MY SLUM-GIRL PRINCESS [Published under Life Is Beautiful]

Chapter 38

Chapter 38

"Jao, have you seen Gino?"nag aalalang tanong ni Kaella.

"Hindi, bakit?" tanong nito

"Kanina kasi we're having dinner and bigla nalang syang umalis masama daw ang pakiramdam."

"Baka naman nasa kwarto nya lang?"

"Galing ako doon and walang sumasagot. Naka off ang phone nya"

"Halika, let's ask some crew para buksan ang room ni Gino, masama ang pakiramdam diba?"

Tumango si Mikay. Pero iba ang kaba nya. She saw how cold Gino was noong nagpaalam ito sa kanya. It was her first time seeing those eyes na parang... Hindi nya mapaliwanag ang nakita nya actually.

"Sige po, kukunin ko lang po yung master card." sagot ng crew.

After ilang minuto, narating na nila ang tapat ng kwarto ni Gino. Binuksan ito at wala silang nakita.

"Nasaan na ba si Gino?" nagaalalang sabi na ni Kaella.

"Do you have CCTV camera dito sa lobby?" tanong ni Jao sa crew.

"Opo Sir, meron po." sagot ng isa pang crew. "Pero po hindi po ito basta basta pinapakita sa guest"

"This is an emergency!" sagot ni Kaella.

"Areeyah relax,. Maybe I'll ask Papa nalang to help us. Nagpapahinga na raw ang Papa mo eh" tumango naman si Mikay.

Pumunta si Jao sa kwarto ng Papa nya. And asked for help, agad naman itong nagbihis at pumunta sa lobby,.

"This is an emergency, kasama namin ang nawawala and we can't reach his phone. CCTV cn help us kung saan ba kami maghahanap."

"Sige Sir, follow me nalang po sa security office" sagot ng manager.

Kasama ni Kaella si Jao and her Tito Henry habang nanonood sa isang CCTV coverage. "That is Gino right?"

"Yes Tito," sagot ni Kaella. Nakita nila na plabas ito ng Hotel. And checking the time, 8am palang nang lumabas ito.

Nagpatuloy sila sa pagnood, pero walang Gino ang muling pumasok sa hotel base on the coverage. Mas lalong nagalala si Mikay.

"what happened ba Kaella?" tanong ni Tito Henry.

"After ko sya ipakilala sayo, nagpaalam sya na doon muna sa kwarto because he is not feeling well."

Huminga ng malalim si Tito Henry "I'll ask some people to look for him"

Tumulong si Jao sa paghahanap kay Gino outside the hotel and even sa ibat-ibng lugar pa. Gusto pa sanang sumama ni Kaella kayalang hindi na sya pinayagan ni Jao and Tito Henry.

"Don't worry Kaella, he is fine. Baka bumili lang ng gamot at nagpahangin sa labas."

"Tito, nagaalala lang ako kasi kakaiba sya bago sya nagpaalam sa akin, para syang galit." medyo napayuko si Kaella "Honestly I can't explain what really had happen"

Saglit na tumahimik si Tito Henry. "May naikikwento ba sya sayo? Like about his family"

"That an area of his life na hindi ko masasabing alam ko ba talaga o hindi." sagot ni Kaella. "He told me na he lost his mom when he was a young boy and his Father... Wala na raw syang Papa."

Huminga ng malalim si Tito Henry. "Maybe Kaella he is having some emotional battle. Hindi yan mawawala sa mga taong... Sa mga taong like Gino."

Nakikinig lang si Kaella. "You know what? The least thing tha you can do is to stay with him, and accept any weaknesses na meron sya. Pati lahat ng insecurities."

Tito Henry hold her hands "Please take care of him..."

------------------------------------------

Its been four hours since Kaella and Tito Henry had a talk. Ngayon andito sya sa kwarto ni Gino, she's waiting for him. Alam nyang babalik ito dahil andito ang mga gamit nya. Nagulat nalang sya when the door opens at si Gino ang nakita.

"Gino!" sa sobrang tuwa, tumakbo sya at niyakap si Gino but the guy is so stiff. Inilayo pa sya nito sa sarili.

"Bakit gising ka pa?" cold na tanong nito.

"Im waiting for you, anu bang nangyari? San ka ba galing? Alam mo bang hinanap ka namin nila Jao? Pati si Tito Henry pinahanap ka."

"Nakabalik na ako, kaya okay na." cold na sagot nito at naglakad papuntang kama "Umalis ka narin, magpapahinga na ako"

Ito ang unang pagkakataon na binigyan sya ng ganoong treatment ni Gino. Kaya hindi nya mapigilang hindi magtanong "Gino may problema ba?"

Tumahimik ito. Lumapit si Mikay at nagtanong ulit. Hindi parin sya sinasagot kaya napataas na ang boses ni Mikay. "Gino anu ba?!"

"Wala nga akong problema, bakit ba ang kulit kulit mo?!!" sinigawan sya ni Gino na syang ikinagulat nya.

Natauhan agad si Gino sa ginawa nya ng makitang nag-gigilid na ang luha sa mga mata ni Mikay. Napatakip sya ng palad sa mukha. "Mikay, sorry.. Iiwan mo muna ako please"

"You want me to leave?" nanginginig na tabong ni Mikay. Napatingin lang sa kanya si Gino.

"Remember when you ask me na wag iwan? The day when you ask me na ikaw lang ang mamahalin ko. Alam mo bang handa akong gawin yun? Kahit anung mangyari, ikaw lanf ang gusto ko"

Natahimik lang si Gino. "Pero alam mo? Because you are so consumed by the emotion na meron dyan" madiin na dinuro ni Mikay ang dibdib ni Gino kung nasaan ang puso nya.

"Because of that emotion Gino, you are pushing me away." tuluyan ng umiyak si Mikay.

Gino can't stand seeing her like that kaya niyakap nya si Mikay. "Why you can't open everything for me" patuloy sa pagiyak ni Mikay habang yakap sya ni Gino.

"Im trying to be here for you, I am trying to help you like what you did to me before. I can be your absorber and yet you're pushing me away"

"I wanted to stay not only when we are both happy, pati narin sa sadness mo, Im willing to be there also."

Patuloy lang sa pagiyak si Mikay sa didbdib ni Gino. Humigpit lang ang yakap sa kanya ni Gino at bumulong "Im sorry Mikay,.. Please wag mo ako iiwan"