Love Me Again, Ms. Park

Part 40 : Bahay natin

Naihatid na ni Alexis si Enzo sa
Airport. Pero imbes na sa bahay
nya ito dumiretso ay sa ibang
lugar ito nagdesisyon pumunta.

Nagtungo sya sa bahay ni Steven.

"Sandali ito na nga! nagdodoorbell
na kumakatok pa.. anjan na po..
Sino kaya to.." Sabi ni Steven na medyo naiinis na.

Pagbukas nya ng pinto..

"Hi BR ko.. Good evening." Bati ni Alexis sa kanya.

"My Loves ikaw pala yan.. (yumakap
kay Alexis) akala ko busy ka kasi
aalis si Enzo papuntang U.S." Sabi ni Steven.

Pumasok naman sa loob si Alexis.

"Oo kanina, pero nahatid ko naman na sya sa Airport, kaya dumiretso na ko dito." Sagot ni Alexis.

Nilock ni Steven ang pinto saka
sumunod sa kanya.

Huminto naman si Alexis sa Sala
saka humarap sa kanya.

"May nakalimutan pala kong sabihin sayo kanina BR." Sabi ni Alexis.

"Nakalimutan? ano yun My Loves?" Tanong ni Steven.

"Diba nagmessage ka.. sabi mo pa
nga 'I Love you'. Di ako nakareply
nun kasi andun si Enzo.. Pero BR
ko.. 'I Love you too'. Sagot ni Alexis.

Napangiti naman si Steven at kinikilig pa sa sinabi ni Alexis.

"My Loves naman..  kinikilig ako, ano ba." Sabi ni Steven.

Natawa naman si Alexis sa reaksyon ni Steven.

"Ang cute mo naman kiligin BR ko." Sagot ni Alexis.

"Ikaw kasi eh." Tugon ni Steven.

"Bakit ako.. kasalanan ko bang
mahal kita at mahal mo ko?" Sagot ni Alexis.

"Teka lang naman My Loves,
(kinikilig) Dati ako lang bumabanat
ng ganyan ah, bat ngayon ikaw na." Tugon ni Steven.

"Ayaw mo ba? (Inaakit si Steven)
Sige ka.. uuwi na lang ako." Mapang akit na sagot ni Alexis.

"My Loves, walang ganun.. tsaka
nakauwi ka na ah.. diba nga sabi
ko sayo bahay natin to." Tugon ni Steven.

"Yun oh.. bumabanat na rin sya." Sagot ni Alexis.

"Aba My Loves.. Totoo kaya yun, diba sabi ko sayo ang bahay na to, binili ko para sating dalawa. Kaya bahay natin to okay." Tugon ni Steven.

"Seriously? You really want to
marry me? You want me to be
your wife?" Tanong ni Alexis.

"Oo naman, kung alam mo lang.
Nung nawala ka, halos mabaliw
baliw ako kakahanap sayo. May
mga times pa nga na nakukulong
ako eh." Sagot ni Steven.

"Hindi nga? bakit ka naman
nakukulong noon?" Tanong ni Alexis.

"Kakahanap sayo.. para akong baliw
nun eh, minsan akala ko ikaw na,
niyakap ko pa, tapos nasampal ako,
kasi ibang tao pala. Akala manyak
ako, kaya un pinakukulong ako."

"Nung mga panahon na un, Si Gelo
lang ang tumulong sakin, kahit na
galit sya sakin nung nawala ka.
Tinulungan nya pa rin ako."

"Lagi pa nga nya ko napapagalitan.
Sabagay hanggang ngayon naman."
(natatawa sa sarili). Sagot ni Steven.

Naiiyak namang sumagot si Alexis.

"Sorry.. dahil sakin nasira pa buhay
mo.. kung di ako umalis, hindi ka
sana magkakaganun. I'm sorry."

Niyakap ni Steven si Alexis.

"My Loves, hindi mo kasalanan un. Ako ang may kasalanan sayo, kaya deserve ko yun. Wag ka na umiyak, pang romcom lang tayo diba?" Tugon ni Steven.

"Isa pa, may dahilan ka naman eh,
kayo ni Enzo. Niligtas ka nya, kung
nagstay ka dito baka nasaktan ka
pa, dahil sa kabaliwan ni Kiro." Dagdag pa ni Steven.

Hindi na nagsalita pa si Alexis.
Yumakap lang sya ng mahigpit
kay Steven.

Habang magkayakap, biglang tumunog ang sikmura ni Alexis.

"Gutom na My Loves ko ah, nagagalit
na yung mga anaconda mo sa tiyan.
Oorder na lang ako ng food natin,
para makakain ka na agad." Sabi ni Steven.

"Thank you, medyo gutom na
nga ako." Sagot ni Alexis.

After 20 mins. dumating na ang
inorder nilang food, saka sila
kumain. Pagkatapos ay naglinis
na sila agad ng pinagkainan nila.

"BR, Mauna na ko sa kwarto ah,
maliligo lang ako." Sabi ni Alexis.

"Okay My Loves." Sagot ni Steven.

(Mukang mapapa sabak na naman ako sa labanan.) Sa isip ni Steven.