"KAZA"

4.4K 175 519
                                    

KİTABA BAŞLAMA TARİHİNİZİ YAZIN.

Yorumlarınızı bekliyorum. 💙

Siz okumaya başlamadan önce şunları söylemek istiyorum. Uzun zamandır düşündüğüm bir kurgu, karakterler olsun veya hikayenin gidişatı vs. Çok önceden belki bir buçuk iki yılı vardır, Kişisel sorunlardan dolayı yazmayı bırakmıştım.

Çok uzun zaman önce başladığım wattpad hayatıma bir süreliğine ara verip tekrar dönmek istedim. O yüzden başından sonuna kadar benimle olursanız, çok iyi bir watty ailesi olacağımıza inanıyorum.

Normalde bu kadar uzun konuşmayı sevmem muhtemelen de bu son olacak. Kalbinize ışık tutup, sizi hayal dünyama götüren anahtarın kapısını açıyorum.

Albus Dumbledor'un da dediği gibi "Mutluluk en karanlık zamanlarda bile vardır. Yeter ki ışığı açmayı unutmayın."
🕯️🕯️🕯️
______________

MULTİMEDYA :ALYA

Sırt çantamın düşen kolunu sağ omzuma atarak son kez evime baktım. Geçirdiğim beş yılın anısı gözümde bir film şeridi gibi canlandı. İyi, kötü anılarım olan bu ev şimdi benim lanetim olmuştu. Hayatım boyunca unutamayacağım bir acı.

6 şubat gecesi. O gece yaşananlar bundan sonra hayatımın bir parçasıydı. Toz pembe bir hayat yaşarken hayatım bir gecede çöküşe geçmişti. Sonu olmayan bir acı ve pişmanlık bedenimi esir aldı. Rüyalarım beni köle haline getirdi. Gerçekler ise acı gibi gün yüzündeydi. Birini öldürdüm. Üç tanık ve bir katil.

Acıyla gözlerimi yumdum. Bedenim rüzgarda savrulan bir yaprak gibi sallandı. Gözlerimden akan ılık yaş damlaları dudaklarım dan süzüldü. Elimle ağzımı kapattım ve arkamı döndüm. Bu acıya bir son vermeliydim. Arkamı dönüp yaşanmamış gibi kaçmalıydım.

Ağlayarak arabaya bindim. Derin bir nefes alıp kontağı çevirdim. Direksiyon daki ellerim titriyordu. Nefesim havada buhar olup uçtu. Aynadaki korkunç yansımama baktım.

"Yapabilirsin Alya, başarabilirsin. Herşeyi geride bırakabilirim." Arabayı hızla sola kırıp oradan ayrıldım.

Ölümü umursamadan gaza basıyordum. Oysaki ben yaşamayı seven tutkulu bir kızdım. Hayatında hiçbir problemi olmayan biriydim. Mutlu ve geniş bir yaşantım vardı.

Çok zengin bir ailenin tek kızıydım. Tek varisleri ve göz bebekleri. Önüme çıkacak bütün engelleri bile ben fark etmeden çözen bir babam vardı.

Ama ne oldu bana? Hayatım ellerimden kayıp gitti. Tek bir gecede. Aileme bile söyleyemeyeceğim korkunç birine dönüştüm. Herkesten sakladığım bir sırrım vardı. Onu sonsuzluğa gömüp ayrılıyordum.

Benimle beraber üç tanık evet. Onlarda susacaktı. Emy ve Lilly. En yakın arkadaşlarım ve bir de Jessi. Tanrım o artık yoktu. Ve hepsi benim yüzümden.

Titreyen elimi dudaklarıma götürürken bir şey fark ettim. Dikiz aynasına dikkatli bakınca hayal görmediğimi anlamam iki saniyemi aldı. Biri beni takip ediyordu.

Panik yapmamaya çalışarak sağa kırdım. Oda aynısını yaptı. Lanet olsun beni neden takip ediyordu. Siyah bir arabaydı ve şoför görünmüyordu.

Onun takip ettiğini anladığımı fark edince sürücü planları değiştirip hızlandı ve bana yetişti. Yolumu kesip bir kenara gitmeye zorladı. Arabayı sola kırıp benle aynı hizaya geldi ve arabasıyla bana çarptı. O an kontrolü kaybettim. Son gördüğüm koca bir çam ağacına doğru son hızda ilerlemem di.

12 saat sonra

Boğuk sesler, şiddetli baş ağrısı ve bağırışlar. Gözümü beyaz tavana açtım. Başımda babam hemşire ve bir doktor vardı. Babam doktor ile tartışıyordu.

Aşkın Siyah TonuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin