YLANA’S POV:
“Ano ba ang pinagsasabi ninyo?” Naguguluhang tanong ko. “Kung ako man ang naging dahilan kung bakit kayo nag-aaway, sorry po, okay?” Humakbang ako pa atras. “Pasensya kana Ma’am Kath kung nakipag-usap ako sa mga kaibigan mo. I didn’t mean to grab the spotlight from you.”
Alex rolled her eyes on Ma’am Kath. “Kala mo inaano eh.” Rinig kong bulong pa niya kaya napa-buntong hininga nalang ako.
Ayaw din pala magpatalo nang isang 'to.
“At pasensya kana rin Engineer Alexandra. I do appreciate your offer pero siya ang boss ko. Uuwi talaga akong kasama siya.” I apologetically said.
Bigla namang lumabas ang pagkadismaya sa mukha ni engineer Alex.
I saw a sly smirk on Ma’am Katherine’s lips.
“Let's go.” She held my wrist again before looking at her friend, at last. “You heard it well. Have a nice night, Alex.”
Sa pag-aakala na maiinis sakin si Alexandra, hindi na lang din ako lumingon at hinayaang kaladkarin ni Ma'am Katherine papuntang sasakyan. “Get inside.” Utos niya.
Tahimik lang akong sumunod hanggang sa mag drive siya. “Ang galing mo rin eh, 'no?” Pangunguna niya ulit. "Ginamit mo pa talaga yung kapatid ni Zebliah para lang makalapit samin.”
My head quickly turned to face her. “Mawalang galang na po Ma'am Kath ha, pero kailanman hindi ako nang gamit ng tao sa kahit na anong dahilan.” Seryosong sagot ko. “Kung nakita mo man akong malapit sa pwesto ninyo kanina, yun ay binabantayan lang kita.”
“Wow.” She scoffs, slightly laughing. “How dare you? Ni-hindi ko nga naramdaman yung presensya mo nang halos ilang oras kanina.” Her tone slightly raised, making her voice change defensively. “At kung hindi ka pinakilala ni Ashley samin, hindi ko malalamang lumalandi ka pala ro’n!”
Bahagyang umawang ang bibig ko habang hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi niya.
I mean, I get why she was acting like that earlier. Kung bakit naiinis siya sakin dahil lang sa binati ko ang ganda niya. Pero hindi ko naman akalaing ganun kalaki ang galit niya para pagbintangan ako sa mga bagay na hindi ko ginagawa.
That's just nonsense.
“Ma'am Kath, hindi kita maintindihan.” Sinubukan kong magsalita nang mahinahon kahit pa napipikon na ako sa mga sinabi niya. “Nakita niyo po ba kung nasaan ako nun?”
“Stop asking me the same question, Ylana! I saw how Ashley held your hand kanina.”
It was the first time I heard her calling my name ever since. “Halata namang may kailangan ka sa kanya.”
“Then what do you think I needed from her?” I challenged. Kasi maging ako hindi rin maintindihan kung bakit may binibintang siyang ganyan.
“See?” She made a hand gesture, indicating she's mad. “Tama nga ang hinala ko. Siguro you're just using her for fuck knows what is it!”
I can’t help but to sighed deeply. “Naiinis ka ba dahil na kilala ako nang mga kaibigan mo?”
She wasn't looking at me but I saw her eyes roll. “Tell me.” I asked in defeat.
Ayokong makipagtalo. Maliban sa iniisip siyang tama ang mga pinagsasabi niya, may tama rin siya nang alak. Siguro kaya niya lang nasasabi 'to dahil lasing na siya.
“I’m fucking frustrated.” She stated bluntly.
“Then sorry.” I gulped. “Sorry kung nainis ka sakin kanina bago pa man tayo dumating sa party.”
She slammed the steering wheel. “Hindi yun ang ibig kong sabihin, Ylana.”
Tumingin ako sa harap at mapagtantong bumilis ang pag mamaneho niya. Naalala ko ring lasing pala siya. “Ma'am Kath, you're drunk. Please lang bagalan mo ang pag da-drive.”
