ASENA | GERÇEK AİLEM

14. BÖLÜM

Ben geldim

Tiktok: hazal_8080 takip edermisiniz ?

Bölüm sonu görüşelim

Haydi bölüme

İnsanlar hep olmak istediği yerde mutludur . Bazen yok onda para var yok bu beni seviyor diye insan isteklerinden ve hayallerinden vazgecebiliyor.

Sonra bir müddet zaman geçiyor ve işte o zaman gerçek yüzünü görüyor ve anlıyor ki hayallerini ve mutluluğunu uğruna harcadığı insan aslında beş para etmezmis .

Sonra kalan ömürlerinde o mutluluğu yeniden yakalamaya hayallerini tekrardan gerçekleştirmeye çalışıyor ama olmuyor . İçindeki pişmanlık duygusu ortaya çıkıyor ve gün geçtikçe çoğalarak tek bir kelimeye dönüşüyor "KEŞKE"...

Karşımda çocuklugum , acılarım , umutlarım ve hayallerim vardı , karşımda asenanın geçmişi vardı.  Karşımda mine vardı. Benim çocukluğumun en iyi arkadaşı .

Mine yanım geldi "iyi misin ? " dedi . Onaylar biçimde kafamı salladığım da hafif tebessüm ile yanıma gelip bana sarıldı . Kollarımı kaldıracak halim yoktu,  sanırım ilaçlardan dolayıydı.  Ben bu yüzden sarılamamıştım .

Mine durumumu kontrol etti . Bir hafta hastanede yatmamı aynı zamanda bir hafta da evde izin yapmamı söyledi . Kafamdan savaştırma için yalan söyledim.  Yoksa hayatta çıkartmazdı beni buradan .

Sonra normal odaya aldılar . Odaya girer girmez bozkurt ailesi odaya girdi . Deniz hanımın gözleri kıpkırmızıydı . Benim için mi ağlamışlardı ama neden ?

Deniz hanım direk bana sarıldı . Bu ani sarılmadan dolayı istemsizce inledim.  Deniz hanım hemen sarılmayı kesip bana baktı " kızım özür dilerim isteyerek olmadı . Hakan doktor çağırsan kızı-" onun bu telaşlı çıkan sesinden ilk defa birilerinin benim için bu kadar endişelendigini gördüm .

Onlara güvenmeye karar verdim . Ve işte bundan hiçbir zaman pişman olmadım .

Mert'ten

Biz insanlar bu hayatta kimi büyük kimi küçük bir sürü hata yaparız . Bu hastalarımızın bedelini de er yada geç öderiz , ödetiriz. 

Ben ise önce hata sonra da aptallık yaptım . Bir sözle asenamdan ayrıldım sonra ise onu yaraladım.  Onun üzerindeki ruhsal yaralarımın üzerine birde fiziksel bir yara ekledim .

Ama o Samet olacak ibne yüzünden benim mallarına çökmeseydi biricik sevdiğim yara almazdı . Onunla olmasına sinir olmuştum asenanın o benim asenanmdı .

Onu yaraladıktan sonra mahalleliler beni tutmuştu . Polis geldiğinde hepsi benim lehime işleyecek ifadeler verseler de adım ve param sayesinde sicilime bile işlemeden kurtulmuştum .

Babamdan  bir saat nutuk dileyip odama çıktım.  Çekmecede asenanın fotoğrafını elime aldım onunla konuşmaya başladım " ah be asenam , keşke asker olmasaydın . Benim silah sattığım kişilere düşman olmasaydın . Beni sildin sana hatam büyük ama kendimi af etirecem sana öyle yada böyle... " Asena ile konuşa konuşa uykuya daldım ...

Sabah kalkıp banyoda rutin işlerimi hallettim . Üzerime siyah bir takım giydim . Bu gün mafyaların bir araya geldiği bir toplantı vardı.

Aşagı indiğimde hizmetçilerin kahvaltı hazırladığını gördüm . Annem moda dergisine bakıyor  babam da gazete okuyordu . Onlara günaydın diyip karşılarındaki koltuğa oturduk .

Babamın söylediği seyle dikkatimi ona verdim ...

Bölüm sonu...

Nasılsınız ?

Kitap hakında düsünceleriniz ?

Asena ?

Bozkurt ailesi ?

Sonraki bölümde görüşürüz...