Sonradan Gelen Bela: 2.KITAP 🐍✨️🦋🥀

Bitmemiş Hikayelerde Olur(4×44×2)🍃

4. Sezon/ 44.Bölüm/159.Bölüm/2.Kısım 

#FinaleSon6Bölüm

Ve final bölümleri başlamış bulunmaktadır!

🍃

-AYBİKE-

İnsan kalp atışını duyabilir miydi? Ben duyuyordum. Bu gece uyuyacak- tabii uyuyabilirsem- uyandığım zaman düğünüm olacaktı. Şimdi geriye sadece Funda Hanım'ın hazırladığı sürpriz kalmıştı. Aslında ona kızgındım, ona Berk'e uyguladıkları şiddet zamanın da bile bu kadar öfke duymamıştım ya da Berna'nın Sıla olduğunu öğrendiğim zaman.

Ona öfkeliydim çünkü kızını gerçekten kaybetmişti o acıyla dünyayı yakması gerekirken sahte hayatına devam ediyordu. Ben Berk'e söylemeyeceğime Doruklara söz vermiştim ama Funda Hanım çıkıp itiraf etse kimse bir şey diyemezdi. Bu gece onunla da konuşacaktım.

''Hoş geldiniz..'' dedi Funda Hanım bizi garajın önünde karşılaşırken.

''Bize araba mı aldın anne?'' diye sordu Berk gülerek ben ise her zaman ki gibi gülümsemeye çalışıyordum Funda Hanım'a.

''Belki..'' dedi Funda Hanım gülümseyerek ardından bana doğru bir adım attı '' İğrenç ter kokuyorsun Berk..'' dedi bakışlarını Berk'e çevirirken '' Sen git bir duş al bende kızımla konuşayım sonra sürprizinizi göstereceğim..'' demek ki tek konuşmak isteyen ben değildim.

''Kızın demekk..'' dedi Berk otuz iki diş sırıtırken '' İyi tamam geliyorum on dakikaya siz de hadi anne kız dedikodu yapın bakalım..'' Berk Funda Hanım'ı yanağından beni dudağımdan öptükten sonra eve girdi.

Funda Hanım karşımda öylece birbirimize baktık, kızgınlık vardı yüzümde mahcupluk vardı yüzünde. Hayal kırıklığı vardı gözlerimde, acı vardı gözlerinde. Funda Hanım yavaşça kaldırımın üzerine oturdu ben ise onun tepesinde infazını vermeyi bekleyen bir Yargıç gibi kalmıştım.

''Günlerdir senle konuşmak için güç toparlamaya çalışıyorum..'' dedi sessizliği bozarken '' Hala da gücüm yok açıkçası fakat.. bunu bugün yapmam gerek. Yarın kızım olacaksın belki sen beni anne olarak görmeyeceksin ama—''

''Sizi anne olarak görüyordum..'' dedim kollarımı bağdaştırırken '' Sizi affetmiştim ama şimdi.. size karşı ne hissedeceğimi bilmiyorum bile..'' dedim bende yavaşça yanına otururken '' Zamanın da bir tercih yaptınız ve kızınızı seçtiniz anlamasam da saygı gösterdim. Ama şimdi kızınız gerçekten öldü ve siz.. öylece duruyorsunuz..''

''Berna'nın öldüğünü öğrendiğim de ilk yaptığım Davut ile görüşmek oldu..'' demesiyle bakışlarım ona döndü '' Beni görmek istemedi ama buna mecbur olduğunu beni görmezse onu yerin dibine de girse bulacağımı söyledim. Evladını kaybetmiş bir annenin öfkesini küçümsememesi gerektiğini biliyordu..'' durup derin bir nefes aldı '' O da evladını kaybetmiş bir babaydı öfkemiz acımız aynıydı..''

''Ne oldu?''

''Ona ne olduğunu sordum bilmediğini anlattı. Ama bunu yapanı bulup cezalandıracağını söyleyip duruyordu..'' parmaklarıyla oynamaya başladı '' Ona Berk'e söyleyeceğimi söyledim. Bana susmamı söyledi..''

''Neden?''

''Ortaya çıkmasının bir yararı olmadığını zamanın da kızımı seçmediğim de zaten onun annesi olmadığımı söyledi..'' dedi acıyla, gözlerinden bir damla yaş süzülürken '' Belki gerçek sebebi buydu belki değildi bilmiyorum ama.. içimde öyle bir acı öyle bir öfke vardı ki..''

''Sonra neden sustun?''

''Berk'i gördüm..'' dedi bakışlarını gözlerime dikerken '' Dağılmıştı, kardeşi olduğunu bilmeden dağılmıştı. Bir de gerçeği söylersem onu tamamen kaybetmekten korktum, kendine zarar vermesinden. Sonra.. tam söylemek için gücümü toparladım ki sen onu ayağa kaldırdın, hep sen kaldırdın kızım. Bu sefer konuşmam da mutluluğunu söndürmek demek olacaktı. Bende acımı içime gömdüm. Kızımı kaybettiğimi kabullendim..''