İçimdeki yaramaz arzu onu ve beni günaha davet ediyordu. Tutku bedenime kor bir ateş gibi hançerlenmişti.
"Öyle söyleme.'' Dedim bir anda. Acıyordu canım görmüyor muydu. Beni görmezden gelerek hayatımı mahvediyordu, başka kadına değen gözleri beni h...
Bizler geldik. Nasılsınız? Nasıl geciyor hayat? Anlatınazcık.😉 Beni, Eftal'i Neva'yı özlediniz mi? Ben çoközledim sizleri o yüzden sizin güzelkalbiniziçin bu bölümü sınır kelime sayısından daha fazla tuttumkısaca uzun bir bölüm sizi bekliyor. Bölüm debombalarpatlıyor bir çok duygu barındırıyor. Beklediğinize değecek bir bölüm. O halde ben sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Ha bu aradabölüme bu kez hak ettiğideğeri vermeniz dileğiyle cok çokoy ve yorum bekliyorum üzmeyin beni lütfen. Keyifli okumalar.
Satır arası yorum yapmayı unutmayın hepsini okuyacağı:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her sevda bir veda.
Umutsuz kelebeğin ucuz hayatının hatta kısa hayatının kanatlarını taşıyorum koynumda. Kelebeğin ölümlü nefesi ensemden aşağıya yayıldı usulca. Bedenim altında kıvranırken şah damarıma yapıştı. Suğura üfler gibi vurdu nefesi tenime. Derimin altına işledi. Derim ölümlü nefesle çekildi. Ruh bedeni terk ediyordu. Semaya dokunan tenler raks etti. Her bir kapıdan ufak sesler işitildi.
Gittiğin kaybolduğun her bir sokakta her bir kapıda yaşayacağını bile bile girdin. Kimine sığındın kimine yaslandın. Semayı boyayan seher kızılı bir çok göz izliyordu. Hayranlık veyahut üzüntü. Kimine ne verildiyse tek parça veya iki. Ne gariptir ki bir bedende de tek kalp var. Oysa ona verilen bir nimetti. Bedene o veriyordu yaşamı. Fakat unutulan bir diğer şey ise acıyıda o veriyordu. Sahi bedenindeki hangi organ seviyordu?
Gözle gördüğün için beynin mi yönlendiriyordu seni?
Yoksa kalp mi?
Bir çok sırr-ı vardı.
Birincisi sevgiden beyin sorumluydu. İkincisi ise insan sevdiğini görünce beyin sayesinde hızlanan bir kalp. Peki ya haksızlık değil miydi bu?
Bedenimizdeki acı çeken organ neden bir tek kalpti? Neden tüm acıyı o gögüslüyordu o çekiyordu? Sanırım anlıyordum. Adaletin olmadığı bu aşk yokuşunda iki bedende olduğu gibi bir taraf seçer ve sever diğer taraf ise seçemez ve sırtını döner. Beyin seçti, kalp sevdi, şanslı ise kalp özgürdür değilse tek yük kalptedir. Karmaşık bir serüven akıl sır ermiyor benim yaşadıklarıma ermediği gibi. Neyin içinde sürüklendiğimi çözemiyorum. Bedeni taşıyan ben olmama rağmen boş hissediyorum.
Masallarda hep mutlu son olmaz mıydı? Kötüler kaybeder iyiler sonunda kavuşurdu öyle değil mi? Peki o halde kaybeden bensem kötüsü ben miydim bu hikayenin?
