Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Kerim'in Golü (4×30×2) 🍃

4.Sezon/ 30.Bölüm/ 2.Kısım / 145.Bölüm

#FinaleSonYirmiBölüm

🍃

-BERK-

Saat gece yarısını geçiyordu. Bir güne ne çok sığıyordu böyle, her gecenin Allah'tan bir sabahı vardı. Evet, sabah olduğun da yaran hala yerinde dururdu, acımaya devam ederdi şak diye hiçbir acı geçmezdi fakat hafiflerdi, en azından nefes almaya başlardın. Bugün ise benim gecem asla sabah olmuyordu. Fakat bugün bir şeyi kabullenmiştim, ben bugün altın onlunun adına.. ya da artık altın sekiz buçuk mu demeliyim- malum Arda'nın varlığı ve yokluğu şu an aynıydı- bilemiyorum.

''Bugün neyi kabullendim biliyor musun?'' diye sordum sonun da sessizliği bozarken. Dakikalardır Aybike sessizce yanımda oturuyor ve denizi izliyordu. Ki bu daha acıtıcıydı. Çünkü bir kadın bağırıp çağırıyor kavga ediyorsa erkekler şanslıydı çünkü bu kadının çabaladığı anlamına gelirdi. Lakin kadın susuşa geçtiyse.. artık çok geç olabilirdi.

''Nasıl bir geri zekalı olduğunu mu?'' diye sordu ciddiyetle. Kinaye yoktu, alay yoktu. Ciddiydi. Fakat kalbim kırılmadı hatta tebessüm ettim.

''Altın sekiz buçuktan adam olmaz..'' dememle Aybike bakışlarını bana çevirdi kullandığım cümleden ötürü mü yoksa sekiz buçuk dememden mi bilemiyorum tabii. '' Geriye dönüp baktığımız da tüm hatalarımızın, tüm kayıplarımızın sebebi aynı şeyler dimi?''

''Nasıl yani?''

''Altın onlunun etrafını üç şey yönetiyordu..'' dedim yerimden doğrulup parmaklarımla saymak adına baş parmağımla bir yaparken '' Yapmam gerekiyordu yaptımlar. Kendimizce doğru olduğuna inandığımız şey ne kadar karşı tarafa acı verirse versin biz doğru bildiğimizin peşinden gittik çünkü onu yapmamız gerektiğine inanıyorduk. Sonun da ne oldu o yapmalar götümüze girdi..'' bunu söylemem üzerine Aybike gülümsedi '' İkincisi-'' dedim işaret parmağımla iki yaparken

"Şöyle sayma, komiğime gidiyor" dedi gülümseyerek ben ise tebessüm ederek konuşmaya devam ettim;

''Sır saklamak oldu. Aslında.. hep iyi niyetliydik dimi? Asiye, Doruk ve Asya'nın sözde kardeş olduğunu kendilerine zarar vermesinler diye sakladı, Asya hastalığını biz zarar görmeyelim diye sakladı, ben Tolga'yı öldürmemi- sandığımı- aramız bozulmasın diye sakladık. Falan filan..'' dedim o günleri hatırlayıp buruk bir gülümsemeyle '' İyi de sır saklamak hiçbir zaman iyi sonuçlanmazdı ki, sebebin iyi bile olsa sakladığın sırlar bize sadece zarar veriyordu. Ve üçüncüsü..'' dedim orta parmağımı göstermemle Aybike saatlerdir tuttuğu ciddiyeti bozup kahkaha atarken.

''Fedakarlık yapmalarımız..'' diye cümlemi tamamladı Aybike, bu yüzden ona aşıktım. Dilsiz olsam bile o benim cümlelerimi kurardı. '' Sürekli birbirimizi korumak için kendimizi feda ediyoruz, rekor Asya'da. Her birimiz birbirimizi korumak için fedakarlık yaptık gel gelelim.. yaptığımız fedakarlıklar hep acıyla sonlandı..''

''Aynı bugün gibi..'' dedim bakışlarımı gözlerine dikerken, Aybike ise hüzünle bana bakıyordu. '' Benden sır sakladın Aybike, benden kardeşimin yaşıyor olma ihtimalini sakladın. Ben bununla başa çıkamam diye fedakarlık yaptın öğrendiğim de.. canını yakmamı göze alarak, kendini benim uğrumda feda ettin. Çünkü-''

''Yapmam gerekiyordu yaptım..''

''Hep başkalarını suçladık bu üç madde için, önce Akif sonra Kenan, Umay, Tolga.. peki şu an hayatımız da onlar yokken bunları yapmaya neden devam ediyoruz ki? Sen benden bir şeyler saklıyorsun, Harika Oğulcan'dan. İçimden bir ses nedense Asiye'de saklıyor diyor..'' bunu söylemem üzerine Aybike bakışlarını kaçırmıştı. '' Geriye bir Asya kalıyor o da son dakika golü atarsa şaşmam..'' durup derin bir nefes aldım '' Biz asla bu üç kuraldan vazgeçemeyeceğiz, her kayıptan sonra ' bu sefer akıllandık! Hata yapmayacağız! Sır saklamayacağız! Fedakarlık yapmayacağız! Aptallaşmayacağız! Bla bla bla diyeceğiz gel gelelim her zaman birbirimizi acıtmış halde bulacağız..''