39. bölüm. VUSLAT

1.5K 55 8
                                    

Merhabalar. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir hayat nasıl gidiyor peki? Sizinle sohbet etmek istesemde burada çok mümkün olmuyor haliyle. Arayı açmadan bir hafta aralıkla bölüm atıyorum arkadaşlar bu bölümüde uzun tuttum. Eftal ve Neva'nin hikayesi okurları gittikçe büyüyor her yorum ve oylama gördükçe gözlerim doluyor yazdıkça yazasım geliyor. Neva ve Eftal Karan benim için bambaşka oldu dönüm noktasıda diyebiliriz çünkü hayat kolay değil bildiğimiz üzere ama  mutluyum umarım sizde okurken mutlu olmuşsunuzdur.

Kitabın sonunda Önemli açıklama yapacağım okumadan geçmeyin lütfen.

Satır arası yorum yapmayı oy vermeyi unutmayın kocaman öpüldünüz keyifli okumalar.😇

Gözle görülür bir gerginlik vardı bedenimde

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözle görülür bir gerginlik vardı bedenimde. Avuçlarımın içi yanmaya başladığında avuçlarıma bastırdığım tırnaklarımı gevşettim. İkimizden de çıt çıkmıyordu. Mahfedilen gecemize içim yanıyordu. Ne diyeceğimi neye itiraz edeceğimi bilemez haldeydim. Karan elimden tutup hızla bizi bardan çıkarırken Nastasya'nın arkamızdan bağırdığını duymuştum ki bir an Karan'ı tutup durduracağını zannettim ama onu engelleyen bir adet kerem'i görmüştüm.


Ne hakla bizi sorgulayabiliyordu?

" Bırak artık." Diyen sesle olduğum yerde irkildim. Gözlerim yanımdaki adama dönerken onunda gergin olduğunu anladım hatta benden daha çok gergindi.

" Neyi?" Dedim agrasif sesimle.

Yoldaki gözleri bana dönerken bakışları dudaklarıma düştü. " Bunu işte." Ellerim boşa düşer gibi oldu. Isırmaktan berelediğim dudaklarımı serbest bıraktım.

" İstemsizce oldu." Dedim kedi mırıltısı gibi çıkan sesimle. Gözleri yüzümde oyalandığında derin bir nefes aldım ancak ondan yana dönüp bakmadım. Kendimi yola vermeye çalışırken Karan birden arabayı sağa çekti. Gözlerim hızla onu buldu.

" Neden durduk?" Başını iki yana salladı.

" Sessizleştin Neva?" Tebessüm ettim.

" Gözlerim konuşuyor ya sana." Bakışları derinleşirken kemerini çözerek bedenini iyice bana çevirdi.

" Aklın asla karışmasın Neva. Benim kadınım bana güvenmeli." Kalbim sancıyla iki büklüm oldu.

Kadınım.

" Karannn." Dedim kısık sesimle.

" Efendim." Gözlerimi kaçırdım.

" Eve gidelim lütfen." Konuşmak istemiyordum konuşursak biliyorum ki kalbimiz kırılacaktı deli gibi kıskandığım adam o kadını bir başkasıyla gördüğü için mi gelmişti bana.

" Nasıl istersen." Hep böyleydi. Hiç bana açıklamıyordu neye takıldın demiyordu umursamıyor gibi kestirip atıyordu ya da gerçekten umursamıyordu. Gözlerim dolarken dudaklarımı dişledim.

GÜNAHIN KEFARETİ + 18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin