Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Tolga'nın İhaneti(38×2) 🍃

4.Sezon / 39.Bölüm/ 2.Kısım/154.Bölüm 

#FinaleSon12Bölüm

🍃

'Ne zaman anlayacaksın? Birini sevmen, sana mantık dışı bir şey yapma hakkını vermez. Hepimiz korkuyoruz, hepimiz acı çekiyoruz ama mantıklı davranmak zorundayız.'

-THE 100-

🍃

'Aşk yitip giden bir duygudur ve geriye sadede yıkım bırakır. Harabeye dönersin ve daha kötüsü bundan pişman bile olamazsın.'

-İHANET ÇARKLARI-

🍃🍃

-ASİYE-

Bütün gözler benim üzerimdeydi. Hepsinin gözlerinde bambaşka ifade vardı. Ömer hayal kırıklığı ve öfke ile bakıyordu. Berk ve Aybike hüzünle, Asya ise sorgulayıcı bir şekilde. Yanımda kalmakla kardeşinin peşinden gitmek arasında tercih yapmaya çalıştığını anlıyordum. En çok hangimizin ihtiyacı vardı ona? Hasta, ölmek üzere olan, hamile ve eşi tarafından iki dakika öncesi terk edilen benim mi? İki gün öncesi bıçaklanan, sevdiği kadın kollarında ölen, bu acıyla başa çıkamayacak kadar korkak olan kardeşinin mi? Kimin ablası olmayı daha çok hak ediyordu?

''Doruk neler saçmaladı öyle?'' diye sordu Ömer sesini düz tutmaya çalışırken. Bu aşamaları geçmek istiyordum. Önce sakin ve mantıkla yaklaşmaya çalışacaktı daha sonra öfkeyle üzerime gelecek, daha sonra kardeşliğimizi kullanarak duygusallığa bağlayacaktı. '' Uyuşturucu falan kullandı da kafası mı gitti?''

''Ne duyduysan onu söyledi..'' dedim yavaşça yatağın üzerine otururken '' Kararımdan vazgeçtim tedavi olmayacağım..''

''O zaman sen uyuşturucu kullandın!'' dedi Ömer sinirle. Ben az önce ne demiştim? '' Bu kadar manyaklaşmış olamazsın!''

''Anka'yı öğrendiğin zaman ters yöne araba süren sen değil miydin?'' diye sordum sakince '' Asya seni durdurmasaydı ölmeyi göze alan sen değil miydin? Sen bunu 'evlat' acısından yaparken sorun yok, ben evlatlarımı seçtiğim zaman mı sorun var?''

''Kendin söylüyorsun! Evlat acısı! Ben onu öldürdüğümü düşünüyordum! Aynı şey—''

''O kadar iki yüzlüsün ki!'' dedim bende sinirlerime hakim olmayı bırakırken. Doruğu halletmiştim. Artık benden nefret ediyordu. Beni rahat bırakacaktı. Böylece onun yüzüne baka baka bu oyunu oynamanın ağırlığını yaşamayacaktım. Sıra ikizimdeydi '' Eğer benim yerimde Asya olsaydı bu kadar sorgulamazdın onu!''

''Saçma—''

''Saçmalamayayım mı?'' dedim gülerek, alayla. '' Yıllar öncesi Asya'nın hasta olduğunu öğrenen ilk sendin be! Gelip bize anlatsaydın onu tedaviye zorlardık! Ama sen kararına saygı duydun! Son ana kadar bize söylemedin! Asya'nın ölmesine saygı gösterdin ama bana göstermiyor musun?''

''O BENİM KARDEŞİM DEĞİLDİ!'' dedi bağırarak. Ardından bakışlarını Asya'ya çevirdi ' kusura bakma dercesine '

''Sevdiğin kadındı ama! Neden onu zorlamadın? Seni tercih etmeyeceğinden emin olduğun için mi? Yoksa ne bok yersen ye bildiğini yapacağını bildiğinden mi? O zaman beni de rahat bırakabilirsin!''

''Asiye saçmalıyorsun..'' dedi Aybike'de sonun da sessizliğini bozarken. Benim ise bakışlarım Asya'da idi. Sadece beni izliyordu. Ne yapmaya çalıştığını görebiliyordum, beni görmeye çalışıyordu. '' Aşk ile kardeşliği aynı rafa koyamazsın. Asya'ya canı acısa bile sessiz kalabilirdi ama—''