I Was Wrong (Teen wolf S1) voltooid

Nachtmerrie

Als ik op bed lig en naar het plafond staar, hoor ik het geluid van Skype. En zie een oproep van Stiles, en neem op. Het eerste wat ik zie is Stiles die raar naar z'n scherm kijkt. "Wat?"hoor ik Scott vragen. Stiles kijkt naar de camera, de verbinding is slecht, daar heb ik een hekel aan. 'Het lijk net alsof' typte Stiles. "Waarom hangt Stiles vast en wij 2 niet?"vroeg ik. "Weet ik niet"zei Scott. "Scott, ik wil je niet bang maken, maar er staat iemand achter je"zei ik. De gedaante achter Scott, kwam naar hem toegelopen, en hij duwde Scott tegen de muur ophoog. "Ik zag jou op het veld"hoorde ik de stem zeggen, ik kende die ergens van. Ik ging dichterbij de computer zitten. "Waar heb je het over?"vroeg Scott. "Je veranderde in het veld in het bijzijn van hun, als ze ontdekken van jou, ontdekken ze het van mij, van ons allemaal. En niet alleen de jagers zitten dan achter ons aan, het is iedereen"zei iemand. "Maar ze zagen niks, ik zweer het.."zei Scott. "En ze zullen niks zien, want als jij gaat proberen om zaterdag de wedstrijd te gaan spelen, dan vermoord ik jou zelf"zei de man. En ging toen weg. Ik hing op en duwde me naar achter. En laat mezelf op bed vallen. 'Wat gebeurde er net?'vroeg ik mezelf af. Ik draai op mijn zij en kijk naar buiten. Het lijkt alsof er iemand staat aan de zijkant van de raam. Ik ga naar de badkamer om me klaar te maken voor morgen. Ik ga snel douche, maar niet zonder muziek. Dan is het te rustig, en daar kan ik niet tegen. Dan hoor ik van alles. Ik leg m'n pyjama en handdoeken klaar en spring eronder. Als ik klaar ben kom ik erachter dat ik een beetje te lang heb gedoucht, 1 uur en 'n kwartier maar. Oops. Ik droog me af en doe m'n pyjama aan. En sprong in bed, ik kijk nog even of ik iets heb gemist. Maar blijkbaar niet. Ik doe m'n ogen dicht en val snel in slaap.

'Sophie, Sophie' hoorde ik. Als ik recht op zit sta ik midden op het lacrosse veld. Alle lampen zijn aan. Maar ze zijn niet aan het spelen. Recht voor me staat de school, ik draai me om en er staat iemand voor m'n neus. Ik schrik ervan en stap achteruit. Hij heeft een lange leren jas aan. Hij pakt m'n arm en ik zie dat hij scherpe nagels heeft, hij duwde een nagel in mijn boven arm. Het brand heel erg en schreeuw het uit van de pijn. 'Stop alsjeblieft' smeek ik hem. Maar hij gaat gewoon door. 'Sophie!' Hoor ik Stiles achter me schreeuwen.

Ik spring op en kijk gelijk naar mijn arm, waar niks mis mee is. Als ik de deken van me af trap en naar de spiegel ren. Staat er echt niks. Het voelde zo echt. Als ik op de klok kijk moet ik over 10 minuten op school zijn, ik pak snel een broek en een shirt wat te groot voor me is. En doe zoals altijd make-up op. En doe m'n haren in een messy-bun. En pak de fiets naar school.