Mr. Cap (The Wattys 2019 Nominee)

Chapter Fifty Four

Carson

Nagising ako sa mainit na hininga ni Calvin na tumatama sa leeg ko.

Magdamag kaming magkayakap at hanggang ngayon ay akap akap pa rin ako nito habang mahimbing pa ring natutulog.

Tanging ang kumot lang ang tumatakip sa aming kahubadan.

Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa kanyang labi.

"Hmmm." tugon nito habang nakapikit.

Napangiti ako.

Napatitig ako sa kanya.

Hinaplos ko ang mukha nito.

Marahan kong iginapang ang aking daliri papunta sa mahahabang pilik-mata nito.

Inilapit ko ang mukha ko sa labi niya at pinagmasdan ito.

Bumubuga ang mainit nitong hininga sa mukha ko. Naakit ako sa nalanghap kong amoy nito.

Alam kong natural na amoy niya iyon pero hindi pa rin ako makapaniwala.

Natigil ako sa pagmumuni nang bigla nitong angkinin ang labi ko.

Nakapikit siya habang ginagalugad nito ang labi ko.

Nalasahan ko naman agad ang manamis-namis na laway nito.

Saka lang kami tumigil nang maubusan kami ng hangin sa isa't isa.

Natawa kami pareho habang hinahabol ang aming mga hininga.

“Can I keep you?” pabulong na tanong sakin ni Calvin.

“Always.” nakangiting sagot ko sa kanya.

Mahigpit ako nitong niyakap pagkatapos.

Dahil mas matangkad siya sakin ay nakulong ako sa dibdib nito.

Naramdaman ko namang hinalikan niya ang uluhan ko at ginulo ang buhok ko pagkatapos.

Gusto ko na lang tumigil ang oras at mamuhay sa sandaling ito.

I want us to stay like this forever.

~*~

"Ah sh*t!"

Napadaing ako sa sakit ng tumbong ko habang palabas kami ng kotse ni Calvin.

"Are you okay?" pag-aalala nito sakin.

Tumango lang ako.

"Masakit pa ba yung butas mo?" dugtong pa nito at ang mokong di man lang hininaan ang boses.

Napalingon tuloy yung isang estudyante na kasalubong namin.

Hinampas ko sa balikat si Calvin sa inis.

"Seriously, baka gusto mong i-broadcast sa buong campus na nagalaw mo na ko?" sarcastic kong sabi sa kanya.

Napangisi siya sakin.

"I do. I'm very proud of it." nakangising sabi nito sakin.

"Yah and I carry the burden. Para akong hinati sa dalawa." nanghihinang sabi ko sa kanya.

"Sorry na nga kasi. I can't help it naman kasi malaki talaga kargada ko." proud na proud nitong sabi.

Naiiling ko na lang siyang tiningnan.