Love Me Again, Ms. Park

Part 46 : 'Hate you'

Nagmamadaling umalis si Alexis,
di nya alam kung saan sya pupunta
pero kailangan nya muna mag isa.

Pakiramdam nya bibigay sya ano
mang oras dahil sa sakit at kirot
na nararamdaman. Kailangan nya
huminga at magpahinga.

Maya maya lang, nagring ang phone nya, tumatawag si Enzo.

Sinagot nya ito.

E: Hello.. Babe, What happened?
bigla ka na lang daw umalis ng
company.. ayos ka lang ba?

A: No Babe, I'm not fine. Si Kuya, si
Gelo, katulad mo, iniisip nila na baka
gumaganti lang ako kay Steven kaya
kami nagkaayos.

E: I'm sorry Babe, di ka namin dapat
pinagdudahan. Lalo na ko, I've been
with you for the past 10 years. Ako
dapat higit kanino man ang dapat na
nakakaalam kung anong totoo. Ang
mabuti pa, dun ka muna sa beach
house sa batangas.

E: Dun ka muna pansamantala. Ako na
bahala magsabi kay Mom at Dad. Ako
na rin ang tatawag kay Ms. Song para
sabihing mawawala ka ng ilang araw.

A: Thank you Babe, pupunta na
ko dun ngayon.

E: Your welcome Babe..

(End Call)

Nagdrive na si Alexis papuntang
Batangas. Alam na alam nya ang
lugar na to, dahil dito siya dinala
ni Enzo para itago noon bago sila
pumunta ng U.S.

Meanwhile..

Pinuntahan ni Steven ang secretary ni Alexis. Kung saan saan nya na kasi hinanap si Alexis pero di nya pa rin ito makita kaya nagdesisyon na sya na kausapin ang sekretarya nito.

"Ms. Cho, tumawag na ba si My Loves,
este si President Lee? sinabi na ba
nya kung nasaan sya?"

"Hindi po eh, si Ms. Song lang ang
tumawag, sabi nya may biglaang
pinaasikaso si Mr. Cha kaya mga
ilang araw mawawala si Pres. Lee. Ang alam ko lang po si Mr. Cha mismo
ang tumawag kay Ms. Song para
sabihin ang nangyari." Sagot ng sekretarya ni Alexis.

"Ganun ba, sige salamat." Tugon ni Steven saka umalis.

Walang magawa si Steven kundi ang
umuwi at maghintay. Hindi rin naman nya alam kung saan hahanapin si Alexis, pero since, si Enzo ang nagsabi na ilang araw mawawala si Alexis, kahit papano,
napanatag sya. Ibig sabihin, alam ni
Enzo kung nasan si Alexis, at ligtas ito.

Kinagabihan.. sa bahay ni Steven.

Nakahiga si Steven sa kama, naglalakabay ang isipan.

"Asan na kaya si My Loves? sana
okay lang sya. Sana sagutin man
lang nya kahit isang message ko,
para alam kong okay sya."

Tumayo ito bigla ng makaisip ng gagawin.

"Ang mabuti pa maglilinis na lang
muna ko ng bahay, para di ako
mabaliw sa kakaisip sa kanya."

Naglinis si Steven ng bahay, inuna
nya ang kwarto, nagpalit na rin sya
ng bedsheet at pillow case. Tapos
sa Bathroom, sunod sa kitchen.

"Finally itong sala naman, di ko pa
pala napalitan ng cover tong sofa
mula ng gabing may nangyari samin
at nagkalat kami ng wine."

Nagpalit muna sya ng mga pillow case, At dahil nakaleather naman na white ang sofa nya, nilalagyan nya na lamang nya ito ng cover para maganda tingnan. Pero laking gulat niya ng alisin nya ang black na cover ng sofa nya.

"Ano to? di naman to mantsa ng wine ah.. saan galing to?"

(Tinitigang mabuti) "Dugo ba to?
mantsa ng dugo? pero pano?"

"Hindi naman ako nasugatan kahit
si My Loves wala din.. saan galing
to? (biglang may naisip) hindi kaya
kay My Loves? Pero? (May inaalala)"

Flashback...
(Nung gabing may nangyari sa kanila)

"Ah.. Sh*t.. dahan dahan BR.. ang
sakit... wag mo naman biglain ang
laki laki nyang alaga mo eh." Sabi ni Alexis.

"Sorry My Loves First time ko eh." Sagot ni Steven.

"Same here." Tugon ni Alexis.

End of Flashback..

"Tama ba talaga naaalala ko? oh baka guni guni ko lang? pero di naman ako lasing nun."

"Pero parang yun nga eh. My Loves
bumalik ka na.. I need to know."

Sa Batangas..

Nakaupo si Alexis sa Buhangin. Pinagmamasdan niya ang mga alon, nag iisip isip.

"Mali ba ko ng desisyon na piliin uli si Steven?"

"Pero mahal ko sya eh.. (*sobs)
wala naman akong ibang minahal
ng ganito, sya lang eh."

"Pero ang sakit kasi.. knowing na
pinag iisipan nila ko na gumaganti
sa kanya. Ang unfair! nagmahal
lang naman ako ah. Bakit ganun?"

"Binigay ko ng buong buo yung sarili ko sa kanya, paulit ulit, kasi mahal ko sya, kahit walang kami. Pero bakit ganun, bakit ayaw nila maniwala sakin."

"Tapos yung bwisit pang Naomi na
yun, di na nga kagandahan, ang
landi landi pa. Tapos di man lang
nya napapansin na nilalandi sya."

"Bahala ka jan Steven. I Hate you!
Naiinis ako sayo. Di na kita papansin
who you na kayo sakin."

Umiyak lang sya ng umiyak.. di nya
namalayan na may lalaki palang
kanina pa nakamasid sa kanya.