İçimdeki yaramaz arzu onu ve beni günaha davet ediyordu. Tutku bedenime kor bir ateş gibi hançerlenmişti.
"Öyle söyleme.'' Dedim bir anda. Acıyordu canım görmüyor muydu. Beni görmezden gelerek hayatımı mahvediyordu, başka kadına değen gözleri beni h...
Önemli; Biliyorsunuz ki iki gün önce 13. Bölümü yayımlamıştım ama bölüm sonunda size verdiğim bir söz vardı oda bölüme beklediğimin üzerine oy ve yorum gelirse haftası gelmeden bu hafta içi size bir bölüm daha atacağımı söylemiştim ve beklentilerimi karşıladınız bunun içinde bende sözümü tutarak size bölümü paylaşıyorum. Güzel yorumlarınız ve emeğime gösterdiğiniz saygıdan ötürü ayrıca teşekkür ederim. Motivem yerinde olduğu sürece ve ilham perilerim beni terk etmediği dahilinde daima bölüm yazıyor ve keyif alıyorum. Şunu söylemek istiyorum ki arkadaşlar bölümegerektiği oy ve yorum gelmediğinde haliyle moralim bozuluyor ve yazamıyorum o bakımdan lütfen okumaya geçmeden oy ve yorum yapın. Keyifli okumalar:)
Satır arası yorumlar bekliyorum hepsini okuyacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Varoluşa göre yaşamak için gönderildiğim bu dünyada bir takım görevlerim görevlerimiz vardı. Bunları kısım kısım ayırırsak çıkılmaz bir sokak haline gelirdi. Her bir görevimizi yerine getiremediğimiz gibi eksik bırakıyorduk. Kimisi zor geldiği için kimisini yapmak istemediğimiz için ya da bazı şartlar el vermediği için. Seçimler her ne kadar bizim sorumluluğumuz da gibi görülsede öyle değildi. Önümüze koyulan iki yoldan biri seçilmek zorundaydı. Bilmeden ihtimallere dayanarak bir yol izliyorduk. Girdiğimiz o yolda ya mutlu oluyorduk ya da kahroluyorduk. İnsanlık doğasında emek vermeden kazanamazsın savaşman gerekiyor onu hak etmek için. Aklımız gitmediğimiz sevmediğimiz o diğer seçenekteki yolda kaldığında belki o doğruydu neden onu seçmedim diye hayıflanıyoruz oysa suç kendimizde değildi.
Kader'deydi.
Kaderime yazılan buydu benim. Belkide bir zaman sonra değiştirmek benim elimdeydi. Karar kıldığım ne varsa pişmanlık duymak istemiyordum. Ben yaptım evet bunu ben seçtim bu benim seçimimdi pişman değilim demek isterdim. Hep o muhteşem hayatlarda sorunuz pişmanlık olmayan seçimlerden istedim. Olmadı hayat ne bana güldü nede ben ona. Tam mutlu oldum dediğim zamanda bir çelme daha takıldı ayağıma bir yara daha aştı ayaklarıma. Yürüyemez hala geldim. Avuçlarıma batan dikenleri ağlaya ağlaya çıkardım.
İzledim.
Kan sızan yaralarımı izledim. Avuçlarımın kabuk bağlayan kısımlarını tekrar kanattım ağlaya ağlaya. Sesimi duyurmadan ben kapattım yaralarımı.
Beyaz zemine damlayan küçük damla ile parmağımı ona dokundurdum. Parmağıma bulaşan kan damlasına bir tane daha eklendi ve bir tane daha. Yavaş yavaş bir boyut kazanırken damlalar gözümden düşen damla ile taştı. Soğuk zemin çıplak bacaklarımı uyuşturmuştu.
