Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Nasıl Oluyormuş?(4×39×3) 🍃

4.Sezon/40.Bölüm/3. Kısım / 154.Bölüm

✨️Not; Finali tek bölüm olarak düşünmeyin arkadaşlar. Son beş altı bölüm final bölümü aslında. Her bölümde bir vedamız olacak. Ölecek kişilerin alt yapısını yapmam gerekiyor. Asya konusu zaten sürpriz degil; bu yüzden final olaylarına bağlayabilmek adına bu bölüm ve diğer bölüm Tolga ağırlıklı olacaktır bilginize. ✨️

#FinaleSon11Bölüm

🍃🍃

-ÖMER-

Kendimden nefret ediyordum. Hayatımda bulunan iki kardeşime de abilik, kardeşlik yapamamıştım. Asya ile mutlu olmaya o kadar odaklanmıştım ki kardeşimin nasıl da hastalandığını görememiştim. Sonra onun peşine takılmış Emel'i aklımdan çıkarmıştım. Ben Doruk gibi değildim. Doruk Asiye'yi kaybederse kafasına sıkıp gidebilirdi ama ben.. ben yapamazdım. Ne kadar acıdan geberirsem gebereyim Asya'yı, çocuklarımı bırakamazdım. Mutlu olduğum için nefret ediyordum kendimden!

''İyi misin?'' diye sordu Doruk elini omzuma koyarken. AMATEM'E gelmiş Emel'i hastaneye teslim etmiştik. Dönüp bakmamıştı bile bana. Sarılmamıştı. Sadece tek bir cümle kullanmıştı ' Ablamdan haber ver Doruk'

''Keşke iyiyim diyebilsem..'' dedi ellerimi ensem de birleştirirken ama değilim. Ben nasıl bu duruma geldim? Nasıl Asya'yı daha tanımazken hastalığını fark ettim de kardeşimin hastalığını fark etmedim?''

''Gerçekten bunu bana mı soruyorsun?'' diye sordu gülerek '' Ben kendi ablamın hastalığını fark etmedim! Aynı senin gibi! Üç günlük sen fark etmişken ben edemedim. Daha da kötüsü eşimin hastalığını fark edemedim. Çünkü biz normal kadınlara aşık değiliz Ömer, ölürken bile gülen, her şey yolundaymış gibi yaşayan, yüzlerine en sahici gülümsemeleri takan kadınlara aşığız. Kendimizi suçlamanın bir önemi yok artık önümüze bakmalıyız..''

''Anlamıyorsun..'' dedim kendimi yere bırakırken. Bedenime değen soğukluk keşke kalbime de akın etseydi de kalbimde soğusaydı '' Bu kadar zaman sadece Asiye'yi tedavi olmaya ikna etmeye çalıştım, ama asla olayı tartmadım. Tıp Fakültesini birincilikle kazanan adamın Doruk ben.. Asiye'nin bunu atlatması mucize..''

''Gerçekten mi?'' diye sordu sinirle '' Bunca zaman pes etmeyip şimdi mi pes ediyorsun? Asiye iyileşecek! Emel iyileşecek! Şimdi mi doktorluk tarafın atağa kalktı?''

''Korku ilk kez bu kadar beni ele geçirdi çünkü..'' dedim gözümden damlayan bir damla yaşla '' On beş yaşında ki kardeşimi hastaneye kapattım Doruk! Uyuşturucu bağımlısı olduğu için! Onun hayatını çaldım!''

''Benimkini de çalmıştınız Ömer!'' dedi Doruk beni kolumdan tutup sertçe ayağa kaldırırken '' Amerika'ya sizin yüzünüzden gittim! Uyuşturucuya sizin yüzünüzden başladım! Kendi çocuklarıma kan veremeyeceğim lan ben! Benim de hayatımı mahvettiniz! Ama ben pes etmedim savaşıyorum, savaşmaya devam ediyorum. Emel'de bunu yapacak! O yüzden korkunu alıp götüne mi sokarsın bir kutuya mı kapatırsın umurumda değil ama kendini toparlayacaksın!''

''Eğer Asiye ölürse..'' dedim dile dökmekten bunca zaman kaçındığım şeyi sonun da dile dökerken '' Sen kafana sıkabilirsin ama buna engel olacak bir ablan var, seni dünyada ki herkesten daha çok seven biri var. Ama ben.. yapamam. Ben de beni bu dünyada ki her şeyden daha çok seven insanı kaybetmiş olacağım. Ama hayatta kalmam gerekecek, bir sorumluluğum va—'' ancak cümlemi burnuma inen bir yumruk kesmişti. Bunu beklemediğim için sendeleyerek yere düştüm. Doruk üzerime çullanmış beni yakalarımdan tutuyordu.