Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Bu Kız Benim Kaderim & Düğün mü? (4×42) 🍃

4.Sezon/ 42.Bölüm/157. Bölüm

#FinaleSon8Bölüm

🍃

-ASİYE-

Kollarımda bir tane canım vardı, diğer yanımda diğer canım ve onun kucağında diğer canım vardı. İkimiz de sessizce duruyor gözlerimizi bile kıpırdatmıyorduk, Doruğun bir ara içi geçmişti. Hakkıydı. Dün gece benim yüzümden uykusuz kalmıştı. Onu ve çocukları uyandırmadan yavaşça masanın üzerinde duran kağıdı elime aldım. Doruk ile planları yaptığımız kağıttı. Birazdan kemoterapi saatim gelecekti o yüzden uyumaya çalışmaktansa hayal kurmak daha iyi geliyordu. Hem hayaller beni yaşatan gerçek değil miydi? Bakışlarım listede sonlar da olan maddeye kaydı sanırım en basit yapabileceğimiz şey olduğu için sona yazmıştık. Karavanla dünya turu.

Ne kadar komik geliyor size değil mi? Yapabileceğiniz en basit şeyleri düşünün, nefes almak, yürümek, yağmurda ıslanmak, kahvaltıya gitmek, akşam yemeği hazırlamak. Her zaman yaptığınız veya istediğiniz de yapabileceğiniz şeyler. Zamanınızın sağlığınızın kıymetini kaybetmeden bilemiyordunuz, bende bilememiştim. Şu an bu odadan diğer odaya gitmek bile canımdan can alırken basit bir karavana binip dünya turuna çıkmak? O kadar zordu ki. O yüzden ben hayal kurmak zorundaydım.

Doruk haklıydı. Ben bu duruma en başta çocuklarımı yaşatmak için gelmiştim. Şükürler olsun onlar yaşıyordu. Ben bu duruma sevdiklerimin hayatı mahvolmasın diye gelmiştim, çata patta olsa hayatlarını yaşamaya çalışıyorlardı. O zaman şimdi de onlar için yaşamalıydım. Derin bir nefes aldım ve kendimi hayalin tozlu bulutlarına bıraktım..

🍃

Günün ışıklarıyla açtım gözlerimi dışarı da o kadar büyük bir güneş ışığı vardı ki adeta gözlerimi yakıyordu. Yavaşça yataktan doğrulurken denizin dalga sesleri kulağıma yavaşça dolmaya başladı. Bir deniz kenarındaydım. Küçük bir karavanın içindeydim.

''Günaydın uykucu..'' diye seslendi Doruk içeri girerken ellerinde poşetler vardı '' Sen uyurken ben merkeze gidip bize sıcacık poğaçalar aldım..''

''Hava ne kadar güzel..'' dedim esnerken ancak koluma dolanan saçlarımla yüzümde gülümseme meydana geldi. Hayalimde saçlarım tabii ki de olacaktı. '' Denize girer miyiz?''

''Önce karnımızı doyuralım sonra neden olmasın?'' dedi yanıma gelip yatağa otururken '' Ertuğrul ile konuştum?'' dedi poşetten çıkarttığı kahveyi bana uzatırken. Kokusu hayalimde bile burnumun direğini sızlattı. Ne zamandır kahve içmiyordum.

''Ertuğrul kim be?'' dedim sıcacık poğaçan kocaman bir ısırık alırken

''Bizim şirketin Genel Müdürü be..'' dedi Doruk'ta beni taklit ederken '' Yeni bir ihaleye giriyormuşuz..'' dedi sırıtarak '' Onay vermen gerek..''

''Ben niye veriyorum?''

''Şirketi yönetmek isteyen sendin..'' dedi bacak bacak üstüne atarken '' Ayrıca benim hafta sonu sınavım var..'' dedi sırıtarak '' Sınavı verdiğim anda karşında bir polis memuru duracak hareketlerinize dikkat edin madam yoksa sizi yatağa kelepçelemek zorunda kalırım..''

''Fantazilerin için mesleğini kullanma be..'' dedim onu yalandan iterken '' Peki albüm durumu ne olacak?'' diye sordum merakla. Hayali kuran bendim ama aynı zaman da hayalimin nasıl gideceğini tamamen duygularıma bırakmıştım. İsteklerime.

''Son düzenlemeleri yaptıktan sonra iki hafta sonra çıkacak..'' dedi büyük bir gururla '' Son parça için emin olamıyorlar..''

''Son parça mı?'' diye sordum afallayarak. Hayalimde neden karar verilemeyen bir parça vardı?