Sonradan Gele Bela: Altın Onlu serisinin ikinci kitabıdır. İlk kitap +200 bölüm sınırına ulaştığında bölüm eklenemeyeceği için hikaye buradan devam edecektir. Son sezonda Altın Onlu olmadıkları için bu kitabın başlığında o kısım yer almamaktadır. İl...
Not: Bölümü iki veya üç kısım yazacağım, son kısmın son sahnesi final başlangıcı olacak. Ondan sonra kalan beş bölüm tamamen final bölümü olacak her bölüm final niteliğinde çünkü birbirini takip ediyor. Vedalardan, ölümlerden önce olabildiğince her çiftten sahne yazacağım fakat AyBer'in sahneleri bu bölüm daha fazla oldu çünkü onlar için her şey değişecek. ( Diğerleri için değişecek şeyler farklı çünkü) diğer kısımlar da eşit olur sahneler diye düşünüyorum.
Not 2: Sizden tek bir ricam var bu hikayeye başlayalı dört yıl oldu, çoğunuz gitti fakat kalanlar oldu. Bende hem onlar için hem de bu hikaye aklımda ki gibi bitmeyi hak ettiği için devam ettim. Ancak artın son bölümlerimiz. ' Çok güzel olmuş vs' tarzında yorum yazmak yerine birazcık vakit ayırıp özel yorumlar yazar
🍃
-BERK-
Sanırım heyecandan artık kalbim çıkacaktı. Bugün son gündü. Aslında heyecanlı olmam tamamen saçmalıktan ibaretti sonuçta biz Aybike ile günler öncesinde evlenmiştik. Asiye'nin evlendiğimiz gün bizi evlendirmeyi teklif etmesi biraz ironik olmuştu. Aybike'nin bakışları beni bulduğun da neyi sorduğunu anlamıştım; onayımı istiyordu. Ya orada Asiye'yi reddedecektik tabi ki bunun açıklaması olarak evlendiğimizi söylememiz gerekecekti ve bu da Asiye'yi ve diğerlerini üzmek, kızdırmak demekti. Hem ne kaybederdik ki? Dostlarımızla bir düğünümüz olacaktı. Hem de belki Asiye'yi son kez mutlu görecektik.
Gel gelelim bu teklifi kabul ettiğimiz andan itibaren hayatımız bir anda karmakarışık bir hal aldı. Düğün yeri- Asiye çok özel bir yer seçmişti- onu hazırlaması, pasta seçimleri- Asiye üç seçeneğe kadar indiriyor bizde birini seçiyorduk- gelinliği damatlığı derken şu son on günümüz bildiğiniz asker düzeneğine dönmüştü. Sabah işti maya kalkıyor bütün gün nöbet tutuyor akşam uyuduğumuz uykuyu anlamıyorduk.
Yine de.. heyecanlıydı, güzeldi, dünyanın en güzel hissiydi. Hem kaç kişi eşine bir düğün hazırlardı ki? Listeye evlenmişken düğün yapmayı da eklemiştik! Ve büyük güne bir gün kalmıştı. Yarın.. her şey değişecekti. Aybike'ye bir düğün hediyesi hazırlamam gerekiyordu. Aybike sabahtan eve gitmişti, annesi ve Süsen ile hazırlıkların üzerinden geçecekti. Harika'ya teklif etmiştik ama.. o sadece düğüne gelmeyi seçmişti. Normal şartlar da bizim yanımız da olurdu ama onu anlamıştım. İyileşmesi için bizden uzak durmalıydı. Biz veba gibiydik. Yanımıza yaklaşanı zehirliyor hasta ediyorduk.
Tüm bu heyecanlı koşuşturmanın yanı sıra dikkatimi çeken iki kişi olmuştu. Asya ve Doruk kardeşler. Evet tüm hazırlıklarda yardımcı oluyorlardı ama.. değişik bir şekilde benimle yalnız kalmamaya çalışıyorlardı sanki. Gözlerini kaçırıyorlardı benden. Sanırım Sıla için onları suçlamamdan korkuyorlardı. Yine de bu heyecanlı günlerde yanımda özel olarak olsunlar isterdim. Nasip..
Şimdi ise odamda durmuş- annemlerin evine gelmiştim- annem babam ve bana kahvaltı hazırlarken-m bende yatağıma kurulmuş Aybike'me düğün hediyemi hazırlıyordum. Minik bir çerçeve yapmıştım. Çerçeveye Aybikem'in en güzel resimlerini yerleştiriyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
