Kaçkın.
Biz 3 akıl hastanesi kaçkını benim için her şeyin başladığı yerdeydik.
Yerleri kan, tavanları küf kokan o bodrum. Önceden burada yalnızdım. Kimsem yoktu.
Ama şuan o adamdan intikam almama yardım eden kızıl kafam vardı.
Sahi neyimdi kızıl kafa benim? Arkadaşım mıydı? Bilmiyordum. Şu anlık hiçbir şey bilmiyordum.
Tek bildiğim onun kehribar ve bal arası gözlerini, çillerini ve kızıl kafasını çok sevdiğimdi.
Bu his peri kızıma hissetiğim şeyler miydi? Aslında hayır. Ama Lavinya'yı sevdiğimı hissediyordum. Çok sevdiğimi hissediyordum. Peri kızımı da çok severdim. Hep peri kızıma aşık olduğumu düşünürdüm. Ama şuan baktığımda neden Peri kızıma karşı bir şeyler hissetmiyordum. Tek hissettiğim minneti çünkü o beni anlamıştı, acılarımı. Ben Peri kızımı her zaman çok sevmiştim. Ama bu aşk değildi. Hiç değildi. Şu an farkediyordum. Ben ona aşık olmamıştım. Ben onun beni anlamasını, benim yanımda olmasını sevmiştim.
Evet, peri kızım benim için çok değerliydi. Bir aralar ilk ve son aşkımdı. Yani ben öyle sanıyordum. Ama o ara hiç iyi bir ruh sağlığında değildim. Peri kızım benim hayal ürünümdü. İsmini bile bilmiyordum ki. Ben uydurmuştum. Beni anlayan bir karkater tasarlamış, ona aşık olduğumu sandırmıştı beynim. Yani Peri kızım benim için hep değerli kalacaktı. Ama hiçbir zaman ne ilk aşkım, ne de son aşkım olacaktı.
Neredeyse iyileşmiştim. Artık ruh sağlığım iyiydi. Aşkı, sevgiyi, minneti ayırt edebiliyordum.
Artık neredeyse her şeyi biliyordum. Bilmediğim tek bir şey vardı.
Kalbim, kehribar gözlere bakarken neden çok hızlı atıyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oğuz
Short Story[TAMAMLANDI] Psikopat bir baba oğlunun ölümünün sorumlusunun diğer oğlu olan Oğuz olduğunu düşünürse ne olur?
