Loving Sandro Gunner Esquivel

Chapter 62

I do not know if the timing is just right or not, but the kids were asleep as Tita and Tito carried them in their arms. Sakto lang rin kasi dahil oras ng pagtulog nila ng tanghali. We could tell them right after.

Sandro and I fixed the twins on their bed habang nasa may garden sina Tita. They will have a meeting after this at bibisita na lang ulit sila bukas.

Kaagad kaming dumiretso sa may garden. Tita looked at us smiling. Tito wasn't smiling but his face looked calm and clear. Both of them looked so curious kung anong sasabihin namin.

Umupo kami sa harapan ng mag asawa. Sandro then held my hand where my ring was and I noticed how his Mom followed Sandro's hand movement and quickly noticed the ring. Napasinghap siya at napatakip ng bibig.

"Ma, Pa. Sevie and I will get married." Sandro calmly directly announced.

Napahigpit ang kapit ko sa kanyang kamay. He then looked at me and smiled gently.

Napatingin kami sa Mama niya ng bigla itong humikbi, kaagad naman siyang inalo ng asawa niya na nasa tabi niya lamang.

His father smiled at us. "We are happy for the both of you."

Ngumiti ako ng marahan.

"Ma...." Akmang tatayo si Sandro para daluhan ang umiiyak niyang Nanay ng inangat ng nito ang kamay.

"I am just so happy for the both of you.....this is a dream come true of mine." Paghikbi-hikbi pa rin nitong sabi.

Ramdam ko na ang panunubig ng mga mata ko sa sinabi niya. Hinapit ako ni Sandro palapit sa kanya at pinaraanan ako ng magagaang halik sa pisngi.

"Kailan niyo balak magpakasal? May napili na kayong date? How about the gown, Iha? We should start looking for a designer right now, and a wedding planner too! But don't worry about that because I have many designer friends. We can contact them any moment" Tuloy-tuloy niyang sambit.

She suddenly sounded enthusiastic. Pero halos malula na ako sa mga sinabi niyang sunod-sunod.

Tumawa ang asawa niya sa mga tanong nito. "Relax, Solel. They will plan it out on their own, let's just wait for their decision."

"We are still going to plan Ma. We just got engaged and as long as I want to fasten the process, I want Sevie to make it at her own pace." Sandro interjected.

Tita looked at me apologetically. "Right. I am sorry, Iha...But please if nakaisip ka ng ng mga plano, please informed me immediately."

Tumango ako ng marahan at ngumiti. "Wala pong problema."

Her excitement is understandable. Sandro is their only son at ikakasal siya sa akin. They must have been waiting for this moment since.

Mga bandang alas tres na ng umalis ang mga magulang niya sa amin. Bibisita ulit bukas para sa mga bata. Tinuloy ko ang gardening ko sa bakuran habang si Sandro naman ay naghahanda na ng dinner namin.

Paminsan-minsan niya akong binabalikan sa garden para tulungan. I do not need his help, but he still insists. Kaya ko naman ng gumalaw talaga na ng normal pero hindi ko siya maawat.

Pagkatapos ko sa mga halaman ay pinuntahan ko sila sa may kitchen. Nagkalat ang mga baking equipment sa kusina at kasalukuyan niyang nilalabas ang mga na bake na nila mula sa oven.

It was a set of cookies for the kids and yema cake.

"Nanay looked! We helped Tatay bake cookies and your favorite yema cake."

Mas hinila ako ni Yesh sa lamesa para matingnan ang mga ito. Sandro used to bake yema cake for me, he learned baking because yema cake is my favorite. And now, he does not only bake for me, he now baked for the kids too.