ပြိုင်ဘက်ကင်းအမျိုးသားဧကရီ

အပိုင်း(၉၇) ဒါမဲ့ ငါသူ့ကိုသဘောကျတယ်

ချီးကြောက်?
   
ကျူးကောယွီသည် စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ မှောင်မဲနေသော အကျဉ်းထောင်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ခေါင်းထဲတွင်  ထိုစကားလုံးနှစ်လုံးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး အဆက်မပြတ် တဖွားဖွားပေါ်နေသည်။

ရွှဲယိပြောတာ မမှားသလိုပင်။ သူက အမှန်ပင် ချီးကြောက်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

အချစ်ရောက်လာသည့်အချိန်တွင် သူ့ခေါင်းထဲ၌ ထို ရှေးရိုးစွဲထုံးတမ်းများနှင့်ပတ်သက်သော အငြင်းပွားမှုများသာရှိသည်။ သူချစ်နေလျက်သားနဲ့ အတွင်းစိတ်ထဲက ကြောက်ရွံစိတ်ကြောင့် ခေါင်းမာမာနဲ့ လက်လျော့ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ထိုလူရဲ့ ဂုဏ်သတင်း ကောင်းဖို့အတွက်ရည်ရွယ်ပြီး မိမိအချစ်ဆုံး ထိုလူကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။ နာကျင်မှုထဲနစ်မြုပ်နေသည့် သူ့ကို ရပ်ကြည့်နေခဲ့မိသည်။
   
နောက်တော့ သူလည်း လျှိုအန်းက သူ့ကို စွန့်ပစ်လိုက်ကြောင်း ခံစားမိသွားသည်။ မိမိခံစား‌နေရသည့် နာကျင်မှုက ဝဋ်လည်တာလို့ သူထင်မိသွားသည်။ နှလုံးသားထဲက နာကျင်မှုကို သည်းခံရင်း မိမိအချစ်ရဆုံး လူကို သူတစ်ပါးလက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်ခြင်းသည် ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သောကိစ္စဖြစ်သည်ဟု သူထင်မိသည်။
   
တကယ်တော့ သူကိုယ်တိုင်က ပျော့ညံ့လွန်းမှုကြောင့်သာဖြစ်သည်။
   
အပြင်ဘက်ရှိ ကောင်းကင်တွင် ဆောင်းနေနွေးနွေးလေး ထွန်းလင်းနေသဖြင့် အနည်းငယ် တောက်ပနေသည်။ ကျူးကောယွီသည် မှောင်မိုက်နေသော အကျဉ်းထောင်ထဲမှ ထွက်လိုက်သည်နှင့် မိမိ၏ မျက်လုံးကို အလိုလို ကာမိလိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် သူတစ်ခုခုကို တွေးမိသွားသဖြင့် မိမိ၏ လက်ကို ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ချလိုက်သည်။

မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းပေါ်က တောက်လောင်နေသော နေမင်းကြီးကို သူကြည့်နေရင်း ရုတ်တရက် လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်းများစွာက အချိန်ကာလတစ်ခုကို သူသတိရသွားသည်။
   
သည်လိုပဲ နေရောင်တောက်ပသော နေ့တစ်နေ့ဖြစ်သည်။ ထိုနှစ်ရဲ့ ဆောင်းရာသီက အတော်လေး အေးပြီး နေရောင်ခြည်ကိုတွေ့ရခဲသည်။ ကျူးကောယွီသည် ဆောင်းလေအေးက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထက် တိုက်ခတ်သွားတာတောင် အေးတယ်လို့မခံစားရပေ။
   
လျှိုအန်းက ဤသို့သော ရာသီဥတုကို အရမ်းကြိုက်သည်ဟု ထိုအချိန်တုန်းက သူ့ကို လျှိုအန်းပြောခဲ့သည်။ နေပူတဲ့အချိန်ဆို အမြဲတမ်း ပျော်ရွင်မိသည်။ အကယ်၍ ဆောင်းရာသီဖြစ်လျှင် ထိုနေရောင်ခြည်က ပိုပြီး နွေးထွေးသလိုခံစားရသည်။