ŞAH MAT (TAMAMLANDI) +18

Şah - 10. Bölüm

URAZ

Saatler geçti, her saniye vuruşu işkence gibiydi. Çocuklara yapılan her sevgi dolu hareket, hayatın adaletini sorgulamama neden oluyordu. Gergin, yorgun, huzursuz ve acı içindeydim. Bu lanet olasıca odanın dışında bir yerde olmak istiyordum ama Ayşin'i burada, o adamın nefes aldığı yerde tek başına bırakamazdım.

Odanın boğucu havasından kurtulmak için kısa süreliğine kendimi dışarı attım, dışarıda hava kararmaya başlamıştı; bu beni rahatlatıyordu. Yetimhanedeki işimiz bitmek üzereydi ve buradan uzaklaşmadan çocukluğuma ait kabuslardan kurtulamayacaktım. Sessizce binanın girişindeki merdivene oturdum. Cebimden çıkardığım sigara paketinin içinde bir tane kaldığını gördüğümde gerilen sinirlerim suratımda istemsiz bir gülümseme yarattı, bu gün hayatın beni sınadığı saçma sınavlardan biri olmalıydı. Son sigaramı dudaklarımın arasına kıstırdım. Tam cebimde çakmağı arıyordum ki biri heyecanlı bir halde bana seslendi.

"Uraz?"

Kafamı kaldırır kaldırmaz, bahçenin diğer tarafındaki bir grup kızın arasından bir tanesi öne doğru atıldı, gözlerimi kısıp kızın yüzünü görmeye çalışırken sigarayı dudaklarımdan çektim.

"Sensin. Gerçekten sensin!"

Hafifçe ayağa kalktım, kız tam önümde durup hayran bir şekilde beni süzerken "Çok... Çok değişmişsin." dedi. Bir süre kızın yüzünü inceledim. Tanıdık gelen yüz hatlarını, bir türlü nereden çıkardığımı hatırlayamıyordum, kız tekrar "Uraz" dedi. Z'leri değişik bir şekilde vurguluyordu. "

"Aleyna?"

Aleyna benden ufak olmasına rağmen eski yetimhanedeki benimle anlaşabilen tek kızdı. Ben o hapishaneden kaçmadan üç sene önce evlat edinilmişti ve bir daha yüzünü görmemiştim. Peki, tekrar yetimhanede ne işi vardı?

Kızın gülümsemesi yüzüne yayılırken boynuma atladı, bana o kadar sıkı sarılmıştı ki biraz daha devam ederse nefes alamayacaktım. Refleks olarak yumruğumu sıktım. Avucumun içindeki sigaranın param parça olduğunu hissediyordum, içimdeki öfkeyi dizginlemeye çalıştım. Arkadaki kızların hayran bakışları üzerimizde dolaşıyordu.

"Ne işin var burada?" diyerek benden ayrıldı.

Üzerimi sert bir şekilde düzelttikten sonra, "Asıl senin ne işin var?" diye sordum. Suratı düşen kız acı dolu bir iç çekerek "Uzun hikâye. Lanetim hâlâ devam ediyor anlayacağın." dedi.

"Asıl senin burada ne işin var? Reşit olduğuna göre evlat edinmeye mi geldin?"

Kızın ruh hali anında değişti. Kahkaha atmaya başladığında, tek kaşımı şüpheyle havaya kaldırdım, sanırım eski yetimhanede yaşamış olan herkesin ayarları biraz bozuktu.

"Uzun hikâye. Şanssızlığım hâlâ devam ediyor anlayacağın." dedikten sonra koluma giren kız devam etti: "O zaman uzun bir gece olacak." dedikten ardından beni çekiştirmeye başladı. Aklından ne geçiyor diye düşünüyordum.

"Bu gece birlikteyiz."

Kolumu hızla Aleyna'dan kurtardım, "Burada kalacağımı düşünmüyorsun herhalde?"

Yüzünde keyifli bir gülümseme beliren kız bana doğru yaklaşıp parmak uçlarında yükseldi, "Burada kalacağımı düşünmüyorum" diye fısıldadıktan sonra benden uzaklaştı. Onu hatırlamadığım bir şekilde bana bakıyordu. Fazla cilveli...

Kollarımı önümde rahat bir tavırla bağladım, bu hareketi her yaptığımda kolumdaki kaslar iyice belirginleşiyordum. Aleyna manzara karşısında dudağını hafifçe ısırarak gözlerini koluma sabitledi. Başka kızlarda bu ifade ne kadar hoşuma gitse de arkadaşım dediğim kızın bana böyle bakması mide bulandırıcıydı. İşaret parmağımı çenesine koyup başını kaldırdım ve bana bakmaya zorladım.