Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Bana Acımadı Ama Sever O Beni (4×30×1) 🍃

4.Sezon/ 30.Bölüm/1.Kısım / 145.Bölüm

#FinaleSonYirmiBölüm

🍃🍃

-BERK-

Ben çok kitap okurum, çok fazla dizi film izlerim. Eskiden mitoloji olsun, psikoloji olsun, efsaneler olsun bir şey olduğunda herkes bana danışırdı hatırlar mısınız? Çünkü her konuda bilgim olmak zorundaydı, eğer bir yazar olmak istiyorsam önce her konuyu bilmem gerekiyordu. O yüzden her durumuma uygun bir söz hatırladığım da afallamayın, benim kadar kitaplara bağlı olursanız her durumunuza uyan bir sözü elbet sizde bulursunuz.

Tolga'nın beni mal gibi bırakıp gitmesi üzerine öylece kalakalmıştım. Gidecek bir evim yoktu. Hayatımda ilk kez gerçekten gidecek bir evim yoktu. Asya'ya yaradaşıma gidemezdim, annemlere zaten gitmezdim, Aybike'me dönemezdim. Oğulcanlar şu an ne haldeler bilmezken, Asiye'nin ne durumda olduğunu tahmin bile edemiyorken onlara da gidemezdim. Diyorum ya ilk kez evsiz kalmıştım. Ve kendi evimi kendi ellerimle yıkmış gibi hissediyordum..

'Kalp kırıklığı her şeyi yaptırır insana...'' sesini duymamla bakışımı sesin sahibine çevirdim. Hangisine daha çok afallamam gerektiğine inanın karar veremiyordum. Aklımdan geçen bu sözü dile getirmesine mi yoksa bunu söyleyenin Sıla olmasına mı?

'' Öyle canın yanar ki kötülükle iyileşeceğini sanırsın..'' diye tamamladım cümleyi. Sıla gülümseyerek ve omzuma omuz atarak yanıma oturdu. Sokağın ortasındaydım. Arabama binmemiş öylece kaldırımın üzerinde oturuyordum '' Tolga'ya mı?'' diye sordum alayla.

''Hayır sana..'' dedi gülerek kolunu omzuma atarken '' Kuşlar bana bir kuyuya daldığını ve çıkamadığını fısıldadı..''

''Hangisi daha kötü bilemiyorum..'' dedim acıyla gülümserken '' Can düşmanım Tolga'nın mı olması yoksa.. canımı bu denli yakan kadının aklına senin gelmiş olman mı?''

''Sadece şanslısın normalde İstanbul'da değildim günlerdir yokluğumu fark etmişsinizdir..'' dedi gülümseyerek bense başımı salladım '' Sınavlarım bitti bende İstanbul'a döndüm fakat sevgilimin bana sarılmadan daha önce söylediği şey yanına gelmem oldu. Ben senden daha çok şaşırdım..''

''Gerçekten Tolga'yı iyi biri yaptığına inanamıyorum..'' sesimde hayranlık vardı ve bunu saklamıyordum. '' Gel gelelim bu iyi adam benim hayatımla alakalı çok büyük bir adilik yaptı..''

''Başa mı dönüyoruz?'' dedi kolunu omzumdan çekerken bense tek kaşımı kaldırdım '' Ben senin sinopsisini neden eleştirmiştim Berk? Olaylara kendi kahraman gözünle baktığın için, çok iyi bir yazarsın ama karakterlere kendi bakış açılarından bakmalarından fazlasını öğretmen gerek bunun içinde önce senin kendi bakış açından kurtulman gerek..''

''Annenin yaşadığından Tolga şüphelenmiş olsaydı ve sana söylemeden araştırsaydı ne hissederdin?''

''Onu öldürürdüm..'' dedi ciddiyetle tam gördün mü diyecektim ki '' Çünkü benim olayımda annem beni terk etti, çocuğunu terk etti Berk. Senin olayında seni terk eden biri mi var?''

''Hayır ama-''

''Olayı baştan anlatsana sen bana..'' konuşamam sanıyordum, kelimeler boğazıma dizilir diye korkuyordum ama.. Sıla'nın yanında adlandıramadığım bir güce kapılıyordum, bir sevgiye, bir şefkate. O yüzden ben bile şaşırarak tüm olayı anlattım '' Sen ne istiyorsun peki?''

''N..ne?'' dedim afallayarak '' Konu benim ne istediğim değil ki konu-''

''Konu tam da senin ne istediğin Berko..'' dedi bacak bacak üstüne atarken '' Düşün ki Berna'nın yaşamasını istiyordun, umut ediyordun ama.. saçma geliyordu sana bu yüzden peşine düşmedin. Aybike peşine düşseydi ve yaşadığını öğrenseydin mesela gene kızar mıydın?''