(Smut var.)
Geçmişin den kaçmak için ülke değiştirip bir kasabaya yerleşen Alya ve onu gölgesi gibi izleyen gizemli bir adam. Güçlü, zeki, kurnaz ve herkese diz çöktürecek bir kişiliğe sahip. Tüm kadınların sahip olmak isteyeceği bir adam en ünlü m...
Off yoksa gerçekten gelmeyecekmi? Bu kadar umursamaz olmak zorundamı bu çocuk. Bir proje ödevi yapmazsa ceza alabilir. Bu kadar nefretmi ediyor benden?
Saat tam dokuz olmuştu. Ama o gelmedi. Biraz daha bekleyecektim. Belki geliyordur yoldadır. Banka oturup beklemeye başladım. Beş dakika on dakika, onbeş dakika.. Ama Alex gelmedi.
Ne bekliyordumki cidden geleceğinimi. Aptal Alya. Kendimi fazla kaptırmıştım. Sonunda üzülen ben oldum. Gitmek için bahçeden dışarı çıktım ve yürümeye başladım. Moralim bozulmuştu. Ormana tek başına gitmek aptallık olurdu.
Okuldan çıkıp yürümeye başladım. Birisi sırt çantamdan tutup beni durdurdu. Dönüp baktığım da motorlu birisi vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bırak çantamı."
Kaskını çıkarınca heyecandan donup kaldım. Alex tam karşımda duruyordu.
"Gitmek istemiyor musun?"
Gözlerimin kalp şeklini aldığına yemin edebilirdim. Gelmişti. İstemsizce ona sarılmak için kollarımı açtığım da işaret parmağını alnıma bastırıp beni durdurdu.
"Bir metreden fazla yaklaşma. Yorulursan seni taşımam."
"Sevgilim değilsin neden beni taşımanı isteyeyim?"
Kaşlarını çattı. Onu kendi silahıyla vurduğum için benmi suçlu olacaktım.
"Vezgeçtim sana iyi araştırmalar." motora binince arsızca arkasına bindim. Omzunun üstünden bana baktı.
"Arkadan sarılmak yok." dedi. Yani beni ne sanıyordu. Kucağına atlayacağımı felan mı. Benim de bir gururum vardı. Kaskımı taktıktan sonra yola koyulduk.
Mutluluğumu tarif edemezdim. Kelimeler anlatmaya yetmezdi. İçimden deli gibi sarılmak gelsede bunu yapmayacaktım.
Ormana gelmiştik. Motordan inip kaskımı Alex'e verdim. Bulabileceğimiz bir yere götürdük. Sonra yürüyerek devam ettik.
Arada bir yan yan ona bakıyordum. Bitkileri inceliyor ve not alıyordu. Bitkiler umrumda değildi. Onu bu şekilde sonsuza kadar izleyebilirdim. Hem onun hakkında bir şeyleri öğrenmenin tam sırasıydı.
"Sende benim gibi dört buçuk ay önce taşınmışsın buraya. Neden?"
Sorumu duymazlıktan gelip yürüdü. Ben bunu nasıl konuşturacaktım hiçbir fikrim yoktu.
"Aslında daha önceki okulum çok iyiydi. Mutluydum arkadaşlarım vardı."
"Neden buradasın o zaman?" sonunda ilgisini çekebildim.
"Anneannem için geldim. Bana ihtiyacı vardı. Peki ya sen ne için geldin? "
