Tapos na kaming mag dinner at hinihintay ko na lamang ang tawag ni Tita. Tapos na rin akong maligo at nakapamalit na ng pyjama.
I was sitting in the sofa at muling napatingin sa orasan, malapit ng mag alas otso. Lumabas si Sandro galing sa kwarto at nakaligo na rin. He is wearing his black sleeveless shirt and cotton pants.
Tumabi siya sa akin sa sofa at inakbayan ako. "Mom didn't call yet?"
Umiling ako sa kanya at sakto namang tumunog ang cellphone ko. It was a video call from Tita. Dali-dali ko itong sinagot.
"Nanay!" Bumungad sa akin ang nakapantulog na rin na kambal, habang nasa likod si Tita. They are already in bed. Maaga pa ang alas otso para kina Tita pero nasanay na kaming matulog ng maaga.
"Nanay, marami po kaming napasyalan and we eat lots and lots of food po!" Masayang kwento ni Thiago
Ngumiti ako ng marahan. They continued their stories hanggang sa pagkain nila at pagbili sa kanila ng mga laruan at damit. Tita really spoiled the twins all day long.
"Tatay, behave po kami and we also eat our veggies." Si Yesh naman ang sumunod.
"Really?!" Manghang tanong ni Sandro.
"Yes po. You can ask Lola about it."
Kinausap namin si Tita at naging maayos naman daw lahat. Babalik sila ng mga bata dito bukas ng after lunch at may isa pang gustong puntahan ang mga bata na pasyalan.
"Mag ingat po kayo bukas and good night po." Paalam ko.
"Be careful too, Iha and have a good night too."
The kids said their I love you's at nagpaalam na kami sa isa't-isa. We ended the call at napahinga na lamang ako ng malalim. The kids enjoyed their time with their grandparents, they must be so happy all day long.
Tumingin ako kay Sandro na nasa tabi ko.
"You missed the kids already." He concluded.
Napangiti ako sa sinabi niya. I miss them a lot but it is their quality time with their grandparents, kaya okay lang.
"It's fine. Tito and Tita is with them."
He looked at me still at hanggang sa tumayo na ako. Nag inat ako ng katawan at ramdam ko ang pagod ko maghapon. I want to sleep now.
"Inaantok na ako, medyo pagod ako kanina. Matulog na tayo." Paanyaya ko sa kanya na nakaupo pa rin sa sofa.
"We'll sleep now?" Marahan niyang tanong.
Kaagad akong tumango. Nakatulog naman ako kaninang tanghali pero ramdam ko na ang antok. Sanay na talaga ang katawan kong maagang matulog mula ng umalis ako ng trabaho.
He sigh heavily like he was disappointed with something. Pagod na rin siguro siya dahil alas sais na naman siya nakarating sa bahay.
He stood up and held my waist as we walked in the bedroom.
"I'll go and check the doors first."
Tumango ako at tuluyan ng humiga sa kama. I covered myself with my blanket at pinatay na ang cellphone ko, pagkatapos ay pinatong ko ito sa side cabinet.
Few more minutes at pumasok na si Sandro. He closed the door and checked the aircon temperature. He then turn the lights off at hinayaang naka open lamang ang lamp shade sa gilid.
Tumabi siya sa akin at kaagad na humawak sa aking baywang mula sa likod, habang sumiksik siya sa aking buhok. Naramdaman ko ang paglagay niya ng unan sa ibabang parte namin.
It was comfortable for a moment, not until I heard him sighing repeatedly. Nagising ako ng tuluyan. Dahil nakasiksik siya sa akin ay rinig na rinig ko ang malalim niyang paghinga. Nahihirapan ba siyang huminga?
YOU ARE READING
Loving Sandro Gunner Esquivel
RomanceShe was His. That is what she thought. May hangganan rin pala ang lahat, and that includes his love for her. She was his reminder of her best memories while she became the reminder of his ugly past.