YABANCI YÜREK

SEZON FİNALİ

6 Şubat 2023
"Saat 01:00"

🌴

"Maviş düğün bitti mi? Abin de sonunda evlendi demek ha?"

Kenan kulağına koyduğu telefonla yatağında uzanmış, giydiği siyah tişörtün eteklerini parmakları arasından kıstırıp bırakıyordu.

Özlemden olacak ki sevdiği adamın sesini duymaktan ağzı kulaklarındaydı. Çok seviyordu ulan Maviş'ini.

"Bi-bitti"

Senar'ın sesi tuhaf gelince Kenan kaşlarını merakla yanaştırdı.

"Maviş, bir sorun mu var?" diye sordu

Senar yüreğinde şişen yumruyla boğazını sakince temizleyip kendini evden dışarıya attı. Ve son kez temiz havayı ciğerlerine nüfuz etmişti. Neydi bu yıkık hâli!

Anlam veremediği bir hüzünle gözlerini yumdu. Dış kapının sağ tarafında duran boş bir sandalyeyi çektiği gibi şekilli kalçalarını oraya yaslattı ve tam karşıya baktı. Amcasını meyve ağacının altında babasıyla oturmuş sohbet ederken gördü.

Bugün son kez aile binasında oturup sohbetler edecekler, uyuyacaklardı. Babası bu yüzden kardeşlerini bir yere bırakmamıştı. Sabah bir güzel kahvaltı yapacaklardı. Öyle karar almıştı çünkü. Abdullah bey iç savaş çıktığından beridir uzun müddeten sonra ilk kez bu kadar heyecan doluydu. Belki büyük oğlunu evlendirdiği içindi bilinmez.

Telefondan tekrar ses gelince Senar gözlerini babasından alıp tüm odağını telefona verdi.

"Yok. Bir sorun yok Kenan. Sadece seni çok özledim. Ondan bir duruldum" dedi.

Kenan içi bir hoş olsada, mavişini üzmemek için konuyu değiştirdi. Sonuçta gelince doyasıya sarılıp öpecekti. Öyle umuyordu.

"Maviş, sana söylemedim ama annem ilişkimizi biliyor"

Senar duyduğu itirafla oturduğu yerden kalkarak sandalyesini geriye ittti. Gözleri merakla ve korkuyla gittikçe büyüyordu.

"Eee? Ne dedi? Kesin çok kızmıştır? off Kenan. Keşke demeseydin"

Kenan keyifle gülüp oturduğu yerden kalktı. Pencerenin önüne geçip karanlık sokağa gözlerini dikti. Aksi gibi hayvanlar kötü bir enerji hissetmişler gibi oradan oraya koşuşturuyorlardı. Kargaların susmak nedir bilmeyen sesleri gibi onlarda gariplikler.

"Dur oğlum. Annem kızarsa kızsın. Ben seni daha da bırakmam merak etme. O iş bir kere oldu."

"Off Kömür gözlüm yav! Neden en başta söylemedin. Ya ben annenin yanına gitmiş olsaydı..."

"Keşkeee... Anamın elini öperdin"

Birden sırıtık yüzü kaybolup ciddiyete bindi.

"Bu arada, artık Gülsüm abla demek yok. Gülsüm ana diyeceksin tamam mı Maviş oğlan?"

"Siktir lan şerefsiz"

Maviş'inin sırıtık sesine kulak kabartrak keyifle araya sıvıştı.

"Bundan böyle anama ana, babama baba diyeceksin, akşam gelip koynuma gireceksin"