MY SLUM-GIRL PRINCESS [Published under Life Is Beautiful]

Chapter 35

Chapter 34

Medyo nahihilo pa si Gino.ng bumaba sya sa eroplano. Syempre, first time nya. Pero sa kabila ng pagkahilo nya ay ang ngiti sa mga labi nya. Kahit medyo pawala na ang araw sa paligid dahil malapit na mag gabi, ang saya sa puso ni Gino parang isang malaking araw na nagbibigay ng liwanag sa paligid.

He is just wearing his typical attire. Plain white T-shirt plus black pants at black na Vans shoes. At ang bag pack na North face na regalo pa ni Julia. Tourist talaga ang dating nya, dinagdagan nya pa ng Ray Ban shades na nabili nya sa palengke. Walang brand-brand, basta isang Gino Dela rosa ang may suot, automatic lilingod agad ang madla.

Lumabas sya sa Puerto Princesa Airport. Maramu agad sumalubong sa kanya, pakiramdam nya tuloy artista sya, ang pinagkaiba lang mga lalaki ang sumalubong nagtatanong "Ser, traysikel po...."

First time nyang lumabas ng main City ng bansa, kaya nga excited at kinakabahan sya. Kinuha nya ang cellphone at binasa ang text, doon kasi nakasaad kung saang Hotel sya tutuloy.

"Legend Hotel po.." sabi nya sa isang tricycle driver na agad naman tumango at pinasakay sya.

--------------------------

Kanina pa kumakatok ang Papa ni Kaella sa kwarto nya pero wala paring sumasagot. Kaya pinabuksan bya nalang sa crew, at ng bubuksan nya ang pinto, nakita nya sa sofa ng room nito uto nakahiga habang hawak ang cellphone.

Kinuha nya ang cellphone sa pagkakahawak nito, binuksan nya at nakita nyang nasa Calls ito at si Gino ang huling konokontak nito. Inilapag nya sa maliit na mesa. Kinarga nya ang anak palipat sa kama at kumuha ng kumot para ikumot sa anak. Napagisipan nyang wag ng kgisingin ang anak dahil napagod na ito.

Umupo sya sa sofa at pinagmasdan ang anak. Dalaga na ito, at napakarami ng pagbabago sa buhay nya. Napapkit sya dahil ramdam nya nanaman ang pressure sa pagiging Ama. Gusto nya ng maayos na buhay para sa anak, at nakikita nya makukuha yun ng anak nya. Simula kasi nagbago ito, nakita nya ang ibang side ng anak.

Naalala nya ang asawa. Siguro kung namumuhay pa ito, mas masaya ang buhay nya. Napahawak sa mukha ang mga palad nito ng may maalala.

Flashback

"Senator, may sulat po kayo" inabot ng secretary nya ang isang regular size ng brown envelop. Napack ito ng confidential na tape.

He tried to open it, and when he did, isang papel angvlaman nito. Isa itong maikling sulat.

Madrigal,

Balak mo pala maging Presidente ng Bansa, maganda yan. Para mas makita mo kung sino talaga ang nagpapatay sa asawa mo. At magingat ka baka isunod ang anak mo.

Kinilabutan sya sa nabasa. Matagal ng tapos ang kaso ng asawa nya. Matapos ang limang taon na halos mabaliw sya mabigyan lang ng hustisya ang pagkawala ng asawa.

Alam nyang malaking grupo ang sindikato ng Havens, at alam nyang may iba pang malalaking tao sa likod nito. At isang malaking palaisipan sa kanya kung sino ang nagpapadala ng sulat sa kanya, hindi lang kasi sya ngayon nakatanggap. Kakampi ba ito o hindi?

--------------------------

Dahan dahang iminulat ni Kaella ang mga mata. Naalimpungatan sya sa isang panaginip. Sobra na talaga ang pagkamiss nya kay Gino at hanggang panaginip ay si Gino paron ang laman.

Dahan dahan syang tumayo, at doon napansin nya na nasa kama na pala sya. Naisip nya na baka Papa nya ang nagdala sa kanya doon.

She grabbed her phone and checked the time. Its already 11:37. "Nagugutom na ako..."

After ng saglit ng pagiisip kung anung gagawin sa gutom nya ay tumayo sya at naghilamos, nagbihis din sya. Lalabas sya to get some food.

When she's ready, lumabas na sya sa kwarto. And the miments she closes her door,,..

Someone grabbed her by the hand....

Kinabahan sya sa sobrang pagkagulat. Was this kidnapping? Nanakawan ba sya? Papatayin ba sya? O baka naman kukunin sya para kunan ng mga internal organs.

Nagulat sya ng dalhin sya nito pabalik sya kwarto. At doon nya nakita ang may gawa nito.

"Gino?!"

"Grabe ka Mikay, ngayon nalangvtayo nagkita kung makareact ka pa para namang sasaktan kita"

Nahampas sya sa braso ni Mikay "Malamang nagulat ako, bakit ka ba andito?"

"Aba! Parang ayaw mo ako dito ah.... Sige alis nalang ako at tumalikod na.

"Hoy, ito naman di na mabiro. Nagtatanong lang naman ako"

"May tumawag sa akin, sabi nya namimiss na daw ako ng girlfriend ko. Asn in sobrang miss, yung tipong miss na miss na miss na miss na miss na miss ba" with full emotion itong sinabi ni Gino "Kaya ayan, naawa sa girlfriend ko, kaya pinadalhan ako ng ticket."

"Sino naman yan?"

"Papa mo..."sagot nya with a grin

"Papa ko? Are you sure?"

"Oo naman, di naman ako sinungaleng."nilabas nya ang phone. "Tingnan mo pa yung text"

She sighed "Hay, si Papa talaga. He is really a changed man now." tumingin sya kay Gino "At ikaw? Bakit may pangugulat ka pang nalalaman ha? nakakainis ka."

"Ikaw din Mikay, NAKAKAMISS ka." sagot ni Gino na medyo may papacute.

"Naku Gino, gutom ako di tatalab yang pagpapacute,mo" sagot ni Mikay habang pilit tinatago ang kilig.

"Weh? Eh namumula ka nga eh..." pangaasar ni Gino "Halika nga" niyakap nya si Mikay ng mahigpit "bubusugin muna kita sa yakap ko, hay namiss kita Mikay"

Yumakap narin ang isa "Namiss din kita."

"Alam ko," mayabang nyang sagot "Sa higpit ng yakap mo, ramdam ko na miss mo ako" nagkatawanan nalang silang dalawa.

Humiwalay si Mikay sa yakap ni Gino, "Hey, Im starving na. Hanap tayo ng food."

Gino scanned Mikay's whole body,. He is checking Mikay's clothes. "Lalabas ka ng naka shorts?!"

"Ha? Oo, do I have to wear long gown here?"

He pinched her nose "Wag mo ako daanin sa pagkapilosopo mo," umupo sa sofa si Gino "Magbihis ka, hindi tayo kakain hanggat di ka nagbibihis"

"Gino naman, ang OA mo. Sa hotel lang naman tayo ah"

"Yun na nga, nasa Hotel tayo. Wala tayo sa bahay nyo, magpalita ka na ng damit." madiin na utos ni Gino na sinunod naman ni mikay ng may pagmamaktol.

--------------

Congratulations sa mga Graduates. God bless you all.

Thanks sa mga readers ko, God bles syou din

May jet lag pa ako, kaya ito nalang muna ang update. muntik ako maiwan ng eroplano kanina.

sa story dumating si Gino sa Palawan, ako naman umalis sa Palawan. hindi kami nagkita, nakakapagtaka. hahaha