Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Doruk Herkesi Kaybediyor(4×45) 🍃

4.. Sezon/ 45.Bölüm/160.Bölüm

#FinaleSon5Bölüm

🍃🍃

-ÖMER-

Doktorlar yakınlarının ameliyatına , tedavi sürecine katılamaz biliyorsunuzdur, bu zamana kadar bunu haksızlık olarak görmüştüm. Doktor olsam da olmasam da eğer sevdiğim insanı kurtarma şansım varsa neden o ameliyathane de olamayacaktım ki? Fakat şimdi cevabını alıyordum çünkü sağlıklı düşünemiyordunuz, mantıklı karar veremiyordunuz.

Ambulans gelene kadar kaç dakika Asya'yı bacağımda tutmuş saçlarını okşamıştım bilmiyorum. Hiç kollarınız da en sevdiğiniz kişi can çekişti mi? Berk durmadan Asya'nın yarasına elini bastırıyordu uyuştuğunda bile yerini Oğulcan'a bırakmadı. Ben öylece durmuş sadece ona bakıyordum sevdiğim kadına. İçimde ki o sesi dinlemeliydim onu bugün düğüne getirmemeliydim. O kolye.. o lanet kolye..

Ambulans geldiğin de Asya ile beraber ambulansa bindim, sağlık görevlileri aslında çok iyi bildiğim terimlerden bahsediyordu eminim gel gelelim doktor olarak düşünemiyordum, Asya'nın eşi, çocuklarımın babası olarak düşünüyordum. Kafam patlamak üzereydi. Normalde kendimi salardım ama bunu yapmayacaktım. Asya bana geri dönecekti. Doruk ortalar da yoktu, Asiye'de diğer ambulansta idi. Kalbim ikiye parçalanmıştı kardeşim ve sevdiğim kadın için. Yine. Yeniden.

Sonun da hastaneye geldiğimiz de Asya hemen sedyeye bindirildi, Aybikeler ve Oğulcanlar da hızla arabalarını bahçeye soktular. Berk durmadan durumunu sorarken ben sadece doktorları dinlemeye çalışıyordum. Kurşun kalbine saplanmıştı. Kalbine. Hamile olduğu için durumu tehlikeliydi.

''..hastayı acilen ameliyata alıyoruz..'' cümlenin başını algılayamamıştım. Sadece bunu duymuştum.

''Onu yaşatın..'' dedim gözyaşlarımı içime atarken ağlamayacaktım. Ben Asya Simal'in eşiydim son ana kadar güçlü duracaktım. '' Onun ölümü kaç kez atlattığını bilemezsiniz yine atlatacak, evde çocukları bekliyor, karnında çocuğumuz var o yaşamaktan vazgeçmez. Onu yaşatın..''

Doktor elinden geleni yapacağını söylediği zaman bakışlarımı Aybike'ye çevirdim. Gelinliğinin içinde perişan bir halde duruyordu. Başını Berk'in omzuna yaslamış hıçkırıklara gömülmüştü. Berk ellerinde ki kurumuş kana bakarken Harika öylece dümdüz bakıyordu.

''Asiye'ye bakacağım..'' dedim gömleğimin düğmesini açarken '' Oğulcan..''

''Efendim kuzen?'' diye sordu ağlamaklı bir ses tonuyla. Bu ses tonu sinir katsayımı yukarı çıkarıyordu!

''Ses tonunu değiştir!'' dedim bağırarak ardından bakışlarımı Aybike'ye çevirdim '' Sende ağlamayı kes! Asya iyi olacak..''

''Kalbinden vuru—''

''İsterse başından vurulmuş olsun umurumda değil!'' dedim bağırarak '' Asya'dan bahsediyoruz. Ona böyle mi destek olacaksınız? Ağlayarak ona veda ederek mi? Hepimiz.. ilk an şoka girdik tamam..'' dedim derin bir nefes verirken '' Fakat şimdi herkes kendini toparlasın, toparlayamayacak olan da siktirip gitsin kimsenin boş acısını çekemeyeceğim!''

''Doruk nerede?'' diye sordu Harika dakikalardır beynimi kurcalayan o soruyu sorarken. Benim de merak ettiğim bir soruydu. Ablası vurulmuş eşi bayılmıştı ama Doruk ortalarda yoktu.

''Kendini toparlaması gerekiyor..'' dedim gömleğimin tüm düğmelerini açarken '' Kendi düğününde kız kardeşi vuruldu, dostunun düğününde ablası.. onun travması daha fazla dönecektir..'' ardından koridordan çıkarak danışmaya gittim. Asiye acile alınmıştı.