandert voor iedereen" zei Derek en pakte de lacrosse-stick van Scott op. "Je moeder, al je vrienden. En al wanneer ze jou zien" Derek stopte even en maakte het touw kapot. "Valt alles uit elkaar" ging hij verder, en gooide de stick in de lucht. Ik keek omhoog zodat als ie op mijn hoofd valt dat ik het tenminste, misschien, kan ontwijken. Maar Scott had hem al gevangen. we keken weer voor ons en hij was weg. "Nou.. Gaan we het wedstrijdje nog doen, of wat?"zei ik zomaar. "Heb je niet gehoord wat hij zei?"zei Scott. "Ik stond naast je.."zei ik. "Oké wat is de route?" Vroeg Scott. "Uumh.. Een rondje om het huis" zei ik. "Oké.... 3, 2, 1... GO!"schreeuwde ik en rende. Ik rende naar het 'hopeloze moestuintje' of zo iets van Derek. Maar ik sprong te laat en viel recht op m'n gezicht. "SOPHIE?! Ben je oké?"vroeg Scott. "Waardoor ben je gevallen?"vroeg Scott. "Ik heb geen idee"zei ik. "Kan je opstaan?" Vroeg hij. Ik probeerde op te staan maar viel zo naar beneden. "Nee"zei ik. "Ik bel Stiles wel, dan kan hij jouw en je fiets meenemen"zei Scott. "Oké" zei ik en bleef m'n enkel vast houden.

"Stiles is er"zegt Scott na een tijdje. En als ik me omdraai, zie ik Stiles aan komen rennen, alsof hij iets heel belangrijks moet zeggen. "Wat is er gebeurd? Hoe is het gebeurd?" Ratelt Stiles aan een stuk door. "Ik ben over iets gevallen, maar ik heb echt geen idee was"zei ik. "Ik zal je voor de zekerheid naar het ziekenhuis brengen"zei Stiles en tilde me op. Op zo'n bruid-style. Hopelijk komen we niemand van school tegen. In de verte zie ik de auto al staan. Stiles is sterker als ik dacht. Als we dan uiteindelijk bij z'n auto zijn, stap ik hinkelend in de auto. Toen Stiles de auto startte, was het rustig. "Waarom tilde je me op?" Vroeg ik om de stilte te verbreken. Hij was even stil, maar niet veel later begon hij. "Nou... Omdat als je je enkel hebt gebroken, moet je 'm laten rusten"zei hij. "En hoe kon je me houden?"vroeg ik. "Zo zwaar ben je niet" zei hij en parkeerde de auto voor het ziekenhuis. Hij stapte uit, en rende zo snel mogelijk naar mijn kant. "Je gaat me niet weer dragen"zei ik en stapte ook uit. "Laat me je tenminste helpen"zei hij en deed mijn arm om zijn nek. Het ging stroef, maar eindelijk waren we bij de receptie. De vrouw achter de balie, kwam me bekent voor. "Mam?!" Zei ik. "Sophie? Wat is er met je gebeurd?" Vroeg ze. Stiles liep met me mee naar een bank. "Ze is gevallen"zei Stiles, en keek m'n moeder aan. "En jij bent?"vroeg ze. "Dat is Stiles, de beste vriend van mijn zoon" zei een vrouw die aan kwam lopen. "Sinds wanneer ga je om met jongens?" Vroeg m'n moeder. "Weet ik eigenlijk niet" zei ik. "Maar sinds wanneer werk je hier, en waarom" vroeg ik. "Ik zat 'n deel van het huis moeten betalen"zei ze. "Kom maar mee, ik zal kijken wat er aan de hand is"zei de moeder van Scott. Stiles rende weg en kwam terug met een rol stoel. "Dat heb ik niet nodig" zei ik en stond op, maar viel naar beneden. "Owh nee? Dat deed je zeker expres"zei Stiles en hielp me in de stoel. En rolde me naar de kamer waar de moeder van Scott heen liep. "Ga maar daar op het bed zitten"zei ze. Ik stond op en Stiles wou me helpen, maar ik keek hem boos aan en hij liep weg. "Hoe is het gebeurt?" Vroeg ze, en liep naar me toe. "Geen idee, ik was met Scott aan het rennen en toen viel ik"zei ik. "Met Scott?" Vroeg ze verbaasd. "Ja, wat is er zo raar aan?" Vroeg ik. "Wacht, je bent toch Sophie, ik heb best veel van je gehoord" zei ze, en drukte op een pijnlijke plek. "Sorry" zei ze. "Hoezo heb je best veel over me gehoord?"vroeg ik. "Scott praat in z'n slaap, en als Stiles langs komt is het ook niet stil"zei ze. Moet ik onthouden. Dacht ik in me zelf. "Wat is je naam eigenlijk"zei ik. Ze keek me aan met haar wenkbrauwen opgetrokken. "Sorry, u" zei ik snel. "Nee, dat is het niet, heeft Scott niks over me gezegd?" Vroeg ze. "Nee hij is keer met andere dingen bezig. "Melissa Mccal"zei ze en deed wat verband om m'n enkel. "Ik ben zo terug, ik pak even 2 krukken" zei ze en liep de deur uit. Op dat moment kwam er een man in een rolstoel voorbij, maar hij had verband om z'n gezicht. Dat zag er super eng uit. "Alles oké?" Vroeg Stiles die in de deur opening stond met even blinker Red Bull in zijn hand. "Ja, maar ik moet op krukken lopen"zei ik. "Dat is niet goed"zei Stiles. Toen kwam Melissa weer met 2 krukken. Nog even de goeie hoogte en we kunnen gaan. "Zal ik je naar huis brengen?" Vroeg Stiles. "Nee ik loop liever"zei ik geïrriteerd. We liepen terug naar de auto, ik moet het verband 2 weken houden! Binnen een paar minuten kwamen we bij mij. De trap op was echt niet makkelijk. Ik zit nu op m'n bed en Stiles is mee gegaan. "Waarom heb je me gevolgd in m'n kamer?" Vroeg ik. "Ik wilde alleen weten of je veilig bent"zei hij. "Er is niks met me gebeurd, dus je kan gaan"zei ik. Iemand klopte op de raam, en het was Scott. "Daar ben je!"zei Stiles. "Wat dit jou idee? Waarom moest ik komen?"vroeg Scott. En Stiles keek hem aan. "Owh ja.." Zei Scott. "Waar heb je het gevonden? Hoe heb je het gevonden? En ja, ik heb net veel red bull gedronken"zei Stiles. "En je hebt niks voor mij bewaard?" Vroeg ik. "Sorry"zei hij en keek schuldig. "Ik heb iets gevonden over Derek Hale"zei Scott. "Meen je dat? Wat?" Vroeg Stiles. "Er ligt daar iets begraven, waar Sophie is gevallen. Ik kon bloed ruiken"zei Scott. "Dat is geweldig, ik bedoel dat is verschrikkelijk" verbeterde Stiles zich zelf. "Rook je misschien niet de mijne, m'n knie licht nog open?" Vroeg ik. "Nee, ik weet het zeker, het was anders"zei Scott. "Van wie is het bloed dan?" Vroeg Stiles. "Dat weet ik niet, maar wanneer we het weten, kan je vader Derek voor moord oppakken, en dan help je me hoe ik lacrosse kan spelen zonder te veranderen, want ik ga de wedstrijd echt spelen"zei Scott. "Zeg niet dat we naar het ziekenhuis moeten, ik kom er net vanaf"zei ik. 'Sorry' hoorde ik. "Geeft niet ik heb toch geen zin om thuis te blijven"zei ik. En ging met hun mee.