( ASKERİ KURGU )
BXB
"O katili bulacağım. Andım olsun ki bulacağım. Onu bulup kendi ellerimle gebertmeden bu dünyadan göçmeyeceğim, Allah şahidim olsun ki bulacağım ben o katili" dedi ve hızlıca ayağa kalktığı gibi koluyla gözyaşlarını sil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Önce Tunus'ta başlayan, sonra da Ortadoğu'yu etkisi alan Arap baharı şimdi de Suriye'de ortaya çıktı sayın seyirciler. Pek çok gösterici ülkenin bir çok noktasında pankartlar açarak halkı sokaklara çağırıyor. Bunun yanı sıra Beşar Esad ve hükümeti olayları bastırmak adına çok ağır bir güç kullanma yolunu izliyor. Bakalım önümüzdeki günlerde neler olacak"
"Şuan yanımda uluslararası ilişkiler uzmanı profesör dokt..."
KASIM 2011
🌴
Spikerin konuşmasına daha fazla izin vermeden kumandayı eline aldığı gibi televizyonu kapatan kırmızı düğmeye bastı. Yaşı henüz 14'tü ve bu konular henüz ergenliğinde olan Kenan'ın canını epey sıkmaya başlamıştı.
Tam karşısında oturan abisi Ömer ise homurdanarak son bir zeytin ağzına attığı gibi sinirle kahvaltı masasından kalktı. Çünkü babası fabrikanın çoğu yükünü ona sırtlamıştı. İşe gitmesi gerekiyordu.
Zaten işten, yorgun argın kendini eve zor atıyordu. Sonuçta koskoca fabrika yönetmek her yiğidin harcı değildi. Üstüne birde evde efelik taslayan bir kardeşe sahip olunca, sinirlerine hakim olmakta güçlük çekiyordu. Kendisi de 21 yaşına henüz girmişti.
Doğrusu gerekirse kardeşini çok seviyordu. Ergenlikten yeni çıktığını, ele avuca sığmadığını, bu yüzden agresif hareketler yaptığını düşünüyordu. Fakat Kenan bunlardan ziyade aklı fikri avalelik yapmaktaydı. Mahallenin kabadayısı gibi mahallede volta atıp duruyordu. Kendi yaşıtlarının en iyisi olduğunu herkese kabul ettirmek istiyordu. Ki bunu başarıyordu da.
Alfa bir ruha sahipti. Sahiplendi mi tam sahipleniyordu. Öbür türlü karşısına çıkan her çömezi alt edip müthiş bir şekilde işini bitiriyordu.
"Oğlum kahvaltınıyapsaydında öyle gitseydin"
"Yok anne yok! Biraz daha kalırsam bu Kenan şerefsizi eninde sonunda elimde kalacak artık"
Kenan gözlerini devirip istifini bozmadan sikimden aşağısı Kasımpaşa havalarıyla kahvaltısını yemeye devam ediyordu. Aslında abisine dile dökemeyecek kadar hayran, kardeş denilemeyecek kadar da karakterleri birbirlerinden çok farklıydı.
Ömer daha uysal ve evcimen bir beta iken. Kenan'ı ise, babası dışında kimse dize getiremiyordu. Onun da bu dünyadaki Allah'ı babasıydı. Babasının yan bakışlarına dâhi değmek istemezdi.
Kenan sırıtarak bağırdı.
"Abiii! seni seviyorum" diye göz kırpıp uzaktan öpücük gönderdi.
